تاریخ نیل به امامت امام حسن مجتبی (ع) 1401 می باشد
تاریخ ورود امام حسن مجتبی (ع) در سال 1401 برابر با شنبه 3 می 1401 – 21 رمضان.
تاریخ ارادت به امام حسن مجتبی (ع) 1401
تاریخ ارادت به امام حسن مجتبی (ع) 1401 یعنی همان شنبه 23 اردیبهشت[ ثَور ] 1401
3/2/1401
تاریخ نیل به امامت امام حسن مجتبی (ع) در تقویم از سال 1443 است.
تاریخ ورود امام حسن مجتبی (ع) به امامت در تقویم همان روز سبت 21 رمضان 1443 است
21/9/1443
تاریخ رسیدن به امامت و ارادت به امام حسن مجتبی (ع) چه تاریخی است؟
تاریخ دقیق ورود به امامت و ارادت به امام حسن مجتبی 21. رمضان 1401. مصادف با شنبه 23 اردیبهشت ماه 21 ماه مبارک رمضان است.
نیل به امامت و وفاداری به امام حسن مجتبی
حسن بن علی در 21 رمضان سال 40 هجری قمری پس از شهادت امام علی (ع) به امامت رسید و در همان روز بیش از چهل هزار نفر با او برای خلافت بیعت کردند. معاویه خلافت او را نپذیرفت و با لشکری از شام به سوی عراق حرکت کرد. امام مجتبی (ع) لشکری به فرماندهی عبیدالله بن عباس نزد معاویه فرستاد و با گروهی دیگر به روز سبت رفت.
معاویه با شایعه پراکنی در میان سپاهیان امام حسن (ع) تلاش کرد راه صلح را هموار کند. در این شرایط امام حسن (ع) یکی از خوارج را کشت و زخمی کرد و برای مداوا به مدائن برد. در همان زمان گروهی از سران کوفه نامه ای به معاویه نوشتند و قول دادند که حسن بن علی را تسلیم یا بکشند.
معاویه نیز نامه هایی برای قفیان برای حسن بن علی (ع) فرستاد و به او پیشنهاد صلح داد. امام مجتبی (ع) صلح و واگذاری خلافت به معاویه را پذیرفت، مشروط بر اینکه معاویه به کتاب خدا و سنت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) عمل کند و برای خود جانشینی تعیین نکند. و اینکه همه مردم از جمله شیعیان علی در امان بودند.
معاویه بعداً هیچ یک از این شرایط را نداشت. صلح با معاویه باعث نارضایتی تعدادی از یاران امام حسن (ع) شد و حتی برخی آن را «ذلت مؤمنان» (ذلت مومنان) نامیدند.
پس از صلح سال 41 هجری قمری به مدینه بازگشت و تا پایان عمر در آنجا ماند. وی در مدینه از مراجع علمی بوده و بنابر برخی گزارش ها از جایگاه اجتماعی بالایی برخوردار بوده است.
وقتی معاویه تصمیم گرفت با پسرش یزید بیعت کند، صد هزار درهم برای جادی (همسر امام حسن (ع)) فرستاد تا امام را مسموم کند. می گویند حسن بن علی (ع) 40 روز پس از مسمومیت کشته شد. بنا به روایتی دستور داد در کنار قبر پیامبر صلی الله علیه و آله دفن شود، اما مروان بن حکم و برخی از بنی امیه او را از این کار منع کردند. پیکر وی در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.