محققان انگلیسی سعی دارند با چاپ گوشه های سه بعدی در گوشه ها و بینی ، نقایص صورت را در افرادی که دچار حادثه یا بیماری شده اند ، برطرف کنند.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میلمحققان دانشگاه سوانزی انگلیس از فناوری چاپ سه بعدی برای کمک به افرادی که بدون اعضای بدن متولد شده اند یا در اثر تصادف قسمتهایی از صورت خود را از دست داده اند ، استفاده می کنند.
محققان بر این باورند که با استفاده از سلول های انسانی و مواد گیاهی ، می توانند گوشه ها ، بینی ها و سایر قسمت ها را برای کمک به بازسازی صورت چاپ کنند.
این فناوری برای افرادی که به دلیل سوختگی ، سرطان و سایر انواع آسیب دیدگی دچار زخم صورت شده اند مفید است.
بنیاد Scar Free یک پروژه سه ساله با بودجه 2.5 میلیون دلار برای کمک به پیشبرد آزمایشات بالینی بر روی انسان آغاز کرده است.
گزارش های این بنیاد نشان می دهد بیمارانی که با از دست دادن قسمت هایی از صورت خود زندگی می کنند به محققان گفته اند که آنها اعتقاد ندارند پروتزهای پلاستیکی بخشی از بدن آنها هستند و ترجیح می دهند از بافت های بدن خود برای ترمیم استفاده کنند.
این پروژه با ایجاد یک چارچوب غضروفی که سلولهای بنیادی خود بیمار روی آن رشد می کند ، این مشکل را برطرف می کند. با این کار دیگر نیازی به استفاده از بافت سایر قسمت های بدن نیست که معمولاً نیاز به جراحی دردناک و ایجاد زخم های جدید دارد.
قسمت اول این پروژه شامل گرفتن سلولهای بنیادی از بیماران و نانو سلولزهای گیاهی است که به تهیه جوهر زیستی کمک می کند.
ایان ویتاکر ، محقق ارشد این پروژه گفت: “تأثیر این تحقیق می تواند واقعاً مهیج باشد.” این فناوری به جراحان اجازه می دهد سلول ها را از بدن انسان گرفته ، آنها را در جوهر زیستی قرار دهند ، سپس آنها را در یک ساختار سه بعدی چاپ کنند و در نهایت دوباره در بدن انسان قرار دهند.
وی افزود: از دیدگاه ما ، این بدان معناست که ما نباید از قسمت های دیگر بدن بافت بگیریم. این باعث کاهش جای زخم و درد می شود و گزینه های موجود برای ترمیم نقص افزایش می یابد.
محققان قبل از استفاده از تجهیزات رباتیک ، از نرم افزار چاپ سه بعدی برای ایجاد طرح های سه بعدی استفاده کردند. بازوهای رباتیک اتوماتیک در انتها دارای یک نازل هستند که مواد چاپی را لایه به لایه توزیع می کنند.
این پروژه به تعیین ترکیب ایده آل سلول برای رشد غضروف جدید و تنظیم جوهر زیستی برای چاپ سه بعدی کمک می کند.
محققان امیدوارند که این جوهرهای بیولوژیکی ایمن و غیر سمی باشند و سیستم ایمنی بدن بتواند آنها را تحمل کند.
انتهای پیام