ایدز مانعی برای بچه دار شدن نیست

استفاده گسترده از داروهای ایدز که منجر به کاهش چشمگیر مبتلایان به ایدز در سراسر جهان شده است، نویدبخش شرایط زندگی اجتماعی سالم و حتی تشکیل خانواده برای این دسته از افراد است.

داروهای ضد رتروویروسی یکی از عواملی هستند که از انتقال ایدز از مادر به جنین جلوگیری می کنند.

انتقال ایدز از مادر به کودک می تواند به روش های زیر رخ دهد:

1- قبل از زایمان 2- هنگام زایمان 3- بعد از زایمان از طریق شیر مادر

زنان مبتلا به ایدز می توانند خطر انتقال ایدز به فرزندان خود را به روش های زیر کاهش دهند:

1 – مصرف داروهای ضد رتروویروسی در دوران بارداری (به استثنای 3 تا 4 ماه اول بارداری)

2- استفاده از داروهای ضد رتروویروسی در هنگام زایمان

3 –سزارین

4- درمان کوتاه مدت نوزادان با داروهای ضد رتروویروسی

5 عدم تغذیه با شیر مادر برای مبتلایان به ایدز

ارائه اقدامات حمایتی و این داروها برای همه بیماران، به ویژه مادران و زنان باردار مبتلا به ایدز، می تواند نسل های آینده را در برابر خطر ابتلا به بیماری هایی که هنوز واکسن یا درمان قطعی برای آنها کشف نشده است، محافظت کند و همچنین از پیشرفت بیماری جلوگیری کند. به مادران و پدران کمک کنید تا سال ها از فرزندان خود مراقبت کنند.
انتقال ویروس از طریق مادر آلوده به HIV به نوزادش یکی از رایج ترین راه های انتقال ایدز در جهان است.

با این حال، زوج های زیادی هستند که یکی یا هر دوی آنها به ایدز مبتلا شده و تصمیم به بچه دار شدن می گیرند. در برخی موارد، نوزاد سالم به دنیا می آید و در موارد دیگر، احتمال ابتلا به ویروس به عوامل بسیاری بستگی دارد.

ممکن است از خود بپرسید که وقتی یکی از والدین یا هر دو به HIV مبتلا می شوند چه اتفاقی می افتد؟

1– اگر مادر HIV مثبت و پدر سالم باشد:

به این زوج پیشنهاد لقاح مصنوعی داده شد تا بچه دار شوند. با این روش خطر ابتلا به اچ آی وی پدر را به خطر نمی اندازد، اما برای نوزاد به دلیل ارتباط تنگاتنگ با مایعات بدن مادر در دوران بارداری، بارداری و شیردهی، احتمال عفونت وجود دارد.

2-اگر پدر HIV مثبت و مادر سالم باشد:

در این حالت اغلب پس از شستشوی اسپرم که شامل مراحل جداسازی اسپرم از اسپرم و بررسی عفونت HIV می شود، لقاح داخل رحمی انجام می شود و یا اسپرم مستقیماً به تخمک منتقل می شود.

شستشوی اسپرم روشی بسیار موثر برای کاهش احتمال ابتلای جنین به HIV است، اما حتی در کشورهای توسعه یافته بسیار گران است و به راحتی به دست نمی آید. همچنین می توان از داروهای ضد رتروویروسی مانند تنوفوویر و امتریسیتابین استفاده کرد که می تواند شانس انتقال ویروس را به یک زوج سالم یا زوجی که نوع دیگری از HIV دارند تا 44 درصد کاهش دهد. این دو دارو در مرحله سوم آزمایشات بالینی قرار دارند و استفاده از آنها بر روی انسان در کشورهایی مانند تایلند، کنیا و زیمبابوه بحث های پزشکی و اخلاقی زیادی را به دنبال داشته است.

3-اگر هر دو والدین HIV مثبت باشند:

در این مورد نیز به دلیل احتمال ابتلای مجدد زن یا مرد آلوده به اچ آی وی به گونه یا سویه – زیرگروه – غیر از مواردی که در بدن زوج دیگر یافت می شود، رابطه جنسی محافظت نشده برای زوجین توصیه نمی شود. تاکنون چندین گونه مختلف از این رتروویروس و تعداد قابل توجهی سویه های مختلف در جهان شناسایی شده است.

بارداری در زنان آلوده به HIV

انتقال عمودی یکی از رایج ترین روش های انتقال HIV به عفونت های جدید است. این ویروس می تواند در دوران بارداری، بارداری یا شیردهی به نوزاد مبتلا منتقل شود، اما امروزه با داروهای ضد رتروویروسی برای مادر و نوزاد، می توان مشاوره، انتخاب زایمان و اجتناب از شیردهی را کاهش داد. میزان انتقال HIV به نوزادان کمتر از یک درصد است.

در بسیاری از موارد، کودکان مادران HIV مثبت از شیر مادر محروم می شوند، اما در عوض احتمال ابتلای آنها به این ویروس تا حدود 30 درصد کاهش می یابد.
احتمال انتقال ویروس ایدز به جنین در دوران بارداری 15 تا 20 درصد و در زمان زایمان نزدیک به 50 درصد است.

تحقیقات نشان می دهد که بارداری بر روند بیماری در زنان آلوده به HIV تأثیر نمی گذارد، اما منجر به کاهش موقت لنفوسیت های T (سلول های دفاعی) می شود که قبلاً توسط HIV ضعیف شده اند.

در مادران مبتلا به ایدز، کاهش تعداد لنفوسیت های CD4 + T به کمتر از 200 تا 250 در هر میلی لیتر خون ممکن است خطر ابتلا به عفونت های فرصت طلب را افزایش دهد. تعداد این لنفوسیت ها در یک فرد سالم حدود 1500 در هر میلی متر خون است.

چه عواملی در انتقال ویروس از مادر به جنین موثر است؟

تحقیقات نشان می دهد که مهم ترین عاملی که شانس ابتلای جنین به HIV را تعیین می کند، سطح ویروسی (تعداد ویروس در هر میلی لیتر خون) مادر و تعداد لنفوسیت های CD4 + T در بدن او است. به عبارت دیگر، هر چه تعداد سلول های دفاعی بیشتر و تعداد ویروس ها کمتر باشد، شانس داشتن نوزاد سالم بیشتر است.

یکی دیگر از عواملی که می تواند به سلامت نوزاد کمک کند، کاهش فاصله بین پارگی پرده آمنیوتیک و تولد نوزاد است. این زمان باید کمتر از 4 ساعت باشد تا خطر ابتلای نوزاد کاهش یابد.

سلامت عمومی مادر، تغذیه مناسب در دوران بارداری، استراحت کافی و مصرف مکمل همراه با ورزش، عدم استعمال دخانیات و کاهش مصرف کافئین می تواند تاثیر مفیدی بر سلامت جنین داشته باشد.

عفونت های همزمان نیز می تواند احتمال ابتلای جنین به ویروس HIV را افزایش دهد. به عنوان مثال، مادرانی که همزمان به هپاتیت C مبتلا بودند، دو برابر بیشتر احتمال داشت که این ویروس را به نوزادان خود منتقل کنند.

بارداری در یک زن مبتلا به ایدز

اگر زنی مبتلا به ایدز هستید و به فکر بچه دار شدن هستید، بهتر است در دوران بارداری به سوالات خوب فکر کنید.

متخصصان مراقبت های بهداشتی باید بتوانند بهترین انتخاب ها را برای سلامتی شما و فرزندتان داشته باشند. ممکن است فکر کنید که سلامت فرزندتان از همه مهمتر است، اما سلامت شما به همان اندازه مهم است. شما باید همان مراقبت استانداردی را دریافت کنید که برای هر زنی که تصمیم به باردار شدن دارد یا در حال حاضر باردار است در دسترس است.

سلامت زن باردار مبتلا به ایدز مانند سلامت زنی است که باردار نیست.
یک زن مبتلا به ایدز که باردار است می تواند پس از ماه های اول بارداری برای کمک به سلامت خود و جلوگیری از انتقال ایدز به جنین از داروهای ایدز استفاده کند.

ایدز روند بارداری را تغییر نمی دهد و تاثیری بر رشد و نمو جنین نمی گذارد، به عنوان مثال منجر به تولد نوزاد عقب مانده ذهنی یا معلول نخواهد شد.

در برخی از کشورها زنان هنگام زایمان دارو مصرف می کنند و روش زایمان انتخاب می شود و غذا دادن به نوزاد ممنوع است و برخی داروهای ضد ایدز به نوزاد داده می شود.

گاهی اوقات یک زن مبتلا به ایدز که تحت درمان است متوجه می شود که باردار است و باید سریعاً با پزشک خود صحبت کند تا راهنمایی های لازم به او داده شود و در دوران بارداری دارو را به داروی مناسب تغییر دهد.

داروها را نباید بدون مشورت با پزشک تغییر داد. اگر فردی به طور داوطلبانه درمان را متوقف کند، میزان ویروس در خون او افزایش می یابد که خطر انتقال ایدز به دیگران را افزایش می دهد.

برای هرگونه تغییر یا قطع درمان باید با پزشک خود تماس بگیرید.

از سلامت کودکان اطمینان حاصل کنید

آزمایش آنتی بادی های HIV در روزهای اول زندگی همه کودکان متولد شده از مادران آلوده به ویروس مثبت است. همانطور که می دانید بسیاری از این کودکان به این ویروس مبتلا نیستند، بلکه آنتی بادی هایی را از بدن مادر خود دریافت کرده اند. بنابراین آزمایش آنتی بادی های HIV یک ماه و سه ماه بعد تکرار می شود و پزشکان نمی توانند به طور قطعی بگویند که کودک 18 ماهه است یا به HIV مبتلا شده است.

با این حال، از آنجایی که تغذیه با شیر مادر در این نوزادان، به ویژه پس از 3 تا 6 ماهگی، می تواند خطر ابتلا به HIV را در شیر مادر، در مادران HIV مثبتی که آب سالم می نوشند، به شدت افزایش دهد. و جایگزین هایی برای شیر مادر در دسترس است، توصیه می شود از شیردهی خودداری شود. بچه ات.

منبع: تبجان