بلوچستان شرقی در اواسط دوره قاجار و با عهدنامه گلداسمیت [در ایران مشهور به قرارداد گُلد اسمیت] از ایران جدا شد و ماجرا از این قرار بود: «پس از شکست ناپلئون بناپارت در برابر روسیه که به احتمال حمله فرانسه به هند پایان داد، انگلیسی‌ها سعی کردند بخشهایی از شرق ایران را منزوی کرده و منطقه حائل ایجاد کنند. حمله روسیه و در هند در امان باشید…
پس از جدایی شهر هرات افغانستان از ایران بر اساس معاهده پاریس که در سال 1857 توسط طرفین امضا شد، بریتانیا به فردریک جان گلدسمید افسر نظامی بریتانیایی مأموریت داد تا مرزهای بلوچستان را تعیین کند. گلدسمید در سال 1871 مرزهای ایران و پاکستان را از خلیج گواتر تا کوهک مشخص کرد و برای تایید نهایی به ناصرالدین شاه قاجار داد. در سال 1872 منطقه بلوچستان به دو بخش اصلی و بیرونی تقسیم شد.
از سال 1251 قسمت شرقی بلوچستان مدتها تحت سلطه بریتانیا بود و بلوچستان بریتانیا نامیده می شد تا اینکه به این شکل درآمد: «بعد از تأسیس دولت پاکستان، بخشهایی از بلوچستان بریتانیا به کشور تازه تأسیس ملحق شد». پاکستان. این منطقه اکنون به استان بلوچستان معروف است.