تشخیص آرتروز در مراحل اولیه


تاکنون اطلاعات کمی در مورد گلیکوزامینوگلیکان ها وجود دارد. محققان نمی دانند چگونه کمبود گلیکوزامینوگلیکان باعث کاهش عملکرد غضروف در طول فعالیت بدنی روزانه می شود.

تشخیص آرتروز در مراحل اولیه

محققان دریافته‌اند که خواص بیومکانیکی غضروف در مفاصل نانو می‌تواند بر آرتروز در مراحل اولیه تأثیر بگذارد.

به گزارش ایسنا، این خواص بیومکانیکی غضروف، غضروف را در حین فعالیت بدنی سریع مستعد آسیب می کند.

استئوآرتریت یکی از شایع ترین مشکلاتی است که بیش از یک سوم افراد مسن را درگیر می کند. در حال حاضر هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد.

یافته های این مطالعه ممکن است در شناسایی بیماری در مراحل اولیه مفید باشد و مهندسان بافت نیز می توانند از این یافته ها برای ترمیم غضروف آسیب دیده در بیماران استفاده کنند.

آلن گرودسینسکی از موسسه فناوری ماساچوست گفت: این روش می تواند در شناسایی مراحل اولیه ناتوانی ناشی از فعالیت بدنی روزانه مانند بلند کردن اشیاء یا دویدن و پریدن مفید باشد. پزشکان همچنین می توانند از این روش برای ارزیابی قسمت آسیب دیده و در صورت لزوم ترمیم آن استفاده کنند و به این ترتیب اطمینان حاصل کنند که بیمار می تواند به فعالیت های روزانه خود ادامه دهد.

استئوآرتریت یک بیماری دردناک است که در اثر از بین رفتن بخشی از غضروف ایجاد می شود. غضروف بافتی قوی و انعطاف پذیر است که به عنوان بالشتک برای استخوان عمل می کند.غضروف از ساییدگی استخوان ها به یکدیگر جلوگیری می کند. در مراحل اولیه بیماری، غضروفی به نام گلیکوزآمینوگلیکان از بین می رود. از بین رفتن این مولکول باعث می شود که غضروف در اثر فعالیت بدنی توانایی مقاومت در برابر استرس را از دست بدهد.

بیشتر بخوانید  قرص پرفکتیل و فواید باورنکردنی آن برای پوست و مو

تاکنون اطلاعات کمی در مورد گلیکوزامینوگلیکان ها وجود دارد. محققان نمی دانند چگونه کمبود گلیکوزامینوگلیکان باعث کاهش عملکرد غضروف در طول فعالیت بدنی روزانه می شود.

برای یافتن پاسخ این سوال، تیم تحقیقاتی سیستم جدیدی توسعه داده اند که می تواند برای مطالعه خواص بیومولکولی غضروف در هنگام اعمال فشار به آن استفاده شود. در حین فعالیت بدنی، فشارهای مختلفی به غضروف وارد می شود که در بازه های زمانی مختلف اعمال می شود. اگر غضروف گلیکوزامینوگلیکان ها را از دست بدهد، قدرت آن کاهش می یابد.

نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که کاهش گلیکوزامینوگلیکان‌ها در مراحل اولیه ممکن است بر ویژگی‌های غضروفی مقیاس نانو تأثیر بگذارد. این باعث کاهش توانایی بافت برای مقاومت در برابر فعالیت بدنی شدید می شود.

این تیم نشان داد که اگر این تغییر در خواص سطحی در مقیاس نانو در غضروف رخ دهد، محققان آن را شناسایی کرده و به بیمار توصیه هایی در مورد چگونگی تنظیم فعالیت روزانه می دهند.

این یافته ها در مقاله ای در مجله Biophysical منتشر شده است.

منبع: ایسنا


دیدگاهتان را بنویسید