به گزارش دلگرم، هادی ساعی در گفتوگو با ایسنا، درباره صدور حکم محرومیت یکساله و ۱۰ میلیون تومان جریمه نقدی از سوی کمیته قضایی فدراسیون تکواندو، اظهار کرد: هم معنوی و هم مادی طلب زیادی از فدراسیون تکواندو دارم، از همان طلبی که دارم جریمهام را بردارند. اینها از قبل برای من برنامهریزی کرده بودند و این حکم برایم قابل پیشبینی بود. اینها میخواستند من را عصبانی کنند. من کار آنچنانی نکردم، اما بزرگنمایی کردند و در نهایت به خواستهشان رسیدند.
دارنده دو طلای المپیک و دو طلای جهان، افزود: از آقای پولادگر به عنوان یک فرد معتقد فقط این انتظار را داشتم که در این دو روز حداقل او و فرهادیان مصاحبه کنند و شهادت بدهند که من هفته گذشته هم به این آقایان جلوی آنها گفتم که لطفا دیگر اسم من را پشت بلندگو نیاورید و به من خوشآمد نگویید. این حقی است که به گردن فولادگر است. پس از اتفاقات روز پنجشنبه به آقای پولادگر زنگ زدم اما پاسخ تماس من را نداد و دیگر هم با من تماس نگرفت. من هم دیدم وقتی پاسخ نمیدهد، دیگر تماس نگرفتم. به هر حال اینها زیردست مدیر مجموعه هستند و وقتی دید که هفته گذشته بهعمد با شیطنت به من بیاحترامی کردند، با آنها برخورد میکرد. من را که محروم کردند، اما آیا با این افراد که تخلف داشتند هم برخورد میشود؟
وی با انتقاد شدید از مسئولان سازمان لیگ تکواندو، گفت: بچههای تیم من چند بار به سازمان لیگ رفتند تا آیدی کارت من را بگیرند اما هر بار به بهانههای مختلف آن را ندادند. آنقدر نمیدانند که گفته بودند سیستم قطع است اما از ما خواستند که ارنج تیممان را با همان سیستم ثبت کنیم؛ وقتی بچههای تیم ما گفتند سیستم که گفتید قطع است، گفتند نه مشکلی ندارد. فقط دنبال این بودند که اذیت کنند و برای من حاشیه بوجود بیاورند.
ساعی با اشاره به درگیریاش با دبیر سازمان لیگ تکواندو، گفت: آن آقا که اسمش را نمیآورم، چون گُنده میشود، عنوان کرد ساعی من را زده است. اولا من او را نزدم چون در حد و اندازه من نیست. همان آقا جای پسر سرپرست تیم من است. وقتی سرپرست تیممم نزد او میرود تا به تصمیمشان درباره مسابقات و تغییر غیرقانونی ارنج یکی از تیمها اعتراض کند، سر سرپرست تیم ما که سن پدر او را دارد داد و بیداد میکند و میگوید به شما چه ربطی دارد؟ سرپرست ما هم جواب میدهد این تصمیم غیرقانونی شما روی تیم ما تاثیر میگذارد. رئیس کمیته فنی که میگوید حرف من بالاتر از قانون است، وقتی اینها که پیشکسوت هستند این حرفها را میزنند، خب کوچکترها هم یاد میگیرند و میگویند حتما ما هم به پیشکسوت و قهرمانها توهین کنیم اتفاقی نمیافتد. چرا باید دبیر فدراسیون به سالن بیاید و به مسئولان یکی از تیمها بگوید با تغییر ارنج تیم رقیب، که کار غیرقانونی است، موافقت کنید.
وی در ادامه ادعا کرد: خانم سروی نایب رئیس بانوان فدراسیون تکواندو چهار روز پیش به خواهر من زنگ زد و گفت فلان بازیکن را در ارنج خودتان بگذارید. او فکر کرده خواهر من هم مثل دو یا سه مربی دیگر “توسریخور” است که هر کاری خواستند بکنند و صدایشان هم درنیاید. من و خواهرم چون جلوی اینها میایستیم معلوم است از ما خوششان نمیآید. او هم در جواب خانم سروی گفته این موضوع چه ارتباطی به شما دارد؟
ساعی افزود: خب این حرف یعنی چه؟ خانم سروی مگر بیتجربه است؟ او خودش مربی لیگ، مربی و سرپرست تیم ملی بوده و مسئول بانوان است؛ چرا باید چنین کاری را انجام دهد؟ وقتی بزرگان تکواندو چنین گافهایی میدهند خب معلوم است کوچکترها هم دیگر حرمت نگه نمیدارند. به خانم سروی گفتم خانم شما چه حقی دارید که بگویید تیمها چه ترکیبی به میدان بفرستند؟ او در جواب گفت “ما میخواستیم آن بازیکن را چون ملیپوش است، محک بزنیم”. به او گفتم آن بازیکن در اردوهای تیم ملی است و او را محک نمیزنید، آنوقت میخواهید در یک بازی لیگ محک بزنید؟ این کارها فقط بخاطر این است که تمام اعضای کادر فنی تیم ملی بانوان، کادر فنی تیم کن هستند و با این کارها میخواهند برنده شوند.
مدیر فنی تیم ملی تکواندو، با بیان اینکه “از «بابایی» بابت اتفاقات رخ داده عذرخواهی کردهام”، گفت: او آنقدر کوچک است که بعد از آن گفت ساعی از من حلالیت نطلبیده است. من بخاطر شخصیت خودم این کار را کردم و از او دلجویی کردم.
وی در واکنش به این مساله که تیم ملی ممکن است با این حواشی آسیب ببیند، گفت: اینها اصلا تیم ملی و المپیک برایشان مهم نیست. آقای تمجید – رئیس سازمان لیگ – هفته گذشته به نگهبانان گفته بود چرا ساعی و عسکری سرمربی تیم ملی را به سالن راه دادید و از آنها تست PCR نخواستید؟ دعوای من سر این بود که اسم من را نیاورید و خیر مقدم نگویید، اما آنقدر اینها دروغگو هستند که گفتند ساعی گفته چرا اسم من را نگفتید.
پرافتخارترین ورزشکار المپیکی ایران در پاسخ به این پرسش که “با این رأی سنگین کمیته انضباطی آیا به حضور در تیم ملی به عنوان مدیر فنی ادامه میدهد؟” اظهار کرد: کسی نمیتواند در تکواندو فضا را برای من ببندد یا باز کند. آنجا خانه من است. آنها که فکر میکنند میتوانند فضا را برای من ببندند، اصلا در این حد و اندازهها نیستند. هر تصمیمی که خودم بخواهم، میگیرم. بودن یا نبودن در تیم ملی برای شخص من فرقی ندارد؛ اگر شرایط خوب باشد میمانم و در غیر اینصورت ادامه نمیدهم.