به گزارش سلام نو، یک مطالعه جدید نشان می دهد که تعداد زیادی از شکارچیان گربه های باستانی زمانی که حمله نمی کردند، دندان های مرگبار خود را پنهان می کردند.
چشمان خود را ببندید و چهره به چهره گربه ای با دندان های شمشیری را تصور کنید. به احتمال زیاد در چشمان ترسیده خود، نیش های بلند و خمیده بالایی را خواهید دید. زیرا این دندان های خنجر مانند حتی زمانی که گربه دهان خود را می بندد، قابل مشاهده باقی می ماند.
آنچه شما تصور می کنید ممکن است اشتباه باشد، حداقل برای نوع گربه دندانی که یکی از بزرگترین گربه ها در تاریخ باستان زمین بوده است. تیمی از محققان ادعا می کنند که بسیاری از بازسازی های هنری اشتباه هستند. تصویر یک گربه با دندان های آماده برای خوردن باید اصلاح شود، زیرا علامت تجاری حیوان یک سلاح پنهان بود تا زمانی که گربه آماده ضربه زدن یا باز کردن دهانش باشد.
موریسیو، دیرینه شناس، شمشیرزن و یکی از نویسندگان این مطالعه گفت که هومریم قوی ترین گربه در پلیستوسن جهان باستان بود. بر اساس سوابق فسیلی، هوموتریوم برای اولین بار حدود چهار میلیون سال پیش در دوران پلیوسن ظاهر شد. این گونه از جنوبی ترین نوع آفریقا، در سراسر اوراسیا تا آمریکای جنوبی متفاوت بود. یک مکان فسیلی در غار فریزی در تگزاس نشان می‌دهد که گروه‌هایی از همتریم‌ها ممکن است برای نابود کردن ماموت‌ها با هم شکار کرده باشند. این گونه 10000 سال پیش منقرض شد.
این گربه به اندازه یک شیر بود، وزن آن تا 550 پوند و دندان های دراز و دندانه دار داشت. در مقاله‌ای در سال 2009 توسط آقای آنتون، او به این نتیجه رسید: «نوک‌های سابرهای بازو طبیعی به نظر می‌رسیدند و از لب‌ها بیرون زده بودند»، حتی زمانی که گربه در حال استراحت بود. به عبارت دیگر، هوموتریوم با ویژگی‌های کلیشه‌ای گربه‌های دندان‌دار مطابقت دارد.
برای چندین دهه، تقریباً همه چیزهایی که دانشمندان در مورد گربه‌هایی با دندان گربه می‌دانستند، از فسیل‌ها و توصیف گربه‌های بزرگ مدرن سرچشمه می‌گرفت. آنتون می‌گوید: «وقتی یک گربه مرده بزرگ را توصیف می‌کنید، لب‌ها در موقعیت خاصی قرار می‌گیرند، زیرا ماهیچه‌هایی که لب‌ها را کنترل می‌کنند شل هستند. «به همین دلیل است.
سپس در سال 2016، آقای آنتون هنگام تماشای ویدئویی از خمیازه کشیدن یک شیر نر در دلتای اوکاوانگو، متوجه چیزی شد که قبلاً هرگز ندیده بود: او گرفتار شد.
برای درک پیامدهای مشاهدات خود، آقای آنتون و تیمی از دانشمندان گربه‌های زنده بزرگ را با جزئیات مطالعه کردند. آنها کالبد شکافی های فسیلی را با آنچه آقای آنتون به عنوان “چشم های جدید” توصیف کرد، تماشا کردند و یک سی تی اسکن سه بعدی از فسیل های دست نخورده و یک هوموتریوم سه میلیون ساله حفاری شده در چمنزار فرانسوی انجام دادند.
سیلیسئو، یکی از محققان فوق دکترا در دانشگاهی در اسلواکی و یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: ترکیب این تکنیک‌ها «انبوهی از اطلاعات را فراهم می‌کند که می‌توانیم از آنها برای نتیجه‌گیری از زندگی یک گربه منقرض شده استفاده کنیم».
مطالعات آنها تایید کرد که هیچ فضایی بین دندان نیش فوقانی و لثه برای لب پایین و بافت نرم وجود ندارد. اما جایی برای پنهان کردن گزش ها در جلوی فک پایین یا فک وجود داشت.
گربه های بی دندان، صرف نظر از اینکه چقدر از نظر زیبایی شناسی دلپذیر بودند، همچنان شکارچیان وحشتناکی باقی ماندند. به گفته آقای آنتون، برخلاف گربه‌های بزرگ مدرن مانند شیر و ببر، دندان‌های باریک و تیغه‌مانند آنها «سلاح‌های دقیق» بود. وی افزود: زمانی که سابرها رگ های گردن را بریدند، حیوان خیلی سریع خون خود را از دست داد و در عرض چند ثانیه بیهوش شد.
با این حال، نویسندگان این مطالعه در مورد اینکه داستان های پلیسی مانند مورد بعدی به کجا می تواند منجر شود سردرگم هستند. دکتر سیلیسئو می گوید: ما حدود 30 تا 40 گونه گربه با دندان های شمشیری را می شناسیم، اما گربه های بسیار دیگری نیز وجود دارند که باید مورد مطالعه قرار گیرند. حتی امسال، دانشمندان چینی یک دندان سابر کوتوله ناشناخته و دیگری را به اندازه یک جگوار توصیف کردند.
به گفته آقای آنتون، این می تواند آغاز کار باشد. ما یک بیوسفر کامل در کشوهای موزه داریم که منتظر کشف شدن هستند.