علت اصلی آسم ناشناخته است، اما تحقیقات نشان داده است که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد این بیماری نقش دارند. سابقه خانوادگی آسم، اگزما، آلرژی بینی و آلرژی غذایی خطر ابتلا به آسم را در سایر اعضای خانواده افزایش می دهد، همچنین افرادی که سابقه آلرژی دارند بیشتر در معرض ابتلا به آسم هستند. قرار گرفتن در معرض برخی عوامل محیطی مانند دود سیگار، آلودگی هوا، آلرژن‌های استنشاقی مانند گرده، کپک، قارچ‌ها، گرد و غبار، آلرژن‌های حیوانی (پر، مو یا پوست)، آلاینده‌های شیمیایی یا قرار گرفتن در معرض شغلی مانند لاستیک، رنگرزی، چوب‌برداری، پخت و پز، و غیره. می تواند منجر به آسم شود.
با توجه به ماهیت این بیماری و راه های پیشگیری و کنترل آن، باورهای غلطی در جامعه حاکم است که نه تنها تاثیری در پیشگیری یا درمان بیماری ندارد، بلکه گاهی علائم بیماری را تشدید کرده و از کنترل خارج می شود. از این رو اصلاح این باورهای غلط در جامعه برای افراد مبتلا به آسم و خانواده های آنها از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
به گزارش دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت، 11 باور غلط رایج در مورد آسم و پاسخ علمی به این باورها عبارتند از:
آسم یک بیماری دوران کودکی است و بزرگسالان به آن مبتلا نمی شوند.
واقعیت: آسم ممکن است در هر سنی رخ دهد.
آسم یک بیماری مسری است.
واقعیت: آسم یک بیماری مسری نیست، اگرچه یک عفونت تنفسی ویروسی (مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا) در یک فرد مبتلا به آسم می تواند آسم را بدتر کند یا منجر به حمله آسم شود.
افراد مبتلا به آسم نباید ورزش کنند.
واقعیت: ورزش برای افراد مبتلا به آسم توصیه می شود، مگر در شرایط حاد. توصیه می شود بیماران مبتلا به آسم چند دقیقه قبل از ورزش بدن خود را کمی گرم کنند و اگر در حین ورزش دچار سرفه و تنگی نفس شدند، نیم ساعت قبل از ورزش از اسپری سالبوتامول از جمله ورزش هایی مانند پیاده روی و دوچرخه سواری استفاده کنند. آنها برای آسم مطلوب تر هستند و ورزش در هوای سرد و خشک مانند اسکی باید با احتیاط انجام شود، زیرا می تواند باعث حمله آسم شود.
آسم را فقط با دوزهای بالای کورتیکواستروئید می توان درمان کرد.
واقعیت: آسم را اغلب می توان با دوزهای کوچک استروئیدهای استنشاقی کنترل کرد و فقط موارد شدید نیاز به دوز بالای استروئید دارند، در این صورت می توان پس از کنترل بیماری دوز استروئید را کاهش داد.
کورتیکواستروئیدها در کودکان مبتلا به آسم باعث کندی رشد و کوتاهی قد می شوند.
واقعیت: در درمان آسم معمولاً از کورتون های استنشاقی استفاده می شود، اما دوز این داروها کم است و تأثیری بر رشد و قد کودکان ندارد. کورتیکواستروئیدهای خوراکی محدود به موارد شدید بیماری است که معمولاً به طور مختصر تجویز می شود و سپس درمان با کورتون استنشاقی ادامه می یابد.
– استفاده از درمان های جایگزین مانند هومیوپاتی، طب سوزنی، خرید، طب سنتی و داروهای گیاهی و استفاده از ترکیباتی مانند عنبرن سرا در درمان آسم موثر است.
واقعیت: هیچ یک از این درمان ها اثر ثابت شده ای در درمان آسم ندارند و نمی توان آنها را با درمان های استاندارد جایگزین کرد و وضعیت این روش ها حتی به عنوان یک درمان مکمل درمان های استاندارد و استاندارد و در برخی موارد این درمان ها مورد تردید است. می تواند مضر باشد. همچنین باشد.
استفاده از مکمل های غذایی مانند ویتامین ها، امگا 3 و پروبیوتیک ها در پیشگیری و کنترل آسم موثر است.
واقعیت: هیچ مدرک قانع کننده ای وجود ندارد که مکمل هایی مانند ویتامین ها، محصولات حاوی الکترولیت ها (مانند منیزیم)، آنتی اکسیدان ها (ویتامین های C، E) و پروبیوتیک ها در درمان آسم مفید باشند. تازه مصرف کنید.
دود اسپند در پیشگیری از آسم موثر است.
واقعیت: دود گردو نه تنها تاثیری در پیشگیری از آسم ندارد، بلکه در فرد مبتلا به آسم می تواند علائم بیماری را تشدید کند و حتی باعث حمله آسم شود.
آسم با افزایش سن بهتر می شود.
واقعیت: علائم آسم در طول زمان متفاوت است و گاهی اوقات می تواند برای مدت طولانی آرام و بدون علامت باشد، به خصوص در کودکان، اما به دلیل مزمن بودن آسم، ممکن است فرد تا پایان عمر علائمی را ایجاد کند.
آسم یک بیماری روانی است.
واقعیت: اگرچه اختلالات روانی مانند اضطراب و افسردگی می توانند آسم را بدتر کنند، اما آسم یک بیماری روانی نیست.
داروهای آسم، به ویژه اسپری ها، اعتیادآور هستند.
واقعیت: آسم یک بیماری مزمن است و برخی از بیماران مجبورند برای مدت طولانی دارو مصرف کنند. این به دلیل ماهیت بیماری است و ربطی به اعتیاد به مواد مخدر ندارد.