یک محقق از 2 گروه از دانشجوها خواست، روزانه 75 گرم فروکتوز مصرف کنند که مشابه تغذیه یک شهروند معمولی آمریکایی است. درعین‌حال، از دانشجوها خواست، برای اینکه وزنشان بالا نرود، کالری روزانه‌شان را کاهش دهند، ولی میزان فروکتوز غذایشان را کم نکنند.
هر گروه، یک هفته دو برابر حالت عادی تحرک داشتند و روزانه حدود 10 کیلومتر یا 12 هزار قدم پیاده‌روی می‌کردند. هم‌چنین، هر گروه یک هفته، نصف حالت عادی پیاده‌روی کرد.
اگر نوشابه می‌خورید؛ ۱۲ هزار قدم بردارید!
در هفته‌ای که تحرک دانشجوها کم بود، میزان سلامت آن‌ها به طرز چشمگیری کاهش یافت و لیپوپروتئین (پروتئین حاوی چربی) نامطلوب و علائم التهاب، در بدن آن‌ها بالا رفت. آزمایش‌ها حتی نشان داد، خطر دیابت هم در راه است.
اما در هفته‌ای که فعالیت دانشجوها زیاد بود، تبعات مصرف زیاد فروکتوز، از بین رفتند.
دکتر «امی بید ول» که این مطالعه را انجام داده، به «نیویورک تایمز» گفت: «نمی‌خواهم مردم این نتیجه را به‌عنوان مجوزی برای بد غذا خوردن در نظر بگیرند… اما اگر قرار است به‌طور مداوم فروکتوز بخورید، حتماً بلند شوید و خودتان را تکان دهید.»