بی اختیاری ادرار در زنان و کیفیت رابطه جنسی

دکتر سید فرزاد علامه در مصاحبه با ایسنا ، وی در مورد مسئله بی اختیاری ادرار در زنان گفت: این مسئله یک مشکل شایع در زنان است ، به خصوص در زنانی که چندین بار زایمان کرده اند. متداول ترین نوع بی اختیاری ادرار بی اختیاری استرس است که در اثر سرفه ، عطسه ، خندیدن و برداشتن بارهای سنگین ایجاد می شود و در چند قطره رخ می دهد و می تواند مشکلات بهداشتی و اجتماعی در انسان ایجاد کند.

شهید بهشتی ، محقق مرکز بررسی سلامت مردان و بهداشت باروری در دانشگاه علوم پزشکی ، که به تازگی مطالعه ای درباره بی اختیاری ادرار در زنان منتشر کرده است ، گفت: “نوع دیگر بی اختیاری خدمات بی اختیاری اورژانسی است. “ممکن است سلامتی از بی اختیاری رنج ببرد. این دو نوع شایعترین بی اختیاری ادرار در زنان است ، نوع اول شایعتر است و نوع دوم بیشتر در سنین میانسالی و پیری دیده می شود. این دو نوع بی اختیاری ادرار شایع است. با هم ملاقات کنید .

وی افزود: چندین روش درمانی برای بی اختیاری استرس وجود دارد: درمان اساسی ، تغییر سبک زندگی ، کاهش مصرف مایعات ، جلوگیری از پر شدن مثانه و کوتاه شدن فاصله بین رفتن به توالت و کاهش مصرف مواد تحریک کننده مثانه ، مانند کافئین ، اسیدها و غیره

آلامه ادامه داد ، “گام بعدی استفاده از فیزیوتراپی کف لگن است ، از جمله ورزش و استفاده از وسایلی مانند بازخورد بیولوژیکی ، که باعث تقویت عضلات کف لگن و درمان بی اختیاری ادرار می شود.” استفاده از داروها روش دیگری برای بهبود این مشکل است. فقط یک دارو می تواند تجویز شود.

وی افزود: در صورت عدم موفقیت این اقدامات ، آخرین مرحله جراحی است. جراحی های تهاجمی کمتر و برشهای باز و بزرگتر برای درمان این مشکل وجود دارد. استفاده از “تورهای مصنوعی” یکی از عملیات کم تهاجم است که موفقیت 95-96٪ دارد. برای درمان بی اختیاری گام به گام از روشهای مختلفی استفاده می شود ، اگر در هر مرحله شکست بخوریم ، به مرحله بعد خواهیم رفت. تقریباً همه بیماران با جراحی بهبود می یابند.

دستیار جراحی کلیه و دستگاه ادراری تناسلی با استناد به مطالعه بی اختیاری اداری ادامه داد: در جراحی لگن مانند افتادگی مثانه ، گاهی اوقات “عضلات مصنوعی یا مصنوعی” برای فشار دادن پرولاپس به جای افتادن ، استفاده می شود. عودها مطالعات اخیر نشان می دهد که تکنیک های مورد استفاده در این جراحی ها عوارضی را ایجاد می کند که کیفیت زندگی فرد را مختل می کند. این عوارض می تواند در حین فعالیت جنسی رخ دهد و می تواند باعث درد لگن یا دررفتگی چشم ، ترشح واژن یا ورود به مجرای ادرار و دشواری ادرار شود. بنابراین ، استفاده از این مشکلات کمتر است و پزشکان آنها را رها می کنند.

وی ادامه داد: این نگرانی وجود داشت که استفاده از این روش ها برای درمان بی اختیاری ادرار منجر به بروز چنین عوارضی شود. به همین دلیل ، در سالهای اخیر ، محققان توجه بیشتری به عوارض جانبی این روشهای درمانی داشته اند. ما همچنین این را در بیماران خود بررسی کردیم و فعالیت جنسی این بیماران را قبل و بعد از کاشت ارزیابی کردیم.

شهید بهشتی ، عضو دانشکده ارولوژی دانشگاه علوم پزشکی ، روش انجام این مطالعه را توضیح داد: ما از یک پرسشنامه استاندارد برای بررسی این مشکل استفاده کردیم و بیماران را شش ماه قبل و شش ماه پس از تکمیل پرسشنامه جراحی پیگیری کردیم. . دلیل وقفه شش ماهه این بود که به بیمار فرصت داده شود تا فعالیت جنسی را شروع کند و اثرات میان مدت موشها را تعیین کند.

وی با اشاره به نتایج این مطالعه ادامه داد: در این مطالعه متوجه شدیم که موفقیت این عمل به اندازه مطالعات قبلی بالا بوده و همه بیماران پس از جراحی ایمپلنت مش بی اختیاری ادرار نداشته و کاملاً بهبود یافته اند.

علامه در ادامه توضیح داد: بیماران مبتلا به بی اختیاری ادرار از نظر کیفیت رابطه جنسی مشکل دارند. زیرا در حین رابطه جنسی از ایجاد بی اختیاری یا بوی ادرار می ترسند. همچنین ادراری که از فرد خارج می شود می تواند باعث تغییر بافت و ایجاد خشکی و التهاب و کاهش کیفیت اتصال شود.

وی تاکید کرد: مطالعات این مطالعه نشان می دهد که کیفیت رابطه جنسی شش ماه پس از جراحی افزایش می یابد. همچنین ، بعد از این عمل هیچ عارضه جدی و حرکت عضلانی مشاهده نشد.

“از 41 بیمار مورد مطالعه ، فقط دو نفر درد لگن جدید داشتند که آنها فکر می کردند قابل تحمل است و در کیفیت زندگی آنها اختلال ایجاد نمی کند.” آنها خوشحال بودند که بی اختیاری ادرار آنها بهتر شده است. نتیجه می گیریم که استفاده از این تکنیک ها برای بی اختیاری ادرار نه تنها عوارض جدی ایجاد نمی کند ، بلکه می تواند کیفیت رابطه جنسی را نیز بهبود بخشد.

استادیار جراحی کلیه و دستگاه ادراری و تناسلی با اشاره به پیشینه این مطالعه گفت: “از آنجا که اخیراً محققان به این موضوع پرداخته اند ، هیچ مطالعه ای در مورد این روش درمانی در ایران انجام نشده است ، اما تعداد مشابه مشابه تحصیل در جوامع دیگر. “البته ، مطالعات مختلفی در مورد موفقیت این عمل انجام شده است ، اما تحقیقات زیادی در مورد عوارض آن انجام نشده است ، به ویژه در مورد مشکلاتی که می تواند در هنگام رابطه جنسی ایجاد کند.

در پایان ، وی تأكید كرد كه مطالعات درباره اثرات این عضلات هیچ عارضه جانبی جدی گزارش نكرده و به نظر نمی رسد نگرانی در مورد عضلات مورد استفاده در افتادگی لگن به این مشکلات تعمیم داده شود. از این شبکه ها می توان استفاده کرد.

نتایج این مطالعه در قالب مقاله ای با عنوان «عملکرد جنسی قبل و بعد از عمل تیرکمان بچه در وسط مجرای ادرار در بی اختیاری ادرار استرسمنتشر شده در مجله زنان و زایمان هند.

فرزاد علامه از دانشگاه شهید بهشتی ، مرکز بررسی سلامت مردان و بهداشت باروری ، شهرزادزاده مدرس از واحد توسعه بیمارستان تحقیقاتی مهدی ، پاركام پولادگر ، سام الهیاری ، ملیكا علائدینی و ملیحه نصیری شاهیشتی ، محققان ، در این مطالعه كه آنها انجام دادند ، شركت كردند.

انتهای پیام