سلام خدمت جدید گردشگری: جابز که سعی دارد با رفتن به کوه دیدنی آواتار از آخرین قطره های سفر خود به چین نهایت استفاده را ببرد، با وجود نقشه ها و تابلوهای کوهستانی بر سر دوراهی قرار دارد و طبیعتا باید مسیری را که ادامه خواهد داد انتخاب کند. او انتخاب مسیر نادرست را وسوسه ای درونی می داند که تشویق می کند، به ویژه وسوسه ای که از آن به عنوان «وسوسه گم شدن در یک قدمی بهشت» یاد می کند و آن را این گونه توصیف می کند: از زمان خود، یکی از مسیرهای آواتار استفاده کنید. کوه اسم جالبی داشت یک قدم به آسمان، با کمک نقشه به یک پله آسمان رفتیم، به یک دوراهی رسیدیم. این یک تابلو بود.»
در عین حال با دیدن توریست و جستجوی مسیر بهتر، یک انتخاب اساسی می کند: «یک گردشگر اروپایی را دیدیم که از یکی از مسیرها برمی گشت و از او پرسیدیم از کدام طرف برویم. وی با بیان اینکه جاده سمت راست کوتاه است اما زیاد دیدنی نیست، ادامه داد: جاده سمت چپ زیبا است اما بسیار طولانی است و به ما توصیه اکید کرد که در جاده سمت چپ نرویم، زیرا قطعا این مسیر خواهد بود. تاریکه تا به انتهای جاده برسیم.”
جبیز با اینکه از مشکلات و خطرات احتمالی آگاه است، راه چپ را انتخاب می کند و درباره این سفر طولانی می گوید: «مسیر و منظره اطراف آن رویایی و تقریبا خالی از گردشگر بود. بیشتر مسیر از پایین دره و بین کوه است. «آسمان‌خراش از آنجا رد می‌شد و هر از چند گاهی چند میمون پیدا می‌شدند که البته به ما کاری نداشتند. آنقدر سرمست و سرمست طبیعت و زمانه بی نظیرمان بودیم که متوجه نشدیم. جریان زمان.”
جابیز و همسرش که مدتی است راه می روند متوجه تاریک شدن هوا می شوند. آنها برای ادامه از چراغ موبایل استفاده می کنند: «حدود 4 ساعت راه رفتیم و زمان در حال کاهش بود. «ما مجبور بودیم موبایل را حفظ کنیم. تا جایی که می توانستیم و در عین حال باید به امکان شب گذرانی در طبیعت فکر می کردیم زیرا متأسفانه فقط تجهیزات کمی همراه خود داشتیم.»
آنقدر موقعیت های عجیب و غریب را تجربه کردند که لحظه ای به خستگی زیاد راه رفتن فکر نکردند، بلکه با جملات نظامی پایان شب تاریک: از دور ساختمانی به همان پیچیدگی دیدیم. آره. ، ایستگاه تله کابین برگشته است. با بیشترین سرعت ممکن به سمت ساختمان حرکت کردیم. در ورودی بسته بود. «برای بازگشت به ایستگاه اصلی اتوبوس در پارک، وارد تله کابین شدیم. همه شاکی بودیم که الان اجازه مسافرگیری نداریم و گفتیم رفتیم بابا.»
