توالت جدیدی که فضولات انسانی را به کود تبدیل می کند!

دانشمندان یک سیستم توالت جدید اختراع کرده اند که فضولات انسانی را به برق و کود تبدیل می کند و همچنین میزان آب مورد نیاز برای شستشو را تا 90 درصد در مقایسه با سیستم های توالت فعلی کاهش می دهد.

توالت بدون مخلوط خلاء نامیده می شود و دارای دو محفظه است که زباله های مایع و جامد را از هم جدا می کند. با استفاده از فناوری مکش خلاء، مانند آنچه در توالت های هواپیما استفاده می شود، مایعات شستشو اکنون تنها 0.2 لیتر آب مصرف می کنند، در حالی که شستشوی مواد جامد تنها به یک لیتر نیاز دارد.

یک توالت معمولی در هر شستشو حدود 4 تا 6 لیتر آب مصرف می کند. اگر 100 بار در روز در توالت عمومی بشویید، این سیستم توالت نسل جدید حدود 160000 لیتر در سال صرفه جویی می کند.

اکنون دانشمندان با نصب نمونه اولیه توالت در دو حمام در حال انجام آزمایشاتی هستند. اگر همه چیز خوب پیش برود، جهان می تواند انتظار داشته باشد که در سه سال آینده یک توالت جدید ببیند و حتی روی آن بنشیند.

محققان گفتند که هدف نهایی آنها نه تنها صرفه جویی در مصرف آب در سیستم جدید توالت، بلکه بازیابی کامل آن است. بنابراین هیچ یک از منابع هدر نمی رود.

جداسازی ضایعات انسانی در مبدا و پردازش در محل، هزینه بازیابی منابع را کاهش می دهد، زیرا تصفیه زباله های مخلوط انرژی بر است و مقرون به صرفه نیست. با سیستم توالت ابتکاری خود، می‌توانیم از روش‌های ساده‌تر و ارزان‌تری برای حذف مواد شیمیایی مفید و حتی ایجاد سوخت و انرژی از زباله‌ها استفاده کنیم.

به منظور تبدیل تمام زباله ها به منبع، سیستم بهداشتی جدید برای شهرهای جدید مسکونی، هتل ها، استراحتگاه ها و به ویژه شهرک هایی که به سیستم فاضلاب اصلی متصل هستند و بنابراین نیاز به فاضلاب خود دارند، مفید خواهد بود.

چطور کار میکند؟

یک توالت بدون خلاء زباله های مایع را به مرکز تصفیه هدایت می کند که در آن اجزای مورد استفاده برای کود مانند نیتروژن، فسفر و پتاسیم را می توان بازیافت کرد.

در همان زمان، زباله های جامد به یک بیوراکتور فرستاده می شود تا در آنجا سپرده شود تا بیوگاز حاوی متان آزاد شود. متان بی بو است و می تواند جایگزین گاز طبیعی مورد استفاده در اجاق گاز شود. اگر متان برای نیروگاه‌ها یا پیل‌های سوختی استفاده شود، می‌توان آن را به الکتریسیته نیز تبدیل کرد.

“آب خاکستری” (آبی که برای شستشو، دوش گرفتن و سینک استفاده می شود) را می توان بدون نیاز به تصفیه پیچیده فاضلاب به سیستم های زهکشی بازگرداند، در حالی که بقیه مواد غذایی را می توان به بیوراکتورها فرستاد یا کمپوست کرد و با خاک مخلوط کرد. که منجر به بازیابی کامل منابع می شود.