برای دانستن امکانات خطر حمله قلبی با ما بمان.
چربی احشایی که اندام های داخلی شکم را احاطه کرده است با چربی هایی که در باسن و ران تجمع می یابد متفاوت است. اما در حالی که برخی از افراد از نظر ژنتیکی مستعد داشتن دور کمر بزرگتر هستند، کارهای زیادی وجود دارد که می توان برای درمان این مشکل انجام داد.
علاوه بر این، هنگامی که این سلول‌های چربی احشایی می‌میرند، سلول‌هایی که به عنوان جاذب‌کننده عمل می‌کنند، مواد التهابی به نام سیتوکین‌ها را آزاد می‌کنند. این سیتوکین ها عامل آترواسکلروز و علت اصلی بیماری های قلبی عروقی هستند. برعکس، چربی‌هایی که در باسن و ران‌ها جمع می‌شوند به وضوح آسیب کمتری دارند. افرادی که دارای این نوع توزیع چربی به شکل “گلابی” هستند، نسبت به افرادی که شکم بزرگتری دارند و دارای توزیع چربی به شکل “سیبی” هستند، در معرض خطر بیشتری برای بیماری قلبی هستند.