زولبیا و بامیه یکی از شیرینی های قدیمی ایرانی است که طبخ آن در ماه مبارک رمضان در شهرهای مختلف گل می دهد و در اکثر سفره های افطار یافت می شود.
زولبیا و گلیبی نوعی شیرینی است که از آن کشور می آید هند یا اتیوپی یا ایران یا ترکیه مثل معروف. معمولا با بامیه و فیل فروخته می شود. از چنین مواد اولیه شیرینی شاید ماست من نشاسته من خمیر او توجه کرد. در ماه رمضان بیشتر زولبیا و بامیه است افطار استفاده می شود. تولید و مصرف این نبات در مناطق وسیعی از جهان از جمله شرق آسیا، خاورمیانه و شمال آفریقا رواج دارد.
تاریخ زولبیا تا سال 1450 در هند دنبال شد. تاریخ ناصری به زولبیا ذکر شده است که به عنوان هدیه برای ناصرالدین شاه آورده شده است. زمان جوانه زنی بامیه زولبیا را نمی توان اعلام کرد و تنها منبع آن تجربیات و گفته های اساتید قدیمی این حرفه است. حتی برخی از استادان قدیمی، زولبیا و بامیه مربوط به زمان شاه عباس آنها می دانند.
با توجه به اینکه در برخی شهرها شیرینی هایی مانند کشمش و خرما وجود نداشت و برای بردن این مواد به شهرهای دیگر مانند غذای فاسد مشکلاتی وجود داشت، تولید زولبیا و بامیه در شهرهایی که شیرینی وجود نداشت گسترش یافت.
می گویند زولبیا و بامیه از ایران می آید ناصرالدین شاه کجار می رسد؛ جعفر شهری در کتاب تهران قدیم وی می نویسد: یکی دیگر از پیشرفت های ماه مبارک رمضان آمدن زولبیا و بامیه و عاج و پشمک بود که فقط در این ماه وارد بازار شد به نقل از مظفرالدین شاه که گفت: در ماه رمضان بامیه با کشمش نمی خوریم. “.
تصاویری از کارگاه تولید، پخت و پخش زولبیا بامیه در مشهد (رمضان 1401)
زولبیا و بامیه؛ شیرینی مخصوص ماه مبارک رمضان
آیا می دانید چرا همه چیز ناسالم خوشمزه است؟ ما نمی دانیم، اما می خوریم 😅😍
نظرات کاربران در مورد شیرینی زولبیا و بامیه 😅😍