گروه بین المللی آژانس تسنیمدر روزهای اخیر ، کوبا پس از ناآرامی ها در پایتخت ، به بالاترین اخبار جهان بازگشته است. معترضین می گویند از وضعیت اقتصادی-اجتماعی ایجاد شده توسط حکومت ضعیف دولت از زمان فوران تاج ناراضی هستند.
دولت کوبا اعتراضات را تلاش جدید ایالات متحده برای به راه انداختن یک انقلاب رنگی و سرنگونی دولت می داند. این چیزی است که آمریکایی ها بارها نشان داده اند که در سراسر جهان خوب است و انگیزه های شدیدی برای تکرار آن در کوبا دارند ، جایی که تلاش ها برای سرنگونی دولت برای چندین دهه ناکام مانده است.
رئیس جمهور کوبا ، میگل دیاز-کانل و دیگر مقامات دولت کوبا ، ایالات متحده را مسئول اعتراضات اخیر دانستند و گفتند واشنگتن اعتراضات را از طریق تحریم ها و اینترنت آغاز کرده است.
با این حال معترضین از وخیم تر شدن اوضاع اقتصادی پس از تاج گذاری ناراضی هستند. کمبود کالاهای اساسی و مدیریت بحران ویروس کرونا از دیگر خواسته های معترضین است که خواستار رفع ممنوعیت غذا و دارو شدند.
حقیقت ، مثل همیشه ، جایی در بین این دو دیدگاه نهفته است ، زیرا اوضاع پیچیده تر از آن است که هر کشوری در تلاش است آن را به تصویر بکشد. آنچه مسئله را پیچیده می کند حمایت کامل دولت رئیس جمهور جو بایدن از شورش های تاجگذاری است.
واقعیت این است که مشکلات اقتصادی و اجتماعی کوبا نتیجه مستقیم تحریم های یک جانبه آمریکا از یک سو و جنگ روانی-رسانه ای غرب از سوی دیگر است. ایالات متحده طی دهه ها تحریم های سنگینی علیه کوبا اعمال کرده و شرکت های خارجی را از تجارت با کوبا منع کرده است.
آمریکایی ها همیشه تحریم ها ، جنگ و رسانه ها را علیه کشور هدف در دستور کار قرار می دهند. کوبا نیز از این قاعده مستثنی نبوده و از زمان فوران تاج ، مورد جنگ رسانه ای شدید ایالات متحده و متحدانش قرار گرفته است تا ناامیدی ایجاد کرده و آینده را سیاه کند.
آنچه اکنون اتفاق افتاده این است که Covid-19 به مشکلات اقتصادی-اجتماعی تحریم ها افزود و آمریکایی ها از این فرصت استفاده کردند تا عوامل مخفی انقلاب های رنگی خود را فعال کرده و به خیابان ها بکشند. البته متهم كردن همه افراد در خیابان به داشتن ارتباط با ایالات متحده درست نیست ، زیرا بسیاری از تظاهركنندگان خواسته های مشروع دارند. با این حال ، مشکل این است که برخی از رهبران تجمع ها خواسته ها را در مسیر درست ایالات متحده پیش می برند.
رئیس جمهور کوبا چند روز پیش این موضوع را تصدیق کرد و گفت در میان معترضین افرادی وجود دارند که از وضعیت کشور “ناراضی” هستند. وی افزود: “ممکن است مجبور شویم از کسانی که در میان چنین ناآرامی هایی توسط شورشیان گیج و بدرفتار شده اند ، عذرخواهی کنیم.”
تحریم های آمریکا علیه کوبا آغاز می شود
کوبا یک جزیره در 145 کیلومتری جنوب ایالت فلوریدا در جنوب شرقی ایالات متحده است. روابط دیپلماتیک ایالات متحده و کوبا در 3 ژوئیه 1961 قطع شد. این حرکت ، پس از دستور رئیس جمهور آیزنهاور در آخرین روزهای ریاست جمهوری او ، در اواسط جنگ سرد انجام شد. چند روز قبل ، فیدل کاسترو اعلام کرد که با شروع جاسوسی از سوی سفارت آمریکا در کوبا ، باید کارمندان خود را کاهش دهد.
از آغاز سال 1959 ، هنگامی که کاسترو به قدرت رسید ، ایالات متحده بلافاصله دولت جدید را به رسمیت شناخت. سه ماه بعد ، کاسترو به واشنگتن سفر کرد تا با معاون اول خود ، نیکسون ملاقات کند. اما یک سال بعد ، در سال 1960 ، تقریباً برای همه مشخص شد که کوبا می خواهد قدرت رقیب آمریکایی ، اتحاد جماهیر شوروی را افزایش دهد و این باعث عصبانیت آمریکایی ها شد.
کوبا یک قرارداد تجاری با اتحاد جماهیر شوروی منعقد کرد و تعرفه های بالایی را برای کالاهای آمریکایی وضع کرد و ایالات متحده شروع به حمایت کامل از کسانی که کاسترو اخراج کرده بود کرد. رهبر کوبا بیکار نیست و در تلاش است صنعت خود را ملی کند تا صنایع آمریکایی بتوانند کالاهای خود را از این کشور جمع کنند. ایالات متحده نیز مجبور به کاهش تجارت با کوبا شد ، اگرچه این کار را تحت عنوان عوام فریبی به نام مجازات کوبا انجام داد.
دو ماه بعد ، جیون “جان اف کندی” رئیس جمهور جدید با تکمیل پروژه آیزنهاور یک کارزار ضد دولت کاسترو علیه دولت کاسترو آغاز کرد. پس از کشف عملیات ، کاسترو نیز درگیر شد و آنها را دستگیر کرد. شاید در بحران خلیج خوک ها در اکتبر 1962 شنیده باشید. خلیج خوک ها محل نیروهای ضد دولتی کاسترو در جنوب کوبا بود و این بحران است. اقدامات مشابهی توسط ایالات متحده انجام شده است.
جنگ نیابتی بین دو بلوک قدرتمند در کشورهای دیگر مانند کره و ویتنام غیر معمول نبود ، اما در طول جنگ سرد هرگز جنگ مستقیمی بین این دو وجود نداشت. بحران خلیج فارس یک اتفاق بی سابقه بود ، اگرچه با پذیرفتن پیشنهاد مخفی کندی و بازگشت نیروهای شوروی توسط خروشچف از وقوع آن جلوگیری شد. ظاهراً پیشنهاد کندی این بوده که اتحاد جماهیر شوروی پایگاه خود را در کوبا تعطیل کند در ازای آنکه ایالات متحده پایگاه خود را در ترکیه برچیند.
به طور خلاصه ، این حوادث پایان درگیری های رسمی نظامی بین ایالات متحده و کوبا را رقم زد. از آن زمان ، تحریم های مختلف ، سو assass قصد به رهبران کوبا و مواردی از این دست در دستور کار ایالات متحده قرار گرفت. از آن زمان ، دولت ایالات متحده تحریم ها علیه کوبا را افزایش داده و بارها قطعنامه های مجمع عمومی برای لغو تحریم ها را نادیده گرفته است.
این تحریم ها در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ ، هنگامی که وی 243 تحریم جدید علیه کوبا وضع کرد ، که هنوز هم ادامه دارد ، افزایش یافت. تحریم هایی که به ویژه در سال گذشته با شیوع بیماری کوید – 19 شرایط در کشور و دسترسی به بازارهای جهانی داروها ، تجهیزات پزشکی ، واکسن ها و مواد غذایی – فشار اقتصادی بر کشور را افزایش داده است محدودتر از قبل شده اند.
طبق آمار منتشر شده ، خسارت ناشی از تحریم های اقتصادی ایالات متحده به تنهایی علیه بخش های کشاورزی و غذایی کوبا ، از آوریل 2019 تا مارس 2020 ، بیش از 428 میلیون دلار است. در همین دوره ، کل خسارات ناشی از تحریم های آمریکا به اقتصاد کوبا به 5.57 میلیارد دلار رسیده است.
هدف از تحریم ها ، چه در کوبا و چه در ونزوئلا ، سرنگونی دولت های دو کشور بود. اگرچه جو بایدن ، رئیس جمهور آمریكا ، قول بهبود روابط با كوبا و كاهش فشار اقتصادی را داده است ، اما در عمل همچنان تحریم ها و فشارهای آمریكا را بر این كشورها اعمال می كند ، زیرا حمایت از مخالفان و ایجاد ناآرامی در این كشورها یك سیاست منظم است. ، چه با ترامپ ، که صریحاً این مشکل را تصدیق کرد ، و چه با دموکرات هایی مانند بایدن که او را مورد آزار و اذیت قرار داد.
جالب است که یک پرونده توطئه براندازانه توسط دولت آمریکا در کوبا در زمان ریاست جمهوری باراک اوباما ، رئیس جمهور سابق آمریکا کشف شد. همان رئیس جمهوری که عادی سازی روابط با کوبا را در دستور کار قرار داد.
اوباما و طرح سرنگونی دولت کوبا
در سال 2014 مشخص شد که دولت ایالات متحده یک شبکه اجتماعی فعال در کوبا را بین سالهای 2009 و 2012 طراحی و راه اندازی کرده است تا باعث ناآرامی و تشویق اختلافات در کوبا با 40000 مشترک شود. دولت آمریكا از چندین شركت پنهانی و واسطه ای برای مخفی كردن اقدامات خود استفاده كرده بود تا ارتباط این شبکه اجتماعی با دولت مشخص نشود.
بودجه این پروژه توسط آژانس توسعه بین المللی ایالات متحده (USAID) تأمین می شود ، كه به عنوان خیریه برای پروژه های بشردوستانه در سراسر جهان شناخته شده است. این طرح ایجاد یک شبکه متنی مانند توییتر بود تا به مردم ، به ویژه مخالفین در کوبا ، اجازه یابد از کنترل شدید دولت کوبا بر اینترنت فرار کنند. شبکه پیام متنی به نام Zone Zoneo “توییتر کوبا” نام داشت که در اصطلاح عامیانه در کوبا به معنای صدای مرغ مگس خوار است.
اقدامات این روزهای آمریکا در کوبا ادامه تلاش های قبلی برای سرنگونی این کشور است.
انتهای پیام /