تاریخ عاشورا در سال ۹۹
تاریخ عاشورا ها در سال ۹۹ مصادف است :
یکشنبه ، ۹ شهریور
۹ / ۶ / ۱۳۹۹
تاریخ عاشورا در سال ۹۹ به میلادی
تاریخ عاشورا در سال 99 به میلادی مصادف است :
2020 August 30 , Sunday
30 – 8 – 2020
تاریخ عاشورا در سال ۹۹ به قمری
تاریخ عاشورا در سال 99 به قمری مصادف است :
الأحد ، ۱۰ محرم ۱۴۴۲
۱۰ / ۱ / ۱۴۴۲
عاشورای حسینی چه روزی است ؟
عاشورا، دهمین روز از ماه عاشورا هجری قمری، روز مقدس مسلمانان (و عزای شیعیان) است. شهرت این روز نزد شیعیان به دلیل وقایع عاشورای سال ۶۱ هجری قمری است که در این روز امام حسین بن علی- امام سوم شیعیان – و یاران وی در رویداد کربلا در جنگ با لشکر عمر سعدشهید شدند.
شیعیان در این روز سوگواری میکنند.
اهل سنت روز عاشورا را سالگرد روزی میدانند که موسی دریای سرخ را شکافت و خودش و پیروانش از آن عبور کردند و این روز را گرامی و روزه گرفتن در این روز را سنت میدانند. روایت دیگر آنست که کشتی نوح در این روز در جودی قرار گرفته است.
معنی لغوی عاشورا
عاشور، عاشورا و عاشوراء، بنا به قول مشهور علمای لغت، دهم عاشورا را گویند و آن روزی است که حسین بن علی(ع) شهید شد. در جمهرة اللغة آمده است روز عاشورا پس از اسلام به این نام خوانده شده و در جاهلیت چنین نامی وجود نداشته است و در کلام عرب غیر از عاشوراء کلمهای بر وزن فاعولاء وجود ندارد.
بعضی از واژهشناسان عاشورا را کلمهای عبرانی و مُعَرَّب (عربی شده) واژه عاشور دانستهاند. عاشورا در زبان عبری برای نامیدن روز دهم ماه تشری (ماه یهودی) به کار میرود.
اعمال روز عاشورا
شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان میگوید: شایسته است شخص در این روز مشغول کاری از کارهای دنیا نگردد و غمگین باشد و این امر در نحوه پوشش و خوراکش نمایان باشد. این روز را بر امام حسین (ع) عزاداری کند و آن حضرت را زیارت کند (به زیارت عاشورا).
خواندن هزار مرتبه توحید، دعای عشرات، خودداری از خوردن و آشامیدن اما بدون قصد روزه و هزار مرتبه لعن بر قاتلان سید الشهدا نیز از اعمال ذکر شده برای این روز است.
سوگواری در روز عاشورا
سوگواری محرم
روز عاشورا مهمترین روز عزاداری در فرهنگ شیعیان است. در هر نقطهای که گروهی از شیعیان حضور داشته باشند در این روز مراسم سوگواری برگزار میشود. کشورهای شیعهنشین در این روز تعطیل رسمی هستند. بازارها و کسب و کار نیز تعطیل است. عزاداری که در ده روز اول عاشورا معمولا شبها و در مکانهای سرپوشیده برگزار میشد به کوچه و خیابانها منتقل میشود و مردم به صورت دستههای عزاداری حرکت میکنند.
دستههای عزادار با خود پرچمهای عزا، علم، کتل، توغ، سایر نشانهای مربوط به عزاداری امام حسین(ع) را حمل میکنند.
عزاداری روز عاشورا تا ظهر طول میکشد. دستهجات عزا معمولا به اماکن مذهبی عمومی مثل حرم امامان یا امامزادگان منطقه و منزل عالمان ساکن هر شهر میروند. در برخی مناطق نیز آخرین نقطه حرکت عزادارن قبرستان و محل دفن اموات است تا برای درگذشتگان طلب رحمت کنند.
نخستین بار آل بویه این روز را تعطیل عمومی اعلام کردند و مردم به عزاداری مشغول شدند.
شیعیان و حتی برخی اهل سنت و ادیان غیراسلامی، روز عاشورا را برای زندهداشت شهیدان کربلا به سوگ مینشینند. سوگواری محرم، در آغاز با گریه و شعرخوانی مُنشِدان صورت میگرفت؛ اما رفتهرفته مداحی، روضهخوانی، شمایلکشی، سینهزنی، تعزیه و جز آن بر مراسم سوگواری افزوده شد. بیشتر این آیینها در دوران آلبویه، صفویه و قاجار شکل گرفتند. برخی از عالمان دینی و روشنفکران مقابلههایی با بعضی از این آیینها (بهویژه قمهزنی) داشتهاند.
پیشینه تاریخی سوگواری برای امام حسین (ع)
سابقهٔ سوگواری و برپایی عزاداری برای حسین بن علی به اولین روزهای بعد از عاشورا، در عاشورا سال ۶۱ هجری میرسد. اولین مراسم سوگواری را زینب خواهر حسین در زندان برگزار کرد.
همچنین دختر سه سالهٔ امام حسین(ع)، حضرت رقیه، در زندان اغلب برای پدرش گریه میکرد تا این که دستور دادند سر بریدهٔ پدر را به حضورش ببرند که این عمل باعث مرگ دختر شد. مرگ حضرت رقیه باعث بلوایی در شام شد که عاقبت یزید مصلحت دید اسرای کربلا را آزاد کرده آنها را به مدینه بفرستد.
همچنین از امام سجاد (ع) روایت شده که تا بیست سال پس از مرگ پدرش هر وقت میخواست غذا بخورد به گریه میافتاد. روزی خدمتکاری از او پرسید “ای پسر رسول خدا ! آیا وقت آن نرسیده است که اندوهتان به پایان برسد؟”
نقل شدهاست که امام سجاد پاسخ داد: “وای بر تو ! یعقوب پیامبر دوازده پسر داشت و خداوند یکی از آنها را از چشمش پنهان کرد. از گریهٔ زیاد چشمانش کم سو و از غصه سرش سفید شد و پشتش خمیده گشت. (قرآن: ۱۲:۸۴) اگر چه پسرش زنده بود، اما من با چشم خود دیدم که پدر و برادر و عمو و هفده تن از اعضای خانوادهام در اطرافم قربانی شدند. چگونه اندوهم به پایان رسد ؟
عاشورا پیش از واقعه کربلا
در کتاب جامع احادیث الشیعه از کتاب من لا یحضره الفقیه از امام باقر(ع) نقل شده: روزه در عاشورا قبل از واجب شدن روزه ماه رمضان معمول بوده، ولی پس از آن ترک شده است.
اهل سنت روز عاشورا را سالگرد روزی میدانند که حضرت موسی(ع) دریای سرخ را شکافت و به همراه پیروانش از آن عبور کرد و این روز را گرامی داشته و روزه گرفتن در این روز را مستحب میدانند.
عاشورا پس از واقعه کربلا
واقعه کربلا در جمعه دهم مُحَرَّم سال ۶۱ قمری رخ داد. سن امام حسین (ع) در آن زمان ۵۶ سال و چند ماه بود.
بنی امیه پس از واقعه کربلا با اقداماتی مانند شروع به ذخیره آذوقه یک سال خود، تبریک و شادباش گفتن و لباسهای نو پوشیدن، و روزه گرفتن، روز عاشورا را مبارک شمردند. چنانکه در زیارت عاشورای امام حسین (ع) آمده، «هذا یومٌ تَبَرَّکت بِهِ بَنُوأُمَیةَ».
امامان معصوم شیعه از روزه عاشورا نهی کردهاند و در برخی موارد گفتهاند که در روز عاشورا تا نزدیک غروب چیزی نخورید و نیاشامید، اما نزدیک غروب چیزی بخورید تا روزه اصطلاحی نباشد.
عاشورا پیش از اسلام
یهودیان، مسیحیان، و اعراب زمان جاهلیت در گذشته عاشورا را بزرگ میداشته و این روز را روزه میگرفتهاند. فَیّومی در مصباح المنیر میگوید: از رسول خدا(ص) روایت شده: یک روز قبل از عاشورا و یک روز بعد از آن را هم روزه بگیرید تا از شباهت به یهود که فقط روز دهم را روزه میگرفتند خارج شوید.
مضمون همین روایت در کتابهای سنن دارمی، سنن ابن ماجه، صحیح مسلم، جمهرة اللغة، صحیح بخاری و نیل الأوطار هم نقل شده است.