ایگوانا چیست؟
ایگوانا (Iguana) قطعا یکی از محبوبترین مارمولک هایی است که تاکنون به عنوان یک حیوان خانگی نگهداری شده است.
ایگوانا تغذیه و شرایط نگهداری خاصی دارد، میتواند تا حد نسبتا بزرگی رشد کند، عمر طولانی داشته و بسیار قوی میباشد.
آنها به سختی رام میشوند و اگر از آنان به خوبی مراقبت نشود احتمال پرخاشگری وجود دارد.
ایگوانا، دسته ای از خزندگان هستند که دارای جثه ای تقریبا بزرگ، از خانواده مارمولک ها است.
زیستگاه اصلی ایگوانا در جنگل های مرکزی و جنوب امریکا و کارائیب است.
در برخی گونه ها ایگواناها بر روی درختان در نزدیکی رودخانه و آب زندگی می کنند و در برخی گونه های دیگر محل زندگی آنها، بر روی زمین است.
ایگوانا به دلیل شکل زیبا و جثه بزرگتر از مارمولک های معمول و آشنا، در بین افرادی که تمایل به داشتن حیوان خانگی عجیب و خاص هستند، دارای محبوبیت قابل ملاحظه ای است.
این موجودات یک مسئولیت بزرگ هستند و به سطح بالایی از مراقبت نیاز دارند. این بدان معنا نیست که ایگواناها نمی توانند حیوانات خانگی خوبی باشند اما آنها از همان ابتدا به مراقبت مناسب نیاز دارند و صاحبان آنان باید انتظارات درستی داشته باشند.
بسیاری از صاحبان خزندگان اطلاعات کمی درباره اینکه چگونه حیوان خوانگی خود را انتخاب کنند، چه مدت آنها زندگی میکنند، چه نوع غذایی برای حفظ سلامت آنها لازم است و همچنین میزان هزینهها دارند.
در سالهای اخیر مردم متوجه شدهاند که ایگوانا یک مسئولیت بزرگ و بلند مدت هست، در نتیجه محبوبیت آنان کاهش یافته است.
در اسارت طول عمر این حیوان بین ۱۰ تا ۱۲ سال زندگی میکنند. این عجیب نیست که ایگوانا در اسارت تا ۲۰ سال نیز زندگی کند. در اسارت، ایگوانا سبز سالم میتواند بسیار بزرگ باشد. آنها میتوانند تا ۹ کیلوگرم وزن داشته و تا ۲۱۰ سانتیمتر نیز رشد کنند.
در مورد ایگوانا بیشتر بدانید::
آشنایی با ایگوانا و روش های نگهداری آن
تشخیص جنسیت ایگوانا
شناسایی جنسیت ایگوانا تا زمانی که حیوان به بلوغ جنسی نرسیده باشد، امکان پذیر نیست. ایگوانا خصوصیات ثانویه جنسی را تا زمان بلوغ بروز نمی دهد. بلوغ جنسی در ایگوانا بیشتر از سن، به سایز و اندازه حیوان بستگی دارد.
با توجه به نوع مراقبتی که از حیوان به عمل می آورید، سن بلوغ ایگوانا متفاوت است. بیشتر ایگواناها بین سن ۱/۵ تا ۲ سالگی بالغ می شوند. البته ایگواناهایی که وضعیت تغذیه ای و محیط مناسبی ندارند، دیرتر از این زمان بالغ می شوند.
وقتی از جثه حیوان صحبت می کنیم ، ضرورت دارد با شاخصی تحت عنوان “اندازه از بینی تا مقعد” (SVL) آشنا شوید. از این پس هرجا از اندازه حیوان صحبت می کنیم ، مقصودمان SVL و اندازه ایگوانا صرف نظر از طول دم حیوان است .
همی پنیس:: در واقع آلت تناسلی حیوان نر است که در بسیاری از دیگر خزندگان نیز وجود دارد. همی پنیس در قسمتی از دم حیوان نر خارج شده و در زمان جفت گیری در کلوآک خزنده ماده فرو می رود. محل قرارگرفتن همی پنیس در زمانهایی غیر از فصل جفت گیری به صورت یک برآمدگی در نزدیکی مقعد حیوان نر در ابتدای دم قابل مشاهده و لمس است.
در این میان برخی از نشانه ها از ارزش تشخیصی بیشتری برخوردارند (زواید رانی و همی پنیس ) و برخی دیگر نشانه های کیفی هستند که استفاده از آنها در تعیین جنسیت به دقت و تجربه بیشتری نیاز دارد.
در حیوانات سالم ، خارهای پشتی به ویژه در ناحیه نزدیک به گردن ، در حیوان نر ضخیم ترو بلند تر از حیوان ماده است. اگرچه این یک شاخص قطعی برای تعیین جنسیت ایگوانا نیست ، اما در کنار سایر نشانه ها قابل استفاده خواهد بود.
حیوان نر در قیاس با ایگوانای ماده بزرگتر و سنگین تر است. غبغب حیوان نر بزرگتر و بلند تر است و گاهی دندانه های ریزی در آن مشاهده می شود.
به طور کلی شکل جمجمه حیوان نر با حیوان ماده متفاوت است . آرواره های قوی و پهن تر به همراه برامدگی روی سر ظاهر شکوهمند و اساطیری به ایگوانای نر می بخشد.
خصوصیات جنس نر ایگوانا
بلوغ جنسی ایگوانای نر زمانی اتفاق می افتد که اندازه حیوان به حدود 20 سانتی متر رسیده باشد که در شرایط تغذیه و نگهداری ایده آل با سن 2-1/5 سالگی همزمان می شود. در اسارت و به دلیل کمبودهای رایج محیطی و تغذیه ای ، بلوغ ممکن است تا 3-2 سالگی به تعویق بیفتد.
یکی از علائم ثانویه جنسی در هنگام بلوغ در ایگوانا نر بزرگ شدن ماهیچه فک در دو طرف فک ها و زیر گوش است.
جنس نر دارای سری بزرگ بوده و بزرگ شدن ماهیچه فک به بزرگی آن می افزاید و همچنین دارای ذخیره چربی در بین دو دست، پشت چشم ها و بالای گوش می باشد که این ذخیره چربی نیز به بزرگ شدن سر کمک می کند.
ایگوانای نر دارای خارهای بلندی در قسمت پشتی بدن بخصوص اطراف گردن است.
یکی دیگر از نشانه های تشخیص جنس نر، وجود منفذهای بزرگ در سطح داخلی ران می باشد که نام دیگر این منفذها سوراخ رانی (شماره 1 در شکل) است که بوسیله مواد مومی پوشیده شده و به راحتی دیده می شود.
این جنس دارای وزن سنگین تری است و قاعده دم که محل قرار گیری آلت تناسلی حیوان است، بزرگتر و متورم تر از ماده می باشد .
زوایدی که در کشاله ران حیوان بالغ دیده می شود می تواند نشانه ای قطعی برای تمایز دو جنس نر و ماده باشد. در حیوان نر ( برخلاف ایگوانای ماده ) و به ویژه در فصل جفت گیری این زواید کاملا برجسته و برآمده هستند .
Brain Bump:: حیوان نر در روی سر ( پشت چشم سوم ) دارای برآمدگی مشخصی است که در حیوان ماده دیده نمی شود.
Sub Tympanic Scale:: در ناحیه زیرین گوش ایگوانا فلس گرد ، متمایز و بزرگی وجود دارد که اندازه آن در حیوان نر به طور واضحی بزرگتر از حیوان ماده است.
همچنین حیوان نر به ویژه در فصل جفت گیری خلق و خوی متفاوتی دارد : از قلمرو و گاهی از غذای خود محافظت می کند و ممکن است رفتاری تهاجمی و خشن داشته باشد. ایگوانای نر عصبانی ممکن است گاز بگیرد یا با حرکات ناگهانی و شلاقی دم به شما آسیب برس
خصوصیات جنس ماده ایگوانا
ایگوانا ماده بدنی کشیده تر و لاغرتر داشته و فاقد برجستگی ناشی از آلت تناسلی در قاعده دم می باشد. سر ایگوانا ماده کوچکتر و ظریف تر از ایگوانا نر بوده و ذخیره چربی در اطراف چشم جنس ماده نیز دیده نمی شود.منافذ رانی در ایگوانا ماده کوچکتر بوده و بر خلاف جنس نر قادر به تولید ماده مومی نمی باشد.
با توجه به گونه ایگوانا برخی خصوصیات نظیر سایز، اندازه غبغب و زوائد خاری پشت ممکن است از قواعد ذکر شده پیروی نکند بطوریکه در برخی گونه ها ایگوانا نر جثه بدنی کوچکتری نسبت به سایر ایگواناها داشته باشد که به اشتباه آن ها را ماده قلمداد کنید.
حیوانات ماده در اندازه بزرگتری به بلوغ می رسند ( حدود 25 سانتی متر ) . تعیین جنسیت با تکیه بر مجموعه ای از نشانه های ظاهری و رفتاری انجام می شود.