«فرهنگ برای طبقه بالا و پایین چیزی جز زیبایی نیست. این که بچه‌های معتاد به کتاب و دانشجو وقتی از درد گرانی کتاب به خود می‌پیچند، عده‌ای پیگیر خرید کتاب‌های دکوراتیو هستند.»
به گزارش ایسنا، روزنامه جام جم نوشت: «تا چشم جست‌وجو سو دارد و کار می‌کند، تبلیغ و فروش انواع کتاب دکوراتیو در شبکه‌های اجتماعی به‌پاست. اکثرشان فروشندگان لوازم تزئینی و دکوری منزلند و چند تولیدکننده که فقط سفارش کتاب‌دکوراتیو می‌گیرند هم بین‌شان پیداست.
خوش‌شانس بودم و طرف مقابل آدمی صبور و متخصص در کارش. از فلسفه کتاب‌های دکوراتیو پرسیدم و این محبوبیتش در بین وسایل تزئینی منزل. این که چرا باید یک جعبه مقوایی با طرح کتاب تا این حد خواهان داشته باشد؟ چرا از کتاب به‌عنوان دکوری استفاده شود؟ چرا کتاب را جای کنترل تلویزیون کردند؟ دیگر داشتم داغ می‌کردم و سؤال‌هایم از یک کنجکاوی تبدیل به واکاوی توطئه می‌شد.
خندید و گفت: «کی گفته کتاب دکوراتیو صرفا جنبه تزئینی داره؟ اتفاقا کتاب همان کتاب است. با همان کارکرد و تعریف! خیلی از شرکت‌های مد، لباس، معماری و آموزش آشپزی، هر سال کتاب‌های مصور و نفیسی را از کارهایشان چاپ می‌کنند. ناشرانی هم این سال‌های اخیر، آثار معروف ادبی دنیا را تبدیل به کتاب مصور کردند و ازجمله کتاب‌های پرطرفدار دکوراتیو هستند.»
خط آخر پیامش را هنوز نخوانده بودم که سریع چندتا عکس از کتابفروشی‌های آن‌طرف آبی فرستاد. پشت‌بندش چند تا تصویر از طراحی منازلی که جدی‌جدی روی میز وسط پذیرایی کتاب گذاشته بودن، نه جعبه مقوایی! گیج شده بودم و توی ذهنم دنبال سؤالی برای باز شدن گره جدیدی که شکل گرفته بود. ادامه داد:«این کتاب‌ها قیمت خیلی بالایی دارند. حتی خارج از ایران هم همه اقشار جامعه توانایی خرید ندارند. ولی خب دقیقا مثل همه برندها برای این که مشتری و بازار را از دست ندهند، کالایی شبیه ولی با کیفیت پایین برای قشر کم‌توان تولید می‌کنند؛ کتاب دکوراتیو مقوایی را هم تولید کردند. چیزی شبیه عینک دودی که از برند معروفی نیست و کارایی در برابر اشعه آفتاب ندارد ولی به هر حال در ظاهر عینک آفتابی است!»
از قیمت کتاب‌ها پرسیدم. «اگر کسی اصل کتاب‌ها را بخواهد در ایران حدود ۲۰۰ دلار برای هر جلد کتاب باید هزینه کند. البته وارد کردن مدل‌های مشابه صرفه اقتصادی ندارد و آنها را در همین کارگاه‌های ایران می‌سازند. معمولا عنوان کتاب‌ها ثابت ولی ممکن است بنابر پیشنهاد و تقاضای مشتری کاری را هم تولید کنند. آنهایی که توان مالی پایین‌تری دارند ولی خواهان شبیه شدن به پولدارها، تا اینجا رضایت می‌دهند که حداقل در ظاهر کمی شبیه به آنها باشند. هرچند همان پولدارها هم اکثرا استفاده‌ای از کتاب‌های دکوراتیو نمی‌کنند و برای هر دو گروه جنبه زیبایی دارد. بیشتر مشتریان هم زنان جوان و نوعروس‌ها برای تکمیل جهیزیه خود هستند.»
آن قدر جریان برایم عجیب بود که دیگر توجه چندانی به توضیحات تکمیلی نداشتم. ذهنم مدام این جمله را حلاجی می‌کرد که فرهنگ برای طبقه بالا و پایین چیزی جز زیبایی نیست. این که بچه‌های معتاد به کتاب و دانشجو وقتی از درد گرانی کتاب به خود می‌پیچند، عده‌ای پیگیر خرید کتاب‌های دکوراتیو هستند.»
انتهای پیام