بیماری لارنگوتراکئیت در طیور

لارنگو تراکئیت عفونی Infectious laryngotracheitis , ILT لارنگوتراکئیت (LT) )تورم عفونی حنجره و نای

با این بخش از دلگرم همراه باشید تا با بیماری لارنگو تراکئیت و درمان این بیماری در طیور و پرندگان آشنا شوید.

لارنگو تراكئيت:

لارنگوتراکئیت عفونی نوعی بیماری حاد ویروسی در ماکیان ، قرقاول و طاووس است که با بروز تنگی نفس ، سرفه ، تنفس با دهان باز ودفع اکسودای خونی از دستگاه تنفس مشخص می شود .بیماری لارنگو تراکئیت در درجه اول درماکیان و قرقاول رخ می دهد ولی بروز آن در طاوس نیز گزارش شده است . اکثر موارد شیوع بیماری درماکیان بالغ یا نیمه بالغ اتفاق می افتد ، اما تمام گروههای سنی نسبت به این بیماری حساسند . بیماری لارنگو تراکئیت در اکثر کشورهائی که ماکیان را به طور متراکم پرورش می دهند وجود دارد .بیماری لارنگو تراکئیت توسط یک هرپس ویروس ایجاد می شود . این ویروس در خارج از بدن میزبان مقاومت زیادی ندارد و توسط بسیاری از ضدعفونی کننده ها به سادگی از بین می رود .

علاغئم بیماری لارنگو تراكئيت در طیور

علايم باليني فرم فوق حاد مرگ ناگهاني پرنده . تنگي نفس حاد ناگهاني همراه با سرفه شديد. دفع خلط و اكسوداي موكوسي آغشته به خون و بدنبال آن لخته خون منتهي به مرگ در عرض 3-1 روز واگيري بالا در حد مرگ و مير بالا تا ۷۰ درصد نیز گزارش شده است .

طیور و پرندگان

تنگي نفس با شدت كمتر از فرم فوق حاد

تنفس با دهان باز و كشيدن سر در امتداد گردن در هنگام باز دم و باز بودن منقار در هنگام تنفس كه بواسطه انسداد نسبي ناي با اكسوداي حاصل از بيماري.

رال مرطوب ، و كونژئوكيتويت با اكسوداي كف آلوده در گوشه داخلی چشم . ديسپنه شديد .سيانوزه شدن صورت وتاج و ريش . مرگ در عرض 4-2 روز

در پرندگان مبتلا با شدت كمتر تنگي نفس تا چند روز و متعاقب آن تخفيف علائم و بهبودي در عرض 4-2 هفته- كاهش توليد تخم مرغ تا حد توقف كامل توليد.

علائم باليني درفرم ملايم

رال مرطوب

سرفه خفيف

تكان دادن سر

اكسوداي بيني

كونژ كتیويت و عدم تمايل به حركت و نشستن روي مفصل هاك . كاهش توليد تخم مرغ بمقدار بسيار بالاکه در گله‌هاي مبتلا پس از طي دوره بيماري توليد مي‌تواند به حد نرمال برگردد .

اختلال در پوسته بوجود نمي‌آيد.

علائم باليني درفرم بدون علائم در فرم بدون علائم علائم خاصي ديده نمي‌شود و درگله‌هاي كوچك ممكن است اصلاً تشخيص داده نشود.علائم كالبدگشايي (در ILT ريه‌ها و كيسه هاي هوايي بندرت درگير مي‌شوند در عين حال پرخوني ريه‌ها و ضخامت كيسه‌هاي هوايي بين جناغي، سينه‌اي ديده مي شود) جراحات بسته به شدت بيماري متغير مي‌باشد اما اكثر موارد جراحات محدود به دستگاه تنفس فوقاني است.

علائم كالبد گشايي در فرم فوق حاد

تراكئيت هموراژيك . كست‌هاي خوني در ناي ( در كل ناي يا قسمتي از آن )

حضور موكوس خون آلود در ناي

برونش‌هاي اوليه نيز مي باشند

انسدار تنفسي

اكسوداي ديفرتيك كازئوز

موكوس قابل توجه و خون ريزي درناي پلاگ‌هاي انسدادي در ناحيه لارنگس

پر خوني و سيانوز ناي

علائم كالبد گشايي در ملايم

كونژنكتيويت ـ در برخي موارد ضايعات ديفتريتيك و كازئوز در اوروفارنكس كه ميبايست از آبله ديفتريتيك و كمبود ويتامين A تفريق گردد .

هيستوپاتولوژي

نكروز مخاط مجراي تنفسي همراه يا بدون همراهي با خون ريزي متناسب با شدت بيماريافزايش تعداد انكلوژن باديهاي ائوزينوفيليك در اپي‌تليوم مجراي تنفسي و ملتحمه
هيپرپلازي اپي تليال . افزايش سلولهاي چند هسته‌اي حاوي انكلوژن باديها با خون ريزي لاميناپروپرگنجيدگي‌ها را با رنگ آميزي گيمسا، هماتوكسيلن مي توان بخوبي مشاهد كرد .

تشخيص

تاريخچه بيماري در بيماران منفرد و در سصح گله

تاريخچه بيماري در منطقه

علائم باليني و جراحات كالبد گشايي در فرمهاي حاد و فوق حاد . بلع هوا

هموراژي ناي

روش هاي تشخيص آزمايشگاهي لارنگو تراكئيت

هيستيو پاتولوژي

جستجوي ويروس

سرولوژي

AGID با استفاده از سرم هيپرايميون

جدا كردن ويروس در تخم جنين دار

جدا كردن ويروس در كشت سلول كبد جنين

جستجوي ويروس در كشت‌هاي فوق ايمونوفلورنس، VN

ايمنو فلورسانس

الايزا

کنترل و پیشگیری بیماری لارنگو تراكئيت

۱ – از وارد نمودن پرندگان واکسینه ، بهبود یافته یا پرندگانی که در معرض بیماری بوده اند ، به گله حساس اجتناب نمایید . بهتر است گله های حساس را در قرنطینه سختی قرارداد ، هیچ نوع پرنده ای را به آن گله وارد ننمایید .
۲ – باید پرندگان را از مرغ داریهای آلوده به ویروس لارنگوتراکئیت خارج کرد و سپس جایگاه را تمیز و ضدعفونی نمود و قبل از استفاده مجدد ، ۴ تا ۶ هفته خالی نگه داشت .
۳ – واکسیناسیون ، در مناطقی که بیماری لارنگو تراکئیت به صورت بومی وجود دارد ، غالباً انجام می شود وکاملاً موثر است . واکسنهای تخفیف حدت یافته موجودند و می توان آنها را از طریق قطره چشمی ، آب آشامیدنی یا اسپری آئروسول تجویز کرد . حداقل سن واکسیناسیون در ۴ هفتگی می باشد ، اما برای گله جانشین شونده مرغهای تخمگذار ، معمولاً از ۸ تا ۱۲ هفتگی انجام می شود .
بندرت ممکن است ۱ تا ۴ هفته پس از واکسیناسیون ، نشانه های بالینی مشابه ابتلای طبیعی به این بیماری در گله بروز نماید . این انواع بیماری که مربوط به واکسن می باشند ، معمولاً به وسیله پایین بودن میزان ابتلا ومرگ و میر مشخص می شوند .
۴ – گزارش کردن بیماری در بعضی ایالات آمریکا الزامی است .

واکسیناسیون

در نواحی ای که بیماری بومی است جلوگیریاز ورود ویروس به گله های حساس بخصوص در چند سنی ها مشگل است . در مناطق پر خطر واکسیناسیون در سن ۱ تا ۳ روزگی و در سایر مناطق بین ۳ تا ۱۸ هفتگی واکسن می دهیم . پرندگان را می توان بیش ازیکبار با فاصله دو تا سه هفته واکسینه نمود .واکسن بصورت اسپری یا قطره چشمی استفاده می شود . معایب استفاده از واکسن زنده احتمال انتشار ویروس بخصوص در عرض ۷ تا ۱۰ روزپس از واکسیناسیون می باشد .

درمان
این بیماری درمان ندارد.

مجله اینترنتی دلگرم

مرجان امینی

بیشتر بخوانید تصاویر بسیار زیبا از طبیعت سراسر دنیا