این افراد بیشتر احتمال دارد دوباره اومیکرون دریافت کنند

Noria Izkoei Edro Osrus دکترای زیست شناسی و رئیس گروه ظهور پاتوژن در مؤسسه تحقیقاتی IrsiCaika است. او معتقد است که اگر فردی آنتی بادی های خنثی کننده بسیار کمی در بدن خود داشته باشد، احتمال ابتلای مجدد و ابتلای مجدد به اومیکرون بسیار بیشتر می شود.

ابتلای مجدد به ویروس کرونا بستگی به مقدار آنتی بادی های خنثی کننده ای دارد که فرد در بدن دارد، اگر تعداد آنتی بادی ها کم باشد، احتمال ابتلای مجدد بسیار بیشتر است. برای حل این سوال، علم همیشه به داده های موجود توجه می کند. در حال حاضر، اطلاعات کمی در مورد سویه omicron وجود دارد. با این حال، از نسخه غالب قبلی (Delta) تا آخرین نسخه ویروس مسری تر (Omicron)، آنها می توانند به ما در درک این موضوع کمک کنند.

Omicron بیشتر ما را آلوده می کند زیرا می تواند از مصونیتی که قبلاً داریم جلوگیری کند، خواه مصونیت با واکسیناسیون باشد یا ایمنی ایجاد شده توسط عفونت قبلی با سویه های مختلف دیگر. در نتیجه ممکن است فرد دوباره به همان سویه یا انواع سویه های احتمالی که ممکن است در آینده ظاهر شوند، مبتلا شود. این همه به تعداد آنتی بادی های خنثی کننده در بدن بستگی دارد. تنها راه برای دانستن اینکه آیا یک فرد در معرض خطر عفونت مجدد است یا خیر این است که بدانیم آیا مقدار کافی از این آنتی بادی ها در بدن او وجود دارد یا خیر. با این حال، این نوع آزمایش بسیار پیچیده است و تنها در چارچوب پروژه های تحقیقاتی انجام می شود.

علاوه بر این، این آزمایشات باید به طور منظم انجام شود. بلافاصله پس از عفونت، زمانی فرا می‌رسد که ما بالاترین سطح آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده را داریم، اگرچه افراد آلوده وجود دارند که مقادیر زیادی آنتی‌بادی خاص در بدن خود تولید نمی‌کنند. با گذشت زمان، پس از عفونت و کاهش فعال شدن پاسخ ایمنی، با کاهش مقدار آنتی بادی های خنثی کننده، خطر عفونت مجدد افزایش می یابد. بنابراین افراد مبتلا به عفونت نیز باید بلافاصله پس از عفونت واکسینه شوند. داده‌های منتشر شده در تابستان امسال توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده (CDC) نشان می‌دهد که در میان افراد مبتلا به سندرم حاد تنفسی (SARS-CoV-2)، واکسیناسیون محافظت بیشتری در برابر عفونت مجدد ایجاد می‌کند. ایجاد شده.

همین اتفاق در مورد افراد واکسینه شده که مبتلا نیستند نیز می افتد، زیرا آنتی بادی های خنثی کننده در بدن آنها به مرور زمان از بین می رود. بنابراین، افزایش دوز واکسن به منظور افزایش سطح این آنتی بادی ها و کاهش خطر عفونت توصیه می شود. همچنین، اگر گونه جدیدی از ویروس ظاهر شود که بتواند از مصونیت ایجاد شده توسط omicron، ایمنی ایجاد شده توسط سویه های قبلی یا ایمنی ایجاد شده توسط واکسن هایی که در حال حاضر داریم بگریزد، ممکن است خطر عفونت مجدد افزایش یابد.

گزارش های زیادی مبنی بر ابتلای مجدد افراد به سندرم حاد تنفسی کرونا 2 (SARS-CoV-2) وجود دارد. زمانی که افراد به روش های مختلف آلوده می شوند، نشان دادن آن از نظر علمی آسان تر است زیرا امکان تشخیص عفونت مجدد را فراهم می کند و این وضعیت برای مطالعه علمی بهتر از وضعیتی است که ویروس در بدن پنهان شده باشد و پس از مدتی دوباره ظاهر می شود

این وضعیتی است که می تواند در افرادی که سیستم ایمنی آنها به خطر افتاده است رخ دهد. همانطور که در هفته های اخیر دیده ایم، به نظر می رسد که omicron به طور قابل توجهی خطر عفونت مجدد را افزایش داده است. گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها در بریتانیا به این واقعیت اشاره می کند که در حال حاضر بین 4.8 تا 6 برابر بیشتر از عفونت دلتا در معرض خطر ابتلای مجدد قرار داریم. این افزایش عفونت و آلودگی به توانایی سویه جدید کووید برای فرار از مصونیت ایجاد شده توسط سویه های قبلی و ایمنی ایجاد شده توسط تزریق واکسن مربوط می شود. ما می دانیم که آنتی بادی های خنثی کننده بیشتری برای جلوگیری از ورود omicron به سلول ها مورد نیاز است. این یکی از دلایلی است که چرا آزمایش‌های بالینی واکسن‌هایی که به طور خاص برای omicron طراحی شده‌اند آغاز شده است. با این حال، ما نمی‌توانیم احتمال سویه‌های آینده را که قابل انتقال‌تر از امیکرون هستند، رد کنیم. سویه هایی که می توانند سریعتر و بهتر از omicron از ایمنی بگریزند. به همین دلیل است که نظارت بر جنبه های جدید ضروری است.

اگرچه احتمال عفونت مجدد محتمل و واقع بینانه است، اما باید توجه داشت که خطر بستری شدن در بیمارستان یا علائم شدید ناشی از بیماری از لحظه خروج از عفونت طبیعی یا واکسینه شدن کامل تا حد زیادی کاهش می یابد.

ایمنی سلولی و هومورال (نشان داده شده است که ایمنی مزاجی نوعی دفاع خاص است (سیستم ایمنی تطبیقی ​​که در آن آنتی بادی ها به عنوان میکرومولکول های غیرمستقیم عمل می کنند) در برابر ویروس از بستری شدن در بیمارستان و مرگ و میر جلوگیری می کند). صرف نظر از نوع عفونت، بسیار مهم است. . به همین دلیل بسیار مهم است که واکسن در کشورهای مختلف جهان در دسترس باشد. اگرچه واکسیناسیون ممکن است به طور کامل پیشرفت عفونت های جدید یا مجدد را متوقف نکند، اما می تواند از مرگ افراد آلوده در سطح جهانی جلوگیری کند.