تایتانیک یک فیلم آمریکایی محصول سال ۱۹۹۷ است که بر اساس یک رمان عاشقانه و تراژدی حماسی به کارگردانی، نویسندگی و تهیه کنندگی جیمز کامرون ساخته شده است. این فیلم که هم جنبه تاریخی دارد و هم جنبه روایی، بر اساس داستان غرق شدن کشتی تایتانیک ساخته شده است. در این فیلم لئوناردو دی کاپریو و کیت وینسلت نقش افرادی از دو طبقه اجتماعی متضاد را بازی می کنند که در اولین سفر عاشق یکدیگر می شوند.
الهام کامرون برای ساخت این فیلم از شیفتگی او به کشتی های غرق شده ناشی شد. او معتقد بود که برای انتقال تأثیر عاطفی این فاجعه، داستان عاشقانه با قربانیان انسانی ضروری است. تولید این فیلم در سال 1995 زمانی که کامرون از لاشه کشتی واقعی تایتانیک فیلمبرداری کرد آغاز شد. سکانس‌های فیلم مدرن در کشتی تحقیقاتی آکادمیک موستیسلاو کولدیش، که کامرون برای فیلمبرداری از غرق شده فیلمبرداری کرد، فیلمبرداری شد. یک ماکت، یک تصویر کامپیوتری و یک بازسازی برای بازسازی کشتی در استودیو باجا ساخته شد. بودجه این فیلم توسط پارامونت پیکچرز و استودیو قرن بیستم تامین شد. این فیلم توسط پارامونت پیکچرز در آمریکای شمالی توزیع شد و استودیو قرن بیستم فیلم را در سطح بین المللی منتشر کرد. این فیلم با بودجه تولید 200 میلیون دلاری، گران ترین فیلم ساخته شده تا کنون بود.
تایتانیک در 19 دسامبر 1997 اکران شد و یک دستاورد تجاری و سینمایی بزرگ بود که پس از آن جوایز متعددی دریافت کرد. این فیلم نامزد 14 جایزه اسکار شد و با همه چیز درباره اوا (1950) برای اسکار برابری کرد. تایتانیک برنده 11 جایزه اسکار، از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی، با بن هور (1959) و ارباب حلقه ها: بازگشت پادشاه (2003) از نظر تعداد اسکارهای برنده شده برای این فیلم. تایتانیک با 1.84 میلیارد دلار فروش جهانی، اولین فیلمی بود که به فروش 1 میلیارد دلاری رسید.
این فیلم تا زمانی که از آواتار کامرون 2010 پیشی گرفت، پرفروش ترین فیلم تاریخ باقی ماند. نسخه سه بعدی تایتانیک در صدمین سالگرد غرق شدن، که در 4 آوریل 2012 اکران شد، 343.6 میلیون دلار دیگر در سراسر جهان فروخت. به 2.195 میلیارد دلار رسید. تایتانیک پس از آواتار دومین فیلم در جهان بود که بیش از 2 میلیارد دلار فروخت. این فیلم در سال 2017 برای بیستمین سالگرد اکران خود مجدداً اکران شد و سپس برای ثبت در فهرست ملی فیلم ایالات متحده انتخاب شد.
یک شکارچی گنج به نام بروک سوت که در لاشه کشتی تایتانیک به دنبال الماس معروفی به نام قلب اقیانوس می گردد، جعبه ای را در کشتی پیدا می کند که تصویر زنی جوان با الماسی بر گردنش دیده می شود. پس از نمایش تصویر در یک برنامه تلویزیونی، پیرزنی به نام “رز دوایت بوکر” مدعی شد که این زن نقاش است. او را به محل غرق شده بردند تا به جستجوگران کمک کند تا الماس را پیدا کنند، اما در عوض او داستان غرق شدن تایتانیک را همانطور که از نزدیک دیده بود برای همه تعریف می کند.
یک شکارچی گنج به نام بروک سوت که در لاشه کشتی تایتانیک به دنبال الماس معروفی به نام قلب اقیانوس می گردد، جعبه ای را در کشتی پیدا می کند که تصویر زنی جوان با الماسی بر گردنش دیده می شود. پس از نمایش تصویر در یک برنامه تلویزیونی، پیرزنی به نام “رز دوایت بوکر” مدعی شد که این زن نقاش است. او را به محل غرق شده بردند تا به جستجوگران کمک کند تا الماس را پیدا کنند، اما در عوض او داستان غرق شدن تایتانیک را همانطور که از نزدیک دیده بود برای همه تعریف می کند.
هاکلی و مادر رز در تلاش هستند تا آنها را از هم جدا کنند. به دستور او، خدمتکار هاکلی گردنبند الماسی را که هاکلی به رز داده بود، در جیب جک می گذارد و افسران کشتی او را برای دزدی به طبقه پایین کشتی دستبند می زنند. کشتی به کوه یخ شناور برخورد می کند و شروع به غرق شدن می کند و همه خدمه کشتی و مسافران سعی می کنند راهی برای خروج پیدا کنند. ابتدا زنان و کودکان را در قایق می‌گذارند و نجات می‌دهند. در همین حال، پایین جایی که جک قفل شده است، رز یک تبر بزرگ می گیرد، دستبند جک را می شکند و با هم از آن بالا می روند. توماس اندروز جلیقه رز را نجات می دهد و پلیس رز را به قایق می برد، اما او نزد جک برمی گردد. مادر رز با قایق نجات می یابد و هاکلی کودک را در آغوش می گیرد و به سمت قایق می رود و نجات می یابد.
کشتی کم کم در حال غرق شدن است و تعداد زیادی از مسافران روی آب می مانند و یخ می زنند.جک گل رز را روی یک تکه چوب می گذارد و قول می دهد که گل رز زنده بماند. قایق ها برای نجات کسانی که زنده مانده بودند برمی گردند، اما فقط رز زنده ماند، بنابراین جک یخ کرد و مرد تا رز را زنده نگه دارد. پس از 84 سال، الماس در دستان گل رز است و به دریا انداخته می شود. آن شب رز در رختخوابش می خوابد و رویا می بیند.این بار کشتی تایتانیک میزبان جشن دیدار دو عاشق است. این بسیار باشکوه و در میان تشویق تماشاگرانی است که هیچ حسادت، کینه یا ترسی از زندگی خود در کشتی تایتانیک ندارند. گویی عشق در نهایت پیروز می شود و این افتخاری بود که این دو عاشق سرانجام پس از مرگ به هم می رسند و جاودانه می شوند.
