حدود 4500 سال پیش، دانه های ساخته شده از دو نوع جلبک دریایی در مکانی ایده آل که اکنون خلیج کوسه در استرالیای غربی نامیده می شود، رشد کرده است.
محققان کشف کرده اند که این بذر که تنها بدون دخالت انسان رشد کرده است، اکنون بزرگترین گیاه روی زمین است که مساحتی در حدود 200 کیلومتر مربع را پوشش می دهد که معادل 20000 زمین راگبی است.
گونه ای از جلبک دریایی به نام “Posidonia australis” (Posidonia australis) یا کرم نواری معمولاً در سواحل استرالیای جنوبی یافت می شود.
اما وقتی محققان به تفاوت های ژنتیکی بین علف های راه راه در خلیج کوسه نگاه کردند، کمی گیج شدند. نمونه های گرفته شده از منطقه ای به فاصله 180 کیلومتر نشان داد که گونه های متفاوتی از Poseidonia australia وجود ندارد، بلکه فقط یک گیاه وجود دارد.
مارتین برد، بوم شناس دانشگاه فلیندرز می گوید: «ما در مورد آنچه در آنجا اتفاق افتاد صحبت کردیم. واقعا گیج شدیم
به گفته جین ایلو، دانشجوی دانشگاه استرالیای غربی، محققان حدود 18000 نشانگر را بررسی کردند. آنها با انتخاب نمونه هایی برای استفاده در پروژه های اصلاح محیطی به دنبال تشخیص گونه ها بودند.
اما در عوض، آنها دریافتند که این گیاه با استفاده از ساقه های زیرزمینی مانند علف رشد می کند.
او می گوید: «به نظر می رسد 200 کیلومتر مربع علف دریایی از یک دانه رشد کرده است. این گیاه به عنوان یک چمنزار رشد می کند و زیستگاه طیف گسترده ای از گونه های مختلف موجودات دریایی از جمله لاک پشت ها، دلفین ها، خرچنگ ها و ماهی ها را فراهم می کند.
ساقه های پایینی چمن 35 سانتی متر در سال رشد می کنند. محققان تخمین می زنند که رشد بزرگترین گیاه روی زمین حداقل 4500 سال طول کشیده است.