هنگامی که قصد مهاجرت یا پذیرش در یک دانشگاه خارجی را دارید معمولاً ترجمه رسمی مورد نیاز است. همچنین برای ویزای توریستی، سرمایه گذاری و معاملات تجاری ترجمه شما نیاز به تشریفات دارید. در چنین مواقعی باید به یک دارالترجمه رسمی مراجعه کنید تا مدارک لازم را به زبان مورد قبول مراجع خارجی ارائه دهید.
باورهای غلط در مورد ترجمه رسمی
درباره ترجمه رسمی و موضوع فعالیت یک دفتر ترجمه رسمی سوالاتی وجود دارد که افراد را گیج می کند. در این قسمت به برخی باورهای غلط در این باره اشاره می کنیم.
در بسیاری از کشورهای جهان، ترجمه رسمی به معنای ترجمه تحت اللفظی یک سند از زبان مبدأ به زبان مقصد است. به عبارت دیگر، مترجم رسمی باید به عبارات متن اصلی وفادار باشد و همه آنها را به طور کامل و دقیق و بدون افزودن یا حذف چیزی ترجمه کند.
به همین دلیل در اکثر موارد خروجی ترجمه رسمی خیلی روان نیست. اما مهم این است که سیال ملاک ارزیابی کار باشد دارالترجمه رسمی این نیست همانطور که گفته شد، ترجمه رسمی فقط به معنای واقعی کلمه عبارات سند اصلی را به زبان مقصد ترجمه می کند.
البته این بدان معنا نیست که ترجمه رسمی می تواند نامفهوم باشد. به عنوان یک اصل اساسی، ترجمه باید برای افرادی که به اندازه کافی با ساختار اداری، قانونی و فرهنگی کشور مبدا آشنا هستند، قابل درک باشد، همانطور که معمولاً در مورد مقامات ویزا یا کارکنان بین المللی دانشگاه و شرکت صادق است.
نکته بعدی این است که هر مترجم ذیصلاحی مجاز به ارائه خدمات ترجمه رسمی نیست. برای ارائه این خدمات مترجم باید مورد تایید قوه قضائیه و دارای مجوز قضایی برای انجام ترجمه رسمی و تاسیس دارالترجمه رسمی باشد. بنابراین، اگر به زبان انگلیسی و انگلیسی مسلط هستید، دانشگاه از شما در مورد زبانی که در آن پذیرفته شده اید سوال کرده است ترجمه رسمی رونوشت شما نمی توانید مدارک تحصیلی خود را به صورت حضوری ترجمه کنید و به خدمات یک دارالترجمه رسمی نیاز خواهید داشت.
در این صورت مترجم مهر و امضای خود را در وزارت دادگستری و وزارت امور خارجه وارد می کند که در صورت لزوم پس از ترجمه مدارک، متن ترجمه شده با تایید این ارگان ها قابل مهر است.
در برخی از کشورها، مانند ترکیه یا ایالات متحده، ترجمه ها می توانند محضری شوند. به این ترتیب بعد از ترجمه به دفتر اسناد رسمی مراجعه کرده و ترجمه را «خنثی» می کنید. در ایران اینگونه نیست و فرآیند ترجمه رسمی با مهر و امضای مترجم رسمی آغاز و با تایید دادگستری و وزارت امور خارجه به پایان می رسد. در صورت نیاز تایید سفارت کشور مقصد پس از تایید وزارت امور خارجه قابل اخذ می باشد.
کدام اسناد تبدیل به ترجمه رسمی می شوند؟
در بیشتر موارد، ترجمه رسمی برای اهداف قانونی استفاده می شود. به عنوان مثال، برای مهاجرت، تحصیل، تجارت، دعاوی حقوقی و غیره. در اینجا برخی از انواع اسنادی که ممکن است نیاز به ترجمه رسمی داشته باشند آورده شده است:
- مدارک رسمی مورد نیاز برای درخواست ویزا
- مدارک مورد نیاز برای دادرسی
- مدارک تحصیلی و ریز نمرات برای دانشگاه ها و موسسات آموزشی
- شناسنامه، شناسنامه، سند ازدواج و طلاق
- گواهینامه رانندگی، گذرنامه و مدارک سربازی
- گواهی معافیت از مجازات برای استخدام و درخواست ویزا
- ثبت اختراعات
- قراردادها
- صورت های مالی و گواهی های بانکی
- مدارک پزشکی
- سابقه کار و بیمه
اما اسناد و متونی هم هستند که قابل ترجمه رسمی نیستند. ایمیل‌ها، چت‌ها، فاکتورهای غیررسمی، کارت‌های دانشجویی، همه گواهی‌هایی که عبارت «غیرقابل ترجمه» (مانند مدرک دانشگاهی موقت) وجود دارد. تعداد و تنوع این مدارک بسیار زیاد است و بهتر است این موارد را با دارالترجمه ای که قصد تماس با آن را دارید در میان بگذارید.
آیا فرمت ترجمه رسمی باید مطابق با سند اصلی باشد؟
در ترجمه رسمی، اصل سند باید مستقیماً و به طور کامل ترجمه شود. برخی از مترجمان رسمی حتی به علامت گذاری متن اصلی و ترجمه تمام کاماها و نقطه ها وفادار هستند. از آنجایی که برچسب زدن می تواند کاملاً فرهنگی باشد، این سطح از وفاداری به متن اصلی می تواند گیج کننده باشد.
به عنوان مثال، نقطه ویرگول در متون فارسی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد که در مورد انگلیسی پذیرفته نیست و باید این تفاوت ها را در نظر گرفت تا ترجمه نامفهوم نباشد.
اما در صورتی که اصل سند دارای مهر و امضا، مهر و توضیح باشد، باید تمامی موارد در ترجمه رسمی درج شود. مثلاً باید نوشته شود که پشت سند مهر وجود دارد و توضیحاتی در آن درج شده است.
اگر بخشی از متن اصلی ناخوانا باشد یا حذف شده باشد، مترجم رسمی باید عبارت «ناخوانا» را در ترجمه قید کند تا نشان دهد بخشی از متن اصلی ترجمه نشده است.
بهتر است فرمت تصویر سند ترجمه شده را با سند اصلی مطابقت دهید. یعنی موقعیت مهر، مهر و سایر نشانه ها باید در ترجمه تکرار شود. اما رعایت کامل زمان زیادی نیاز دارد که با واقعیت بازار ترجمه رسمی و لیست قیمت رسمی منتشر شده توسط دارالترجمه های رسمی مطابقت ندارد.
در صورتی که مرجع درخواست کننده ترجمه از شما خواسته است که فرمت اصلی سند را به طور کامل و دقیق حفظ کنید، بهتر است این موضوع را با دارالترجمه خود در میان بگذارید و با هزینه بالاتری سفارش ترجمه کنید که در مراحل زیر انجام خواهد شد. در مشکل
در حال حاضر فنلاند از نظر قالب ترجمه رسمی سختگیرانه تر است. همچنین، برای مدارک پزشکی، ایالات متحده الزاماتی در مورد نحوه وارد کردن تاریخ دارد که باید رعایت شود.
هنگام سفارش ترجمه رسمی به چه نکاتی باید توجه کرد؟
نکته مهم و اصل اساسی ترجمه رسمی این است که متقاضی ترجمه رسمی باید اصل مدارک را به دارالترجمه رسمی تحویل دهد. یعنی به هیچ وجه نمی توان با اسکن یا کپی مدارک ترجمه رسمی انجام داد (مگر در موارد خاص مانند گواهی عدم سوء پیشینه آنلاین که به صراحت در قانون ترجمه رسمی قید شده و ممکن است درخواست شود).
مورد دیگر این است که اگر نام و عناوین خاصی در سند وجود دارد که باید به صورت خاص نوشته شود، حتما به دارالترجمه اطلاع دهید. برای املای صحیح نام و تاریخ تولد (که ممکن است در تاریخ تبدیل کمی تغییر کند)، حتما پاسپورت اسکن شده را به دارالترجمه رسمی ارائه دهید.
نکته بعدی این است که زمان کافی برای ترجمه رسمی بگذارید. در مورد زبان انگلیسی که مترجمان رسمی زیادی دارد، این زمان معمولا بین یک هفته تا ده روز است. در مورد زبان های دیگر، ترجمه و صدور گواهی ممکن است چند ماه طول بکشد. به عنوان مثال، یک دارالترجمه آلمانی در روزهای شلوغ، ترجمه مدرک شما ممکن است بیش از یک ماه طول بکشد. می توانید این سوالات را در دارالترجمه خود بپرسید تا برنامه های سفر شما مختل نشود.
نکته اصلی این است که اگر مطمئن نیستید که یک سند را ترجمه کنید یا نه، بهتر است ترجمه آن را همراه خود داشته باشید تا مطمئن شوید. درست است، این را می توان دور زد، اما نه مگر اینکه شما یک متخصص فنی باشید که بدانید او در ایالات متحده چه می کند.
***
این مقاله یک گزارش است و پایگاه خبری شمانیوز صحت یا عدم صحت مطلب فوق را تایید نمی کند و مسئولیت قانونی آن ربطی به شمانیوز ندارد.