تفاوت بین سمور و راسو در چیست ؟

فرق راسو با سمور چیست؟

راسوها گونه ای از پستانداران گوشتخوار و کوچک‌ اندام هستند که بدنی کشیده و باریک و دست و پاهایی کوچک دارد. گردن این جانور کشیده و دمش نسبتاً بلند و پر مو است.

ولی سمور گونه ای در تیره راسویان است. سمورها جانوارانی چابک هستند و بیشتر گونه‌های آنها برای زندگی در جنگل‌های تایگای نیم‌کره شمالی سازگاری یافته‌اند.

راسوها گروهی از شکارگران قدیمی جهان هستند که در همه جا پراکنده اند این جانور از ناشناخته ترین و در عین حال از مکارترین پستانداران روی زمین است.

راسوها سرده‌ای از پستانداران گوشتخوار و کوچک‌ اندام هستند که بدنی کشیده و باریک و دست و پاهایی کوچک دارد. گردن این جانور کشیده و دمش نسبتاً بلند و پر مو است.

گونه‌های مختلف راسو از ۱۲ تا ۴۵ سانتیمتر درازا دارند. خز برخی گونه‌های راسو در زمستان کاملاً سفید می‌شود. تمام انواع راسوها توانایی خوبی برای بالا رفتن از درخت و کندن زمین دارند.

راسوها از اعضای خانواده موستلید هستند. در انتهای بدن راسوها غده ای وجود دارد که در صورت لزوم بوی شدید و زننده ای از آن تولید می کنند و به همین جهت موستلید نامیده شده اند.

این جانوران از این بو استفاده های گوناگونی می کنند آنها بوسیله آن می توانند غذاهایی را که قبلاٌ به این بوی آغشته و در زیر خاک پنهان کرده اند را دوباره پیدا کنند و یا برای این که جانوران دیگر به غذایشان دستبرد نزنند آن را با بوی خود آلوده می کنند.

فرق بین راسو با سمور

همچنین راسوها از این بو برای جلب جفت خود استفاده می کنند و یا حوزه قلمرو خود را مشخص می نمایند تا برای جانوران ناآشنا اعلام خطر کرده باشند و در موقعی که از سوی جانوران تهدید می شوند از بوی خود برای دفاع سود می جویند.

اسکانک جانوری از خانواده راسوهاست که در آمریکا زندگی می کند او هنگام هجوم دشمنان می تواند از غده انتهای بدن خود مایعی اسیدی تا فاصله 4 متری بر روی دشمن خود بجهاند.

اعضای دیگر خانواده راسوها از بوی خود در جنبه های مختلف استفاده می کنند ولی اکثراٌ‌ از ویژگیهای دیگرشان برای زنده ماندن سود می جویند گونه های کوچکتر آنها راسوی کوچک راسوی دم کوتاه و راسوی دم بلند لاغر مار مانند هستند.

آنها به سرعت حرکت می کنند و با خزیدن در سوراخ موشها آنها را شکار می کنند. راسوها لانه های خود را در زیر سنگها، تنه های درختان و یا سوراخ های جانوران دیگر بنا می کنند.

راسوها در فصل تابستان جفتگیری می کنند ولی به علت تاخیر در باروری تخم در داخل رحم، نوزادان در بهار سال بعد دنیا می آیند و از این رو امکان بیشتری برای زنده ماندن دارند.

سمور و راسو چه فرقی باهم دارند؟

سمور پستانداری گوشتخوار است که سرده جداگانه ای از راسویان را بنام سموریان تشکیل می دهد. پوست این جانور در تهیه پوستین (خز) کاربرد دارد.

پوست سمور نرم و لطیف و گرانبهاست. از انواع آن می توان به سمور آبی و سمور سنگی اشاره نمود. سمور شناگر قابلی است و کمتر در نزدیکی محل سکونت انسانها زندگی می کند.

برخی از انواع سمور جزء گونه‌های در معرض خطر محسوب شده و در ایران بخاطر پوست آن شکار می شود. در بسیاری از کشورهای جهان از سمور محافظت می شود.

مشخصات سمور و فرق آن با راسو

سمور جثه ای به اندازه گربه خانگی دارد. بدن کشیده و استوانه‌ای، پوزه دراز، گوش‌ها نسبتاً بزرگ و کاملاً گرد، دم نسبتاً بلند و پشمالو، پاها کوتاه، ناخن‌ها بلند و نیمه جمع شونده‌اند.

کف پا از موهای پراکنده‌ای پوشیده شده است به همین دلیل رد این حیوان کاملاً مشخص نیست. پوشش زمستانی، بلند و قهوه‌ای رنگ است. لکه سفید و پهنی در ناحیه زیر گلو دارد که در پایین دو شاخه می شود و به طرف دست‌ها امتداد مییابد (در مواردی نادر لکه‌ سفید کوچک بوده یا وجود ندارد).

اندازه های سمور

طول سر و تنه 40 تا 54 سانتیمتر، دم 22 تا 30 سانتیمتر، ارتفاع 12 سانتیمتر، وزن 1 تا 5/2 کیلوگرم

زیستگاه سمور

در اکثر زیستگاه‌های کشور اعم از خزری، بیابانی و بلوچی، ارتفاعات حدود 40000 متر تا سواحل دریا زندگی میکند. گاهی در اماکن مسکونی نظیر باغ‌ها، آغل حیوانات، پارک‌ها ساکن می شود.

پراکندگی سمورها در مناطق ایران

اکثر مناطق ایران از آذربایجان تا مناطق ساحلی جنوب. اروپا و آسیا دارای سمور هستند.

عادات سمورها

سمورها شبگرد است. اوایل غروب فعال می شود. به صورت انفرادی زندگی میکند. قلمرو خود را با مدفوعش مشخص می کند. لانه را معمولاً در سوراخ درختان و شکاف صخره‌ها و زیر شیروانی ها ایجاد می کند. بسیار زرنگ و سریع است.

دویدن، با جست زدن و پریدن همراه است. به خوبی از درختان بالا می‌رود. قادر است سنجاب و سنجابک‌ها را بر روی درختان تعقیب و شکار کند. در کمپینگ پارک ملی گلستان یک سمور سنگی با چابکی و سرعت زیاد از درختی که در مجاورت ما قرار داشت بالا رفت و اشکولی را شکار نمود.

غذای سمورها

اکثراً از جوندگانی نظیر موش، سنجاب، اشکول و پرندگان، جوجه و تخم آنها، مهره‌داران کوچک، حشرات و میوه‌ها تغذیه میکند. گاهی اوقات نیز به مرغ و خروس حمله می کند که مواردی از آن در منازل و باغ‌های فرمانیه در شهر تهران مشاهده گردید.

در مواقعی که تعداد طعمه زیاد باشد با گاز گرفتن سر آنها همگی را می کشد و سپس یکی یکی را به لانه‌اش منتقل می کند. برخی با دیدن تعداد زیاد حیوان تلف شده که فقط سر آنها ‌آسیب دیده است چنین تصور می کنندکه آنها برای مکیدن خونشان کشته شده‌اند که واقعیت ندارد. در پارک ملت واقع در شمال شهر تهران یک شب سموری وارد محل نگهداری کبوتران اهلی شد و ظرف مدت کوتاهی 16 کبوتر را کشت.

تولید مثل سمورها

احتمالاً در تابستان جفت‌گیری می کند آبستنی با تأخیر باروری همراه است. در اوایل بهار تعداد سه تا چهار بچه می زاید ولی ممکن است به هشت بچه هم برسد. احتمالاً در 18 ماهگی بالغ می شود طول عمر در اسارت حدود 18 سال است.

بیشتر بخوانید:

کدام حیوانات پریود میشوند؟

موارد مصرف و عوارض آمپی سیلین در حیوانات