بیوگرافی ایمان کرمیجان از حاشیه جشنواره فیلم آتش در آدرس اینستاگرامش

زندگی خصوصی و زندگینامه ایمان کرمیجان

ایمان کرمیان متولد 11 اردیبهشت 1358 در تهران، طراح جلوه های ویژه میدانی و بصری سینما و تلویزیون است.

ایمان کرمیان برنده سیمرغ بلورین بهترین جلوه های ویژه میدانی سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم داستان ظهر: دنباله خونی.

از جمله جشنواره هایی که در آن شرکت کرد، جشن خانه سینما کاندیدای فیلم پابرهنه در بهشت ​​بود.

«ایمان کرمیان» در آثاری چون «ایتالیا ایتالیا»، «دوستان خوب»، «صدف»، «شب»، «قصه ظهر 2: رد خون»، «زهر»، «زندانیان»، «سمفونی نهم»، «نهمین» سمفونی، مغز کوچک “زنگ، میلیونر میامی، گیج، خانه کاغذی، پری، تهاجم، قدم زدن در اطراف من، دریاچه ماهی، اشک نرگس، لاله های واژگون، جاودانگی”، روزهای زندگی “، صد سال به این سال ها “، “لاتاری”، “ایستاده در غبار”، “تردید”، “آواز گنجشک”، “ستاره ها، جلد اول: ستاره شدن”، “چهارراه”، “بید”، “دیوانه”، “معراجیس”، ” شب حوادث، «زادبوم»، «اشکان، انگشتر متبرک و چند داستان دیگر»، «حقیقت گمشده»، «سنگ، کاغذ، قیچی»، «ستارگان، جلد 3: او یک ستاره بود» با عنوان « جلوه های ویژه بصری، «جلوه های ویژه میدانی»، «طراحی جلوه های ویژه در زمینه»، «اجرای جلوه های ویژه بصری»، «اجرای جلوه های ویژه در میدان».

ازدواج و همسر ایمان کرمیان

از زندگی شخصی، ازدواج و همسر ایمان کرمیان اطلاعات زیادی در دست نیست.

جشنواره فیلم آتش حواشی و ایمان کرمیان

ایمان کرمیان، رئیس انجمن جلوه‌های ویژه میدانی سینمای ایران و برنده سیمرغ بلورین بهترین جلوه‌های ویژه میدانی برای فیلم نیمروز 2: مسیر خونین مهمان سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر بود.

وی در این دیدار صمیمانه که پس از ماه ها و جشنواره فیلم آتش اولین گفتگوی تفصیلی وی با رسانه ها بود، به نکات مهمی درباره حواشی جشنواره فیلم فجر و مسائل صنفی آن پرداخت.

در ادامه توجه شما را به قسمت اول این گفتگو که عمدتاً به سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر و حواشی جوایز افکت های سینمایی اشاره دارد جلب می کنیم:

به عنوان اولین سوال یک موضوع عجیب و شاید جالب، نام خانوادگی خود را در رسانه ها و حتی زمانی که نام خود را در مراسم های مختلف اعلام می کنید بیان کنید و بگویید کدام یک درست است؟

واقعیت این است که کرمیان دقیقاً نام خانوادگی من است و به دلیل همان مشکلاتی که شما گفتید، دو پرونده در رسانه دارم، ایمان کریمیان و ایمان کرمیان. اگه کسی جرات نداره نمی دونم چرا اسمم اشتباه تلفظ میشه! شاید تلفظ کریمیان راحت تر از کرمیان باشد. این نسخه جدید نیست و حتی سال ها پیش روی رکوردهایی که به من داده بودند اشتباه می نوشتند و هیچکس باور نمی کرد که رکورد به من داده شده باشد. مثلا برای سریال یوسف لوح و مجسمه ای به دستم رسید که نامم به اشتباه حک شده بود و جالبتر اینکه در عنوان آن سریال اتفاق افتاده و تا به امروز تغییر نکرده است!

همه دوست دارند اسمشان درست تلفظ شود، هرچند ممکن است برای جوانی که قبلاً سعی می کرد شغلی پیدا کند و به دنبال کار خوب می گشت، مهم نباشد، اما امروز من به عنوان رئیس انجمن جلوه های ویژه در ایران شخصیت حقوقی دارم. رشته. و من نایب عضو شورای مرکزی خانه سینما هستم، مهم است.

از این موضوع که بگذریم، موضوع مهم و البته شیرین جشنواره فیلم فجر است. فکر می کنید این جشنواره در کجا برگزار می شود؟

جشنواره فجر برای ما یک همایش و دوره مهم سالانه است. اما به نظر من این برای ما کم اهمیت نیست، اما جشنواره فجر رویداد مهمی است. حتی جشن خانه سینما هم چندان مهم نیست. هر چند دوست دارم جشن صنفی ما بزرگ و به نام جشنواره فجر باشد، اما به هر حال کسانی که در 10 روز جشنواره فجر که اکران یک سال سینمای ایران است به سینما و چاپ می پردازند، مدت هاست. درگیر حواشی تولید شده است، افراد بیشتری در آن شرکت می کنند و چالش های بیشتری وجود دارد، رسانه ها، بازیگران و کارگردانان و به قول سلبریتی ها در کانون توجه این جشنواره هستند.

شما دومین سیمرغ خود را در سی و هفتمین جشنواره فاگر دریافت کردید، نظرتان درباره این جایزه چیست؟

هیچ وقت نمی گویم سیمرگ برایم مهم نیست، چون مهم است و قطعا مسئولیت من را سخت می کند. سینما از این به بعد از من انتظار بیشتری خواهد داشت. حرف من این است که وقتی حق دارم به من سیمرغ بدهند. وقتی برای کار انجام شده پاداش دریافت کنم، از آن لذت بیشتری خواهم برد. حتی سال‌هایی بود که می‌خواستم نامزد شوم و جایزه بگیرم. مثلا من در جشنواره سی و پنجم با پری ها در جشنواره بودم و در همان سال اگر کار ما را با فیلمی که در این بخش جایزه گرفت مقایسه کنید متوجه تفاوت خواهید شد. یا پارسال جلوه های ویژه میدانی فیلم مغزهای کوچک واقعا شایسته نامزدی بود اما دیده نشد. من برای همین فیلم لیوانی ساختم که نوید محمدزاده با مشت به سر یک نفر دیگر می کوبد. این نوع شیشه قبلا از ترکیه وارد می شد اما خودم آن را درست کردم و این کاری است که قبلا در ایران انجام نشده بود.

شاید داوران این نکات را نمی دانستند؟ تصویر برچسب ساخت ایران را نشان نمی دهد!

درست است که در ایران (ساخت ایران) ساخته نشده‌اند، اما همانطور که از همکاران ما در جلوه‌های بصری می‌خواهند قبل و بعد از کار تصاویری ارائه دهند، می‌توانند جزئیات کار ما را نیز بپرسند.

بر اساس این صحبت ها، شما در سی و هفتمین دوره جشنواره سه نامزد برای سه فیلم داستان نیمروز 2 داشتید: مسیر خونین، سوگند و سمفونی نهم، آیا عادلانه بودن سیمرغ گرفتن به خاطر فیلم داستان نیمروز 2 بود. نیمروز 2؟ و چرا؟

بله خیلی منصفانه بود در داستان نیمروز 2 کارهای زیادی انجام دادیم که شاید برای هیچکس روشن نباشد. ما همه دود را در صحنه ایجاد کردیم. آنقدر سخت بود که حتی گاهی انرژی و تلاش را به دود اضافه می کردیم. علاوه بر این ما در شب های کاری خود با روشن کردن مشعل روی صورت بازیگران مشعل روشن می کردیم، در واقع همه آتش های لازم را روشن می کردیم تا آن مشعل ها به طور طبیعی روی صورتشان دیده شود. در طول فیلم، همه انفجارها، تیراندازی ها، همه چیز و همه چیز حاصل تلاش من و همکارانم بود. در سکانس هلیکوپتر 3 سکانس داشتیم که البته از نمایی استفاده می شد که کارگردان را علاقه مند می کرد و اگر داشتم از نمای دیگری استفاده می کردم چون برای این سکانس حدود 300 چاشنی گذاشتم. برای این سکانس 4 تا 5 روز کار کردیم و فشار کار به قدری روی ما بود که بر خلاف سایر عواملی که در کرمانشاه اسکان داشتند، گروه ما در خود روستای کرند مستقر بود و با مشکل آب و هوایی مواجه نشدیم.

ما فقط ده بازیگر اصلی در این فیلم داشتیم. پرکردن این افراد از مهمات و آماده شدن برای فیلمبرداری صحنه ها داستان خاصی دارد و انرژی و زمان زیادی می گیرد. جالب اینجاست که هیچ سلاحی سینمایی و سینمایی نیست. برعکس، آنها در واقع تغییر کرده اند. خب، یعنی ممکن است خیلی از آنها خوب کار نکنند، ممکن است گیر کنند یا هزار چیز دیگر، اما کارگردان طبیعتاً دوست دارد همه چیز روی صحنه خوب پیش برود.

خب، اشتباه در کار شما خطرناک است. در حالی که کارگردان دوست دارد سوابق فیلمش را نگه دارد …

آره؛ اما جدا از مسائل امنیتی، ما به درستی حق نداریم اشتباه کنیم. در سینمای ایران در مقوله جلوه های ویژه میدانی و یکی دو کار دیگر حق ندارید اشتباه کنید، در حالی که اگر بازیگری اشتباه کند یا خراب شود، برداشت ها ده ها بار تکرار می شود، اما ما حق نداریم. اشتباه کنند حالا اگر فرض کنید در فیلمی به این اندازه 1500 هنرمند و 150 تا 160 نفر پشت دوربین هستند، کافی است دکمه انفجار را کمی دیر یا زود از دوربین و بازیگر فشار دهید. یا حتی یک بازیگر اشتباه می کند و باید صحنه را تکرار کند. تجهیز و آماده سازی شخصیت ها و صحنه برای آن چقدر سخت است. این در حالی است که فیلمبرداری یکی از حساس ترین آثار سینمایی که به زندگی و سرمایه مردم می پردازد اغلب در 90 دقیقه فیلمبرداری می شود. با کمال تعجب، اکثر اوقات پیش تولیدی برای این کار ندارند.

وقتی صحبت از پروژه ای به اندازه نیمروز 2 می شود که من و تیمم تمام توان و انرژی خود را صرف خلق آثاری در شأن سینمای ایران و دفاع مقدس کرده ایم، قطعاً دوست دارم برای آن جایزه بگیرم و بگیرم. خسته از آن البته در مورد همکاری با سیدمحمود رضوی و محمدحسین مهدویان باید از این دو نفر یعنی تیم تولید و تدارکات نیمروزا 2 تشکر کنم که به معنای واقعی کلمه برای ساخت این فیلم و اینها انرژی گذاشته اند. ارائه شد. در واقع این فیلم یکی از نمونه های من نیست، بیشتر درباره کل سینمای ایران است.

من از چانه زنی برای تجهیزات ناراحتم و آن را توهین به خودم می دانم. اما سیدمحمود رضوی به معنای واقعی پای این کار ایستاد و من با او و مدیر تولیدش کامران حجازی مشکلی برای تامین تجهیزات نداشتم. در حالی که در برخی پروژه ها شاهد هستیم که سیمان نصف کیسه در کشور ما قیمت گذاری می شود.

آدرس صفحه اینستاگرام ایمان کرمیجان

اینستاگرام ایمان کرمیان

بیوگرافی و زندگی خصوصی نادر سلیمانی از ساعت خوش تا درآمد …

بیوگرافی و عکس از زهره فکور صبور

بیوگرافی و زندگی حرفه ای محمدرضا شجاعی

بیوگرافی کمند امیر سلیمانی + عکس