جوانترین مرده؛ عنوانی که شاید خیلی ها حسش نکنند و بی تفاوت از کنارش بگذرند. اما در جنوب تهران و درست از جایی که روزی همه مان گذر خواهیم کرد، جوانی 21 ساله مشغول شغل شریف «گسالیا» یا همان کلمه عامیانه «شستشوی مرده» است.
داستان مرده نمکی در حمام
خبرگزاری ایسنا: جوان ترین مرگ; عنوانی که شاید خیلی ها حسش نکنند و بی تفاوت از کنارش بگذرند. اما در جنوب تهران و درست از جایی که روزی همه مان گذر خواهیم کرد، جوانی 21 ساله مشغول شغل شریف «گسالیا» یا همان کلمه عامیانه «شستشوی مرده» است.
گفتگوی کانون نوینا و اشکان جهجایی گسال در بیست و یکمین سالگرد بهشت زهرا(س) را در ادامه می خوانید:
چگونه وارد حمام شدید؟ بسیاری از همسالان شما در حال حاضر در دانشگاه تحصیل می کنند، اما شما به جای درس خواندن، کاری انجام می دهید که بسیاری انجام نمی دهند…
راستش من علاقه ای به یادگیری نداشتم، می خواستم کار کنم، برای همین ترک تحصیل کردم. مجبور شدم تا سوم راهنمایی یا همان سیکل ها درس بخوانم، دیگر علاقه ای به یادگیری نداشتم.
پس چگونه وارد این تجارت شدید؟
این کار را یکی از بستگانم به من پیشنهاد داد. ابتدا آشنایی چندانی با گاسالی نداشتم، اما پس از معرفی یکی از اقوام، ادامه دادم تا سرانجام توانستم وارد این حرفه شوم. نیازی به آموزش خاصی نبود و جدای از اطلاعات مذهبی، از روز اول شروع به کار کردم.
آیا والدینتان نظری در مورد کار شما داشتند؟ اهل کجا هستند و شغلشان چیست؟
با عدم مخالفت، بسیار موافق بودند زیرا ارزش کار گاسالی از نظر اعتقادی و مذهبی بسیار بالاست. آنها متولد و ساکن تهران هستند. من هم تهرانی هستم. مادرم خانه دار است و پدرم شغل پاره وقت دارد. ما در محله ویکتوری زندگی می کنیم.
آیا ازدواج کرده اید؟
آره!
به همسرتان چه می گویید؟ چه شغلی دارند؟ و آیا از کار شما راضی هستند؟
همسرم 20 سالشه او اهل تهران است. البته پدر و مادرش اهل توجسرکان هستند. او سال آخر دانشگاه را می گذراند و در رشته روزنامه نگاری تحصیل می کند، شاید به دلیل نگاه جامعه به شغل من، از من خواسته که شغلم را تغییر دهم.
خب متاسفانه خیلی از افراد جامعه نگاه درستی به کار ویولن ندارند اما الان همسرم با کار ویولن کنار آمده و مشکلی با آن ندارد. (می خندد و می گوید) حالا همسرم کار من را دوست دارد و با افتخار جلوی دیگران درباره آن صحبت می کند.
آیا والدین یا همسرتان واقعا از شغل شما راضی هستند؟ آیا تا به حال از شما خواسته شده است که شغل خود را تغییر دهید؟
چرا پدر و مادرم و حتی خانواده ام گفتند کار خوبی نیست، خانواده و اقوام هنوز هم می گویند باید شغل را عوض کنم، اما من از شغل راضی هستم و فکر می کنم نظر خودم و رضایت شغلی ام مهمتر است، بنابراین قصد دارم. به تغییر من شغلی ندارم من واقعا عاشق کارم هستم.
آیا شما بچه دارید
نه ما هنوز ازدواج کردیم
فکر می کنید اگر در آینده صاحب فرزند شوید، او در مورد شغل شما چه فکر می کند؟
(پاسخی نیست، می خندد و می گوید هرگز به آن فکر نکرده است، نمی داند!)
چرا به این شغل علاقه مند شدید؟
قبل از اینکه به این کار بیایم بارها به بهشت زهرا می آمدم، اینجا را دوست داشتم و ترسی از آن نداشتم. من هم به خاطر اعتقادم در این فضا احساس راحتی می کردم.
برخورد همکاران با شما چگونه است؟ آیا آنها به اندازه شما از شغل خود راضی هستند؟
خوب، حداقل آنها بدون توضیح خود اول نرفتند. و با من خوب رفتار می کنند. پدرم ابتدا از این کار راضی نبود اما حالا که کار من را بهتر می داند نه تنها راضی است بلکه مرا تحسین می کند.
آیا تا به حال شب به دستشویی رفته اید؟
بله، شبی پنج شب کار می کنم. شب را در حمام گذراندم اما نترسیدم خیلی ها فکر عجیب و ترسناکی برای حضور در دستشویی دارند اما هر چه ایمان و اعتقاد بیشتر باشد بهتر می توان آن را پوشید.
ساعت کاری شما چقدر است؟
از هشت صبح تا چهار بعد از ظهر باز است. البته تعطیلات تا ساعت 14 هست.
درآمد ماهانه شما چقدر است؟ آیا از درآمد خود راضی هستید؟
ماهی یک تا یک میلیون و نیم حقوقی است که برای کار در دستشویی می گیرم، از درآمدم راضی هستم و الحمدلله توجه مالی و معنوی مدیریت سازمان بهشت زهرا به پرسنل بسیار خوب است. . این درآمد برای من کافی است و مشکلی برای امرار معاش ندارم.
آیا کار در محیطی که افرادی که عزیزانشان را از دست داده اند مدام می آیند و گریه می کنند بر روحیه شما تأثیری ندارد؟ ناراحت نیستی؟
خب طبیعی است که انسان را درگیر می کند، همین که وارد فضای بهشت زهرا می شوی غم دلت را می بندد. اما ما عادت کرده ایم. اگر این فریاد بخواهد روی روحیه ما تأثیر بگذارد، دیگر نمی توانیم زندگی کنیم. اگر بخواهیم برای هر جنازه ای که می آورند عزاداری کنیم، دیگر چیزی نداریم. یک سال است که نکشتیم. اما کم کم مثل همه چیز به آن عادت می کنیم.
اگر شغل دیگری داشتید کدام شغل را انتخاب می کردید؟ یا شغل مورد علاقه شما چیست؟
نمی دانم. هرگز به این موضوع فکر نکردم. مشاغل خوب زیاد هستند، اما نیاز به مدرک دیپلم دارند که من علاقه ای به تحصیل برای آنها نداشتم. بنابراین من اصلاً به آن فکر نکردم و علاوه بر این، آن را دوست دارم. البته این طور نیست که آبگرم ها تحصیل نکرده باشند و در میان غسالخانه های زنان و مردان بهشت ظهر، کاردان و فارغ التحصیل داریم.
آیا تا به حال جنازه ای آورده اند که وضعیت شما را تحت تأثیر قرار داده باشد؟ مثلا جسد تصادفی؟
بیشتر مرگ‌ها تصادفی هستند. می گویند یک جسد تصادفی و یک تصور وحشتناک وجود دارد که همه فکر می کنند چه جسد وحشتناکی است. اما نه، اولین جسد تصادفی نزد پزشک قانونی می رود. اینطور نیست که دل و روده میت بیرون باشد یا مغز. پزشکی قانونی جسد را ربود و تحویل بهشت زهری داد.
اما آنها اجساد را می آورند که مدت هاست مرده اند، حتی بدبو یا کرم. اینها جنازه هایی هستند که غمگین هستند.
فکر می کنید تا کی کمانچه را ادامه دهید؟ اگر شرایطی پیش بیاید شغل خود را تغییر خواهید داد؟
من دوست دارم در این شغل بازنشسته شوم، این شغل زندگی شما را با زندگی بسیاری از افراد دیگر متفاوت می کند و شما مانند دیگران نیستید که به زندگی پایبند باشید. فکر نمی کنم شرایطی پیش بیاید که شغلم را تغییر دهم. مگر اینکه اخراج شوم (خنده)
و کلام آخر…
نکته اصلی این است که مردم دید درستی نسبت به کمانچه دارند. این یک شغل واقعا خصوصی است و مردم باید نظر متفاوتی در مورد آن پیدا کنند. از مسئولان نیز می خواهم که به کارمندان آرامستان های کشور توجه بیشتری داشته باشند. البته در تهران شرایط خوبی داریم و عنایت و عنایت رهبری بهشت زهرا(س) بسیار خوب است اما برخی مسائل مانند بازنشستگی پیش از موعد هنوز حل نشده است که باید مورد توجه قرار گیرد.