به گزارش سلام نوح، دیپلمات سابق ایران در سازمان ملل در پیش بینی بسته ایران به طرف مقابل، احتمال می دهد پیشنهادات ایران جایگزین باشد. به عبارت دیگر، ایران به جای بحث درباره نام سپاه در فهرست FTO و تضمین حقوقی عضویت آمریکا در شورای امنیت سازمان ملل، ممکن است برای خروج از بن بست جایگزینی برای این دو نفر ارائه کرده باشد. تنها چیزی که به نظر من می رسد این است که ایران با این اهداف پیشنهاد جدیدی ارائه کرده است و اگر طرف آمریکایی به آن واکنش واقع بینانه نشان دهد، ممکن است شرایط به بن بست برسد.
به گزارش انتخاب، کوروش احمدی در تحلیل خود از صدور مصوبه هیات دولت اظهار داشت: کار تقریباً قابل پیش بینی پیش رفت. در واقع این قطعنامه از ایران می خواهد که دست به اقدام و اقدام بزند. البته این قطعنامه می تواند تهدید و مقدمه ای برای فشار بر ایران برای پیشبرد مذاکرات هسته ای باشد. این قطعنامه همچنین می‌تواند مقدمه‌ای ضروری باشد، زیرا اگر برای سه یا شش ماه دیگر، مثلاً در سپتامبر یا دسامبر، عمل نکند، کشورهای غربی فرصت خواهند داشت اقدامات بیشتری از جمله ارجاع به شورای امنیت انجام دهند. “
این تحلیلگر روابط بین الملل گفت: مهم است که مصوبه مشابهی در ژوئن 2020 توسط هیئت مدیره تصویب شد که خواستار دسترسی به سایت های قدیمی است. این قطعنامه با تعداد آرای کمتری یعنی 25 رای موافق، هفت رای ممتنع، دو رای مخالف (روسیه و چین) و یک رای ممتنع به تصویب رسید.
احمدی در پاسخ به این سوال که پیام افزایش آرای موافق و کاهش رای ممتنع نسبت به رای دو سال قبل چیست، گفت: در نگاه اول می توان گفت که کمی با دولت ترامپ فاصله داریم. این رای گیری دو سال پیش در دولت ترامپ برگزار شد و کمتر کشوری حاضر به رأی گیری به روشی بود که به نظر می رسید با حداکثر فشار مطابقت داشته باشد. در ژانویه 2021، دولت بایدن روی کار آمد و این تصور را در جامعه بین المللی ایجاد کرد که قصد دارد به شورای امنیت سازمان ملل بازگردد و مذاکرات آغاز شده است.
وی گفت: شاید یکی از دلایل افزایش آرا این باشد که رای گیری در شرایط جدیدی برگزار شد، آن هم در شرایطی که دولت بایدن مدعی است در تلاش برای بازگشت به شورای امنیت سازمان ملل است. البته باید به ترکیب اعضای شورای حکام هم توجه کنیم. ترکیب شورای حکام این بار می تواند بیشتر طرفدار غرب باشد. یعنی تعداد کشورهایی که آماده پیوستن به غرب هستند بیشتر است. در مجموع دو عامل وجود دارد: فاصله از دوران ترامپ، فشار حداکثری و تبلیغات بایدن و سپس ترکیب اعضا. «به هر حال 30 رأی موافق به این قطعنامه عامل مهمی است.
احمدی همچنین درباره تاثیر تعلیق غیر کارکنان ایران بر شرایط آینده گفت: باید دید هدف از این اقدامات چه بوده است، آیا هدف اجبار شورای حکام به عقب نشینی است یا هدف دیگری. فکر نمی‌کنم اتخاذ این موضع و خاموش کردن دو دوربین در فاز اول و اعلام خاموش شدن 27 دوربین از 41 دوربین، از نظر کیفی روند پیش رو را کاهش دهد. مشکل این است که به هر حال باید از نظر سیاسی و فنی کاری انجام شود. با انجام هیچ کاری از نظر فنی و سیاسی، غرب می‌تواند در آینده نیز همین کار را انجام دهد، همانطور که این بار با رای 30 کشور عضو شورای حکام انجام داد.
این دیپلمات سابق ایرانی در سازمان ملل افزود: از نظر فنی، سوال این است که در سال 2019 بازرسان آژانس اجازه بازدید و نمونه‌برداری از این سایت یا سایت‌ها را داشتند. قابل پیش بینی بود که آنها یافته ها یا ادعاهایی برای یافتن چیزهایی داشته باشند و انتظار می رفت که ایران آماده رویارویی با پیامدهای این نمونه ها باشد. ایران به سوالات آژانس پاسخ هایی داده است که ما از جزئیات آن اطلاعی نداریم و آژانس مدعی است که پاسخ ها معتبر یا کافی نیستند. این امر اکنون به گفتگوها، تماس ها و تلاش های فنی بیشتری برای دستیابی به تفاهم بین ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی نیاز دارد.
احمدی درباره بعد سیاسی گفت: بعد سیاسی هم مهم است. این بدان معناست که در صورت موفقیت‌آمیز بودن مذاکرات برجام، حل و فصل جنبه‌های فنی این سه سایت قدیمی بسیار آسان‌تر می‌شود و با توجه به اینکه بعد نظامی نهایی (PMD) در سال 2015 پس از توافق سیاسی بین ایران و اعضای برجام به وجود آمد، مشکلاتی وجود دارد. مانند PMD تبدیل به یک بحث فرعی شده است و امروز در صورت توافق بر سر احیای برجام قطعا موضوع سه سایت قدیمی یک بحث حاشیه ای خواهد داشت و اعضای هیات مدیره از جمله کشورهای غربی مطمئناً به حل این مشکل کمک می کند. «به عبارت دیگر، اقدام مثبت لازم است. صرف اقداماتی مانند خاموش کردن دوربین ها که البته واکنش طبیعی ایران بود کافی نخواهد بود و امیدواریم پس از فروکش شدن عصبانیت اقدام مثبت آغاز شود.