حدیث امام هادی (ع) در مورد روزهای هفته

فرهنگ و هنر: پس از زمان پیامبر اکرم (ص) احادیث بسیاری نقل شد که بسیاری از مردم معنای آن را درک نکردند، امام هادی علیه اسلام با بیان کامل احادیث فراوان، درهای دریای علم و دانش را به روی مردم گشود.

در زمان امام عطار علیه السلام احادیث پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در میان مردم خوانده می شد و گاهی مردم معنای دقیق آن را نمی دانستند، یکی از این احادیث در مورد روزهای هفته و دشمنی با آنها. خوشحالیم که شخصی از امام هادی علیه السلام پرسید. برای آن حدیث و به خاطر آن دریچه علم الهی به روی ما باز شد.

روزهای هفته به نام ائمه

در اینجا می خواهیم در این باره صحبت کنیم و در عین حال سیر علاقه شیعه به اهل بیت علیهم السلام را حتی در مواقع خطر نیز نقل کنیم.

از امامت پیروی کن تا خود را از شک و تردید حتی در دل دشمنان نجات دهی

نوه امام رضا و فرزند حضرت جواد، یعنی حضرت علی بن محمد النکی علیه السلام، کنیه «هادی» دارند. یکی از حاکمان زمان خود متوکل عباسی بود که نسبت به شیعیان و ائمه اطهار علیهم السلام بسیار پست و سختگیر بود. متوکل امام هادی (علیه السلام) را در یک جا زندانی کرد و شخصی به نام «سکر» از شیعیانش جویای مقام امام هادی شد. صکر به محل اسارت امام (علیه السلام) رسید و سعی کرد به گونه ای با آن حضرت ملاقات کند که معلوم نشود از شیعیان آن حضرت بوده است که در نهایت به کار جالبی دست یافت. مسیر. رئیس آن محل نیز شیعه ای بود که عقیده خود را پنهان می کرد، اما معنای صقر را فهمید و به حضرت هادی علیه السلام ارجاع داد. دیدار ایشان با امام (علیه السلام) به دلیل مسائل امنیتی کوتاه بود و ایشان ضمن جویا شدن از مقام امام، سؤالی را که موضوع مقاله ماست از ایشان پرسیدند.

روزها کنایه از ائمه است

شیخ صدوق رع در سند خود از صقر بن ابی دلاف کرخی نقل می کند که می گوید: متوکل وقتی مولای ما امام هادی علیه السلام را برد، آمدم از او تحقیق کنم. رازیکی که دربان متوکلی بود مرا دید، دستور داد از من خواست که نزد او بروم، نزد او رفتم، گفت: شاهین! چیکار میکنی گفتم: استاد! خوبه. گفت: بنشین. [نشستم،] و فکر سوال او و سوالات آینده اش مرا آزار داد، با خود گفتم: اشتباه کردم که آمدم. با انگشت اشاره کرد و مردم را از خود دور کرد، سپس به من گفت: چه کار می کنی؟ و چرا آمدی؟
عرض كردم: براى كار خير گفت: شايد مى خواهى مولايت را بشنوى؟
گفتم: کدام ملا؟ استاد من امیر است.
گفت: آرام باش، مولای تو راست می گوید و من به ایمان تو پایبندم.
گفتم: الحمدلله! گفت: می خواهی او را ببینی؟
من گفته بودم.
گفت: بنشین تا پیک ارشد از او بیرون آید.

نشستم، وقتی بیرون آمد، رزاقی به غلامش گفت: دست ساکرا را بگیر و به سلولی که علوی در آن زندانی است ببر و آنها را به حال خود رها کن. مرا به آن حجره برد، به اتاق نشانم داد، داخل شدم، برخاستم و دیدم امام هادی علیه السلام بر حصیر نشسته و قبری در مقابلش کنده اند. سلام کردم، گفت جواب داد و دستور داد بنشینم. سپس فرمود: شاهین! چرا آمدی گفتم: استاد! من از وضعیت شما مطلع شدم. سپس به قبر نگاه کردم و گریستم. نگاهی به من کرد و گفت: شاهین! نگران نباشید، آنها نمی توانند در حال حاضر به ما آسیب برسانند. گفتم: الحمدلله!
سپس گفتم: پروردگارا! حدیثی از رسول خدا نقل شده که معنی آن را نمی دانم. گفت: کدام حدیث؟ عرض كردم: حديث «لَا تَخْسَمُوا عَلَيْهِكُمْ عَدُوْكُمْ» چيست؟
گفت: آری به آسمان و زمین، ما ایام، سبت، نام. [و کنایه از] رسول خدا صلی الله علیه و آله است، یکشنبه مسخره امیرالمؤمنین علیه السلام است، دوشنبه حسن و حسین علیه السلام، سه شنبه علی بن علی است. حسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد علیهم السلام روز چهارشنبه موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی علیهما السلام است و من پنج شنبه فرزندم حسن بن علی علیهما السلام هستم. و پتک پسر پسر من است. [حجة بن الحسن -علیهما السلام-] این است که گروهی از فرزندان صالح آدم، نزد او جمع می شوند و زمین را پر از عدل و داد می کند، همان گونه که از ظلم پر شده است. این است معنای روز، پس در دنیا با آنها دشمنی مکن، در آخرت با تو دشمنی خواهند کرد. سپس فرمود:[صقر!] خداحافظی کن و برو چون با تو در امان نیستم».

برداشت های طلایی از حدیث طلایی

از این فرصت استفاده می کنیم و با کمک این جریان به چند نکته توجه می کنیم:

نکته اول: همانطور که از نظر موقعیت مکانی می توانیم با فردی که سال ها از دنیا رفته است همسایه باشیم، از نظر زمانی هم می توانیم با برخی افراد همسایه باشیم. روزهای هفته به تناوب به عنوان همسایه پیامبر و خاندانش دور هم جمع می شویم.

نکته دوم: پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم چند بیان فرمودند که مردم همه معانی آنها را نمی فهمند. احادیث بسیار است که دارای معانی چند بعدی و جامع است که حاوی نکات معمایی است که برای آیندگان آشکار خواهد شد.

نکته سوم: نباید خود را محدود به شنیدن و نقل حدیث کرد. باید سعی کنیم معنی آن را پیدا کنیم. اگر در این راه اهتمام جدی داشته باشیم، خداوند به ما کمک می کند.

نکته چهارم: همیشه باید مشتاق معرفت واقعی باشیم. درست است که ایام هفته کنایه از ائمه علیهم السلام است، اما حدیث پیامبر صلی الله علیه و آله معانی دیگری نیز دارد (3) که اگر تاکنون برای ما روشن نشده است، باید آن را حفظ کنیم. آرزوی زنده در قلب ما برای درک.

نکته پنجم: اهل بیت علیهم السلام گاهی در شرایط سختی مانند زندان، زندان، تبعید، اسارت و جنگ زندگی می کردند. در این شرایط شیعیان نیز تحت فشار شدید حکومت‌های وقت بودند و گاهی اوقات نمی‌توانستند امام زمان خود را ملاقات کنند و یا در راه امام زمان برای حفظ جان خود باید احتیاط‌های زیادی می‌کردند.

نکته ششم: خداوند دوستان خود را رها نمی کند. و در شرایط اختناق و ترس از ائمه و شیعیان، عده ای از همفکران آنان مخفیانه در رأس امور قرار داشتند.

نکته هفتم: ائمه علیهم السلام نیز در مواقع خطر به احتیاط و اهتمام به جان شیعیان توجه داشتند. خود شیعیان موظفند در این شرایط مراقب باشند تا خونشان بی جهت هدر نرود.

نکته 8: علم و قدرت اهل بیت علیهم السلام منشأ الهی است، اما در بیشتر مواقع اجازه می دهند اشیاء در مجاری طبیعی خود جریان یابد و از طریق قوای درونی خود دخالتی در آن ندارند. اراده ستمگران تا زمانی که خداوند همه را در روز قیامت قضاوت کند بخورید

نکته 9: شیخ صدوق رضی الله عنه می فرماید: منظور از دانی ائمه علیهم السلام نیست، بلکه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم آن را به طعنه فرموده است که فقط اهل حقیقت معنای اصلی را درک می کنند. شیخ صدوق (رضی الله عنه) سپس نمونه هایی از قرآن می آورد که یکی از آنها «التین و الزیتون و تور سینین و حذه البلد الامین» است که کنایه از آن است. پیامبر و علی و حسن و حسین علیهم السلام.