دکتر ولی عبدی روز سه شنبه در مصاحبه اختصاصی با ایرنا اظهار داشت: بررسی متون و یادگارهای مختلف از ادیان و دوران باستان نشان می دهد که آیین های قربانی اهداف مختلفی از جمله کاهش خشم خدایان ، دعا برای باران ، باروری بر روی زمین ، موفقیت در جنگ یا از بین بردن بیماری های مسری و کشنده به دست آمد.
وی با اشاره به کلمه انگلیسی “gorî” که معادل “قربانی” در نظر گرفته شده است ، افزود: در زبان لاتین “قربانی” (قربانی) معادل “کیسه” است که به معنای تفکیک و تمایز مشخصه “facere” است. to به معنای انجام است و ریشه لاتین کلمه نشان می دهد که چیزی یا شی به دلیل اهمیت و ارزش آن از اشیا around اطراف آن جدا شده است تا به منظور دستیابی به خواسته مهمتر عرضه شود.
هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: در یونانی کلمه “تیتیا” برابر با فداکاری است و یکی از معانی آن سوختن است و بر اساس آن گاهی قربانی می سوزد.
عبدی با اشاره به دیدگاه برخی از متکلمان در مورد ادیان بدوی گفت: از قرن نوزدهم ، بسیاری از متکلمان به مطالعه ادیان ، آیین های مذهبی ، از جمله آئین های قربانی پرداخته اند ، مانند محقق و انسان شناس سر ادوارد تیلور. “فرهنگ” معتقد است که مردم در دوران باستان قربانی خشم خدایان و رسیدن به خواسته های خود می شدند.
عبدی گفت كه یك دین شناس اسكاتلندی به نام “ویلیام رابرتسون اسمیت” در كتاب ادیان سامی ، بر ویژگی مشترک گوشت قربانی تأكید كرد و گفت كه افراد اولیه پس از قربانی گوشت را برای تهیه آن بین خود تقسیم كردند. از یک طرف ایجاد نوعی وحدت بین اعضای قبیله و از طرف دیگر با خدای قبیله.
وی افزود: “سر جورج جورج فریزر” ، انسان شناس انگلیسی از شاخه طلایی ، نیز معتقد است كه افراد اولیه معتقد بودند كه رهبر آنها از قدرت معنوی بالایی برخوردار است و معتقد بودند كه با افزایش سن این مرد ضعیف می شود ، بنابراین او را قربانی كرد تا قدرت را به رهبر جدید ، که جوانتر بود ، و با گذشت زمان قربانیان به جای مردم قربانی شدند.
استادیار دین و عرفان مقایسه ای ، دانشگاه فردوسی با اشاره به انواع فداکاری های خون بدون خونریزی در گذشته ، اظهار داشت: گاهی ذبح موجوداتی مانند اسب ، بز ، گاو ، خوک ، ماهی و حتی انسان مهمترین است نوع فداکاری قبایل بدوی محسوب می شدند. به عنوان مثال ، در میان آزتک ها در مکزیک از قرن 14 تا 17 ، ما شاهد فداکاری حدود 20،000 نفر برای خدای خورشید هستیم.
وی ادامه داد: گاهی اوقات مراسم فداکاری بدون خونریزی انجام می شد ، به عنوان مثال مایاها در مکزیک زنان را در رودخانه ها و چشمه های مقدس به نیت قربانی کردن خفه می کردند.
عبدی با اشاره به فداکاری در ادیان مدرن گفت: در آیین هندو ، فداکاری ها در مناسبت های مختلف مانند تولد و موفقیت انجام می شود ، اما در آیین بودا ، فداکاری از اهمیت زیادی برخوردار نیست زیرا آنها با قانون “بی ضرر بودن” (آهیمسا) مخالف هستند. “آنها می دانند و در عوض خودپالایی و تزکیه داخلی را توصیه می کنند.
وی گفت: “مراسم قربانی از زمان های بسیار قدیم و در چین انجام می شده است. در نوعی مراسم قربانی ، امپراطور قربانی را در بهشت تقدیم می کند و مردم عادی نیز انجام آن را منع کرده اند ؛ زیرا این مراسم مختص امپراطورها و حکام بود. از آنجا که عبادت نیاکان ریشه ای قوی در چین داشت ، مردم عادی نیز می توانستند برای نیاکان خود فداکاری کنند زیرا آنها معتقد بودند که متوفی قیم خانواده اش است و زنده مانده است و به همین دلیل هر ساله به یاد او قربانی می شود.
یک عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد افزود: در ژاپن نیز امپراطور معمولاً به نیابت از مردم به خداها قربانی می کرد. اگرچه حتی انسانها نیز در این آیین قربانی می شدند ، اما با گذشت زمان ، در اوایل قرون وسطی ، فداکاری انسان منسوخ شد و با تأمین غذا و نوشیدنی جایگزین شد.
وی با تأکید بر اینکه در یهودیت انواع قربانی ها وجود دارد ، اظهار داشت: به عنوان مثال ، در کتاب لاویان ، کتاب سوم تورات ، برای همه فداکاری ها ، از جمله قربانی فدیه ، قربانی برای بخشش گناهان ، سوختگان قربانی شدن به عنوان گوشتی که نباید ذکر شود که باید خورده شود ، اما کاملاً سوزانده نشود.
عبدی گفت: همچنین در پیدایش کتاب اول تورات و در فصل 22 گفته شده است که ابراهیم نبی قرار بود پسرش اسحاق را قربانی کند ، اما در پایان خداوند قوچی را به جای او فرستاد تا قربانی شود. بنابراین ، مراسم قربانی کردن در بین یهودیان تا حدود سال 70 میلادی ادامه داشت ، که به تبعید دوم معروف شد ، اما پس از آن تاریخ ، چون یهودیان در سراسر جهان پراکنده شدند و سرزمین و معبد خود را از دست دادند. آنها به جای فداکاری با آنها دعا می کنند.
وی گفت: “در مسیحیت یا اناجیل ، زندگی ، رنج و مصلوب شدن عیسی نوع کامل قربانی تلقی می شود.” همچنین در نگاه پل ، که ابتدا یهودی و سپس مسیحی بود ، عیسی مسیح برای نجات مردم از گناهانشان قربانی شد.
این استاد دانشگاه افزود: در اسلام برای قرب به خدا قربانی ارائه می شود و بر همین اساس در داستان امام صادق (ع) ریختن گناهان ، تقاضای بخشش و آمرزش از طریق فداکاری انجام می شود. “
وی ادامه داد: در ایام حج ، ذبح و ذبح گوسفند و شتر برای هر نمازگزار واجب است و سایر مسلمانان می توانند در عید قربان که به عید قربان معروف است ، حتی الامکان قربانی کنند. “
عبدی با اشاره به اینکه در آیه 27 سوره مائده از فرزندان آدم برای اولین بار به عنوان قربانی یاد شده است ، گفت: اسماعیل (ع) در راه خدا.
وی اظهار داشت: پس از آنكه ابراهیم پیامبر (ص) از این محكمه پر افتخار الهی بیرون آمد ، به او دستور داده شد كه به جای پسرش بره ای را قربانی كند.
استادیار دین ، دانشگاه فردوسی مشهد گفت: “آیین قربانی قبل از اسلام در بین اعراب رایج بود. حتی منابع تاریخی و روایی می گویند که اعراب پس از ذبح حیوان ، خون کعبه را رنگ کردند که پس از ورود آن اسلام چنین مراسمی به تعویق می افتد.