ایسنا / فارس پسر جوان شیرازی که زمانی لیسانس جانورشناسی را از دانشگاه شیراز دریافت کرده بود ، پس از فارغ التحصیلی در رشته نقاشی ، علاقه خود را به هنر با دانش حیوانات ترکیب کرد و مجسمه ساز و کارآفرین شد.
عباس دلاور یک ورزشکار جوان خوش ذوق است که علاقه بیشتری به ساخت مجسمه هایی از حیوانات ، حتی در اندازه واقعی آنها دارد ، اما همچنین مجسمه های انسانی را می سازد ، به ویژه مردانی که زمانی مشهور بودند ، مردانی مانند کوروش قهرمان ، که نوستالژی آنها برای زندگی بسیاری از مردم اینجا شیراز و البته ایران است.
عباس دلاور ، مجسمه ساز شیرازی در گفت وگو با ایسنا ، در مورد روش کار خود گفت: “مجسمه ساز باید بتواند تخیل و تجسم زیادی داشته باشد و حجم های زیادی را در ذهن خود طراحی کند و به کاغذ منتقل کند ، شاید فقط 10٪ این مجسمه دانش فنی و دانش مواد است.
وی گفت: “در حال حاضر ، بسیاری از مجسمه سازان با طراحی سه بعدی کار می کنند یا از” مجسمه سازهای CNC “استفاده می کنند و بسیاری از افراد حتی متوجه این موضوع نمی شوند و این مانند این است که یک خواننده صدای خود را با جلوه ایجاد کند و آن را به مخاطب ارائه دهد. البته این دیگر هنر نیست ، مجسمه ساز باید درک عمیقی از عضلات و آناتومی انسان و حیوان داشته باشد و از طرف دیگر ، باید اصول هنرهای تجسمی را بداند و بر اصول هنر و زیبایی شناسی تسلط داشته باشد.
این هنرمند با بیان اینکه در کارگاه خود از صفر تا صد مجسمه سازی می کند و مجسمه سازی می کند ، افزود: البته اولین قدم در آموزش شناخت استعداد و سپس داشتن یک استاد و یک استاد توانا است ، اما برای آن ، هنرمند باید متفاوت به نظر برسد “به دیگران و به دیگران.
دلاور افزود: “خوب به نظر رسیدن و خوب دیدن اصول اساسی این هنر است و اکثر هنرمندان ما این مشکل را جدی نمی گیرند. هنرمند باید مانند دوربین چشم داشته باشد.
وی گفت: بدون شک مجسمه ها منادی و نمادی فرهنگی ، هنری و تاریخی از یک کشور در همه جا هستند و این مسئله در همه دنیا رایج است. “با داشتن یک تاریخ بسیار قوی ، ما می توانیم آثاری را خلق کنیم که بیانگر این موضوع باشد.” این رویداد مهم است. ما با داشتن شخصیت های تاریخی و ملی و همچنین نمادهای شهدای گرانقدر خود که بخشی از افتخار و سربلندی تاریخ این کشور هستند ، می توانیم تندیس های غرور ، آثاری را خلق کنیم که هر یک سند محکمی از حسادت ایرانیان برای جهانیان است.
دلاور گفت: من می خواهم یک مجسمه در مقیاس بزرگ از تاریخی ، فرهنگی ، ادبی و غیره بسازم. در شیراز ، به عنوان دروازه ورود تمدن ایران به عنوان نمادی از شیراز و پیامی برای جهانیان ؛ اگر دست من و دیگر هنرمندان باز و در دسترس باشد ، قطعاً کمتر برای شهر و کشورمان ترک نخواهیم کرد.
وی با تأکید بر اینکه از ابتدای کار خود از حمایت هیچ شخص یا نهادی برای رسیدن به هدف خود استفاده نکرده است ، گفت: “از همان ابتدای کار من تنها هستم. معتقدم همه جواب تلاش خود را می گیرند و من تمام جوانی و وقت خود را در هنر و کار گذراندم و اکنون خدا را شاکرم که حداقل برای 12 هنرمند جوان در این مکان کار ارائه داد.
دلاور با تأکید بر اینکه شرایط اقتصادی نامناسب بر کار وی تأثیر گذاشته است ، اما او هرگز ناامید نمی شود ، گفت: “مطمئناً در پشت هر نماد و مجسمه خوب باید تیم خوبی را ببینید. اکنون سفارشاتی از کشورهای عربی مانند عمان. “ما عراق ، دبی و غیره داریم و خوشبختانه در حال ساخت مجسمه ها و عناصر زیادی برای بسیاری از شهرهای ایران هستیم.
این مجسمه ساز جوان شیرازی با بیان اینکه کارگاه و کارمندان کارگاه وی پیشگامان اجرای بسیاری از ایده ها و طرح ها در کشور هستند ، گفت: “توقف برای ما معنایی ندارد. من همچنین به خانواده ها توصیه می کنم فرزندان خود را بر اساس استعداد خود وارد کار کنند. ابتدا با کمک یک مشاور می توانیم علاقه کودکان را دریابیم و استعداد آنها را بشناسیم ، شکوفایی و رشد آنها را همراهی و کمک کنیم و از آنها حمایت کنیم.
دلاور با بیان اینکه اگر اجازه دهیم بچه ها مسیر شغلی خود را با توجه به استعداد خود انتخاب کنند و آن را ادامه دهند ، کشور ما به یک گلستان واقعی تبدیل می شود ، گفت: فکر می کنم بخشی از خستگی ، افسردگی و … چون همین ، بسیاری از افراد با توجه به علاقه و استعداد خود استخدام نشده اند. خوشبختانه من شغلی متناسب با استعدادها و علاقه هایم دارم و بعد از 10 سال هر شب به امید فردایی جدید می خوابم و روز را با اشتیاق شروع می کنم.
انتهای پیام