یوهان کپلر در 16 می 1571 در ویل، اشتوتگارت، آلمان، شهری خارج از امپراتوری مقدس روم به دنیا آمد. دوران کودکی کپلر با فقر و بدبختی همراه بود، کپلر به مدرسه پروتستان رفت و اساتیدش او را به دلیل هنر و استعدادش به دانشگاه توبینگن فرستادند.
در سال 1594، کپلر به عنوان معلم ریاضیات در یک مدرسه شبانه روزی پروتستان در گراتس منصوب شد و منتشر شد.
شهرت او در این زمینه ها به زودی گسترش یافت و سرانجام فالگیری بین امپراتور رودولف و سایر اعضای برجسته منبع درآمد او شد و این روش منبع درآمد کپلر شد. می گویند طالع بینی بهتر از گدایی است. یوهان کپلر از بازدید گاه به گاه خود از دنیای پیشگویی که بگذریم، کسی است که در دین جولان جایگاهی دارد. او اولین انسانی بود که کد معماری منظومه شمسی را کشف کرد و قوانین حرکت سیارات آن را تدوین کرد.
کپلر به مطالعات نجومی استدلال کرد که از آنجا که طبق گفته کوپرنیک، سیارات به دور خورشید می چرخند، کل مجموعه شرایط مریخ که تیکو مشاهده کرد باید در یک دایره فضایی باشد (تیکو براهه نشان داد که سیارات کاملاً حرکت می کنند. این با دید مطابقت ندارد. و تصویر دایره های متحدالمرکز. او منصوب شد).
اکتشافات
کپلر با داشتن این گنجینه اطلاعات و ایمان به درستی نظریه کوپرنیک، به کشف قوانین ریاضی پرداخت که مشکل حرکت سیاره ها را حل می کند. این اطلاعات رصدی برای نظریه بزرگ کوپرنیک در مورد خورشید مرکزی کاملاً دقیق نبود و کپلر مجبور شد ده سال از زندگی خود را با صبر و حوصله به کار سخت برای مطالعه حرکات سیارات و قوانین ریاضی حاکم بر آنها اختصاص دهد. همه این کارها را به تنهایی و بدون کمک کسی انجام می داد و جز عده کمی ارزش کار او را نمی فهمیدند.
در سال 1609، کپلر ناگهان با قدرت الهام متوجه شد که سیاره مریخ در مداری خارجی قرار دارد. نبوغ کپلر زمانی آشکار شد که او بیضی واقعی مدار زمین به دور خورشید را کشف کرد که قبلا یک دایره کامل در نظر گرفته می شد. هنگامی که کپلر مسیر بیضی شکل ستاره را کشف کرد، شروع به پیش بینی حرکت آن کرد و گفت که باید در نقطه ای از موقعیت خاصی قرار داشته باشد و در اوج آن زمان ستاره را در همه جا دید. او این نتیجه را با محاسبه رابطه بین موقعیت‌های فضایی زمین، مریخ و خورشید به دست آورد، زیرا داده‌های رصد فقط در یک مدار بیضوی معتبر بودند.
سپس کپلر به انجام محاسبات مربوط به حرکت و مدار سیارات شناخته شده دیگر پرداخت. دستاوردهای او در این زمینه با توجه به پیشرفت کم ریاضیات در آن زمان بسیار بزرگ و چشمگیر بود. او در سال 1609 در کتاب خود (نجوم جدید) از دو قانون یاد کرد که اولین آنها نام او را جاودانه کرد.
یوهانس کپلر، ستاره شناس آلمانی، وقتی ادعا کرد که سیارات در مدارهای بیضوی به دور خورشید می چرخند و خورشید تنها نیرویی است که مدار سیارات را کنترل می کند. سنت ها و باورهایی که برای قرن ها باقی مانده اند، به چالش کشیده شد. سه قانون حرکت سیارات او که به قوانین کپلر معروف هستند، تأثیر عمیقی بر اخترشناسان پس از او گذاشتند و امروزه نیز برای تجسم و درک منظومه شمسی مهم هستند. او از طرفداران سرسخت نظریه مرکزی خورشیدی منظومه شمسی بود.
قوانین کپلر
کپلر قانون سوم خود را در سال 1618 پس از چندین سال مطالعه حرکت سیارات کشف کرد. بر اساس این یافته ها، کپلر سه قانون زیر را برای حرکت سیارات ارائه کرد:
مدار سیارات به دور خورشید بیضی است که خورشید در یکی از دو مرکز آن قرار دارد.
خطی که هر سیاره را به خورشید متصل می کند همزمان از سطوح مساوی عبور می کند.
میانگین فاصله هر سیاره از خورشید تا خورشید با مجذور چرخش کامل سیاره نسبت مستقیم دارد.
یه قانون دیگه همچنین می توان آن را به صورت زیر بیان کرد: هنگامی که سیاره به دور بیضی حرکت می کند، فاصله تا خورشید بیشتر و سرعت آن کمتر می شود. این تغییر سرعت باعث می شود که سیاره در فواصل زمانی معین، چه در نزدیکی و چه دور از خورشید، در فضا ثابت بماند.
قانون سوم کپلر را می توان به صورت زیر نیز بیان کرد: زمانی که میانگین فاصله هر سیاره تا خورشید در سه ضرب شود و زمان پایان یک مدار سیاره در دو ضرب شود و نسبت اعداد به دست آمده تشکیل شود. این رابطه همیشه برای همه سیارات ثابت و یکسان است.علاوه بر این، کپلر اولین کسی بود که اصل جبر را در مکانیک فرض کرد که بعدها توسط گالیله محقق شد.
کپلر در 15 نوامبر 1631 با اتاق میخانه خداحافظی کرد. کپلر به زودی از دنیا رفت و هیچ کس آثار او را نخواند، اما اوج آن از زمانی شروع شد که آیزاک نیوتن و لاپلاس معروف شدند، خودش قبلاً در مورد آن نوشته بود، فرقی نمی‌کند مردم حاضر باشند یا آینده. این کتاب می تواند سال ها منتظر خوانندگان واقعی خود باشد، مگر اینکه خداوند شش هزار سال صبر کرده باشد تا مخاطبی برای آثارش پیدا کند.
مهمترین اتفاقات زندگی کپلر
1577 – کپلر با مشاهده یک دنباله دار عظیم به ستاره شناسی علاقه مند شد.
1588: اولین بخش از تحصیلات خود را در دانشگاه توبینگن، آلمان به پایان رساند، جایی که او قصد دارد در کلیسای Otter کشیش شود.
1589: در دانشگاه در رشته های فلسفه، ریاضیات و نجوم تحصیل کرد.
1519: در دانشگاه توبیتگن کرسی استادی دریافت کرد، سپس به آموزش معنوی روی آورد.
1594: از روحانیت بازنشسته شد و به عنوان معلم ریاضیات و نجوم در یونان، بلژیک مشغول به کار شد.
1595: کپلر تقویمی از پیش بینی های نجومی را منتشر کرد. (او با انتشار تقویم های نجومی منبع درآمدی فراهم کرد).
1596: انتشار کتاب «اسرار جهان». در این کتاب، کپلر بیان می کند که فاصله هر یک از شش سیاره شناخته شده از خورشید را می توان به پنج شکل هندسی رایج (چهار ضلعی، مکعب شش ضلعی، هشت وجهی هشت ضلعی، دو ده وجهی 12 بعدی و ایکوزاهرون 20 بعدی) مرتبط کرد.
1598 – کپلر پس از پاکسازی مذهبی توسط متعصبان پروتستان مجبور به ترک گراتس شد. او یک سال در پراگ ماند و سپس به گراتس بازگشت.
در سال 1600، او دوباره از گراتس اخراج شد و به پراگ بازگشت و دستیار ستاره شناس هلندی تیک براهه (1601-1546) شد.
1601 – پس از مرگ براهه، کپلر ریاضیدان سلطنتی امپراتور رودولف دوم، امپراتور امپراتوری مقدس روم شد.
1602: در اکتبر، او یک ابرنواختر را مشاهده کرد که از آن زمان به بعد ابرنواختر کپلر نامیده شد.
1609: کتاب جدیدی در مورد نجوم منتشر می کند که نشان می دهد سیارات در مدارهای بیضی شکل به دور خورشید و به دور یک مرکز مشترک حرکت می کنند و اگر خطی بین خورشید و یک سیاره در حال حرکت کشیده شود، این خط در زمان یکسان است. از یک مدار بیضی شکل عبور خواهد کرد. این ادعاها به عنوان قانون اول و دوم کپلر شناخته می شوند.
1611: او کتاب Diopteris را منتشر کرد که به اپتیک و طراحی تلسکوپ ها می پردازد. طرح تلسکوپ او به عنوان یک معمار در نجوم پذیرفته شد.
1612 – پس از مرگ امپراتور رودولف دوم، کپلر به اینس نقل مکان کرد و به عنوان ریاضیدان در ایالت های شمالی اتریش مشغول به کار شد.
1617 – سه کتاب اول خلاصه هفت جلدی کپلر از نجوم کوپرنیک منتشر شد. این کتاب ها شامل نگاهی منظم به نجوم خورشیدی است
منبع: bitrin