انواع تعریق همراه با علت آن

انواع تعریق همراه با علت آن

در بهترین شرایط، تعریق بیش از حد فقط می تواند دردناک و ناراحت کننده باشد، اما گاهی اوقات این تعریق بیش از حد ناشی از یک بیماری است. معمولاً تشخیص علت تعریق بیش از حد برای افراد عادی ممکن نیست. تعریق بیش از حد می تواند نشانه مشکلات تیروئید، دیابت یا عفونت باشد. همچنین تعریق بیش از حد در افراد دارای اضافه وزن بیشتر از سایر افراد است. خبر خوب این است که بیشتر موارد تعریق بیش از حد بی خطر هستند. اگر نگران تعریق زیاد هستید، در اینجا نکاتی وجود دارد که به شما کمک می کند و اینکه آیا باید به پزشک مراجعه کنید یا خیر.

تعریق زیاد چیست؟

اگر در هوای گرم بیشتر عرق می کنید یا در محل کار عرق می کنید، این نوع تعریق معمولاً خطرناک نیست. عرق کردن واکنش طبیعی بدن به کار سخت و نیاز به خنک شدن است. افراد مختلف با شدت های مختلف عرق می کنند و این نوع تعریق طبیعی است.

برخی افراد راحت تر از دیگران عرق می کنند تعریق زیاد و زیاد که نشانه بیماری است به این معناست که خیلی بیشتر از حد معمول عرق می کنند. اگر هیپرهیدروزیس (تعریق بیش از حد) دارید، در زمان های نامناسب که دلیلی برای تعریق وجود ندارد، به شدت عرق کنید. به عنوان مثال،

هوا خوب و مطبوع است، ناراحت نیستید، حرارت ندارید و مثلاً در حال تماشای تلویزیون هستید یا دراز کشیده اید، اگر ناگهان شروع به تعریق کردید و مقدار آن بیشتر از حد طبیعی بود، تعریق شما طبیعی نیست. مازاد به دو دسته کلی تقسیم می شود: تعریق عمومی و عرق موضعی.

تعریق موضعی یا تعریق بیش از حد

هیپرهیدروز کانونی اولیه باعث بیماری نمی شود. به طور کلی در این مورد تنها مشکل شما این است که در یک مقطع زمانی زیاد عرق می کنید و بیماری را ندارید. افراد مبتلا به این تیپ سالم هستند و مشکل خاصی ندارند و علائم و نشانه های تعریق کانونی نسبتا خاص است. برای این نوع عرق کردن

گفته می شود که یک ماده معدنی یا موضعی است که فقط نواحی خاصی مانند زیر بغل، ران ها، سر، صورت، دست ها یا پاها را درگیر می کند.چرا افراد دچار این نوع تعریق می شوند؟ با این حال، محققان هنوز مطمئن نیستند که به نظر می رسد این نوع تعریق نتیجه نقص در سیستم عصبی باشد. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این نوع تعریق نیز ارثی است.

تعریق عمومی یا تعریق بیش از حد

این نوع کمتر رایج است و باعث تعریق در تمام بدن می شود، نه فقط دست ها یا پاها. علت نامگذاری این نوع تعریق ثانویه این است که تعریق ناشی از بیماری های دیگر است. یکی از شایع ترین و شناخته شده ترین علائم تعریق ثانویه، تعریق شبانه است.

برخی از بیماری ها یا شرایطی که باعث تعریق عمومی ثانویه می شوند عبارتند از:

قاعدگی زنان
بارداری
مشکلات تیروئید
دیابت
اعتیاد به الکل
بیماری های عفونی مانند سل
بیماری پارکینسون
آرتروز
تأثیر
نارسایی قلبی
سرطان هایی مانند لوسمی و لنفوم

درمان عرق

لباس های کوچک بپوشید. برای جذب و تبخیر عرق لباس های سبک و گشاد بپوشید که از مواد طبیعی مانند نخ ساخته شده اند. پارچه های ساخته شده از مواد مصنوعی مانند ابریشم مصنوعی، نایلون و پلی استر عرق را جذب نمی کنند و تهویه ایجاد نمی کنند.از ضد تعریق استفاده کنید. توجه کن ضد تعریق ها ضد تعریق نیستند،

اما من همچنین می توانم آن را نگه دارم. موثرترین آنها کلرید آلومینیوم و سایر نمک های آلومینیومی هستند که مجاری عرق را مسدود می کنند. این اسپری را می توان برای هر قسمت از بدن: دست، پا، بدن و حتی پیشانی استفاده کرد. انواع قوی‌تر ضد تعریق‌ها دارای غلظت‌های بالاتری از نمک‌های آلومینیوم هستند که فقط با تجویز پزشک قابل فروش هستند.

مالش دهید، اسپری نکنید. ضد تعریق ها بهتر از اسپری ها پوست را می مالند. قبل از استفاده خوب خشک کنید، زیرا وجود رطوبت روی بدن، ضد تعریق را رقیق کرده و اثر آن را کاهش می دهد. اگر از محلول ضد تعریق استفاده می کنید، قبل از استفاده آن را تکان دهید، زیرا ماده موثره ترکیب می شود. مجرای عرق را ببندید. اخیراً روشی ابداع شده است که از جریان الکتریکی ضعیف برای تنگ کردن مجاری عرق و کنترل میزان آن استفاده می کند. این دستگاه توسط پزشک به فروش می رسد و قیمت بسیار بالایی دارد.

الکل می نوشند. مالیدن کمی الکل روی قسمت عرق کرده بدن، کانال های آنها را برای چند ساعت تنگ می کند. این کار باید فقط گاهی انجام شود، زیرا الکل زیاد پوست را خشک و تحریک می کند.پودر کنید. برای برخی افراد کافی است کمی پودر بچه یا نشاسته ذرت را مخلوط کنند. این کار از تشکیل عرق جلوگیری نمی کند، بلکه عرق را جذب کرده و بدن را خشک می کند. خیس شدن. با فرو بردن 30 دقیقه در آب سرد، منافذ عرق را به مدت سه ساعت سفت می کند و از تعریق زیاد و خیس شدن لباس ها جلوگیری می کند.

غذاهای تند نخورید. یکی از علل تعریق بعد از ظهر خوردن غذاهای تند و سس های تند همراه با ناهار است. عادت خود را به خوردن چنین موادی تغییر دهید. سعی کنید غذاهایی را پیدا کنید که باعث تعریق شما شود و کمتر بخورید. از مصرف سیگار و الکل خودداری کنید. اتساع الکلی باعث گشاد شدن رگ های خونی در پوست و افزایش دمای بدن می شود. سیگار همچنین آدرنالین خون را افزایش می دهد. هر دوی این شرایط میزان تعریق بدن را افزایش می دهند.

عمل را انجام دهید. اگر هنوز به شدت عرق می کنید، پزشک ممکن است سه روش جراحی را پیشنهاد کند. ابتدا اعصابی که به غدد عرق منتهی می شوند را قطع کنید، دوم خود غدد عرق را خارج کنید و سوم با لوله مکش غدد عرق را خارج کنید. هر سه روش خطراتی مانند آسیب عصبی را به همراه دارند و در بسیاری از موارد اثرات آنها در عرض دو سال از بین می رود.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

تعریق به حدی است که لباس ها و کفش ها را خیس می کند یا از صورت می چکد، حتی وقتی هوای اتاق سرد است.

تعریق در فعالیت های روزانه اختلال ایجاد می کند.

تب مداوم یا مکرر، سرگیجه یا نبض سریع وجود دارد.

عرق کریستال های رنگی روی پوست ایجاد می کند یا باعث تحرک پوست می شود.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگرچه اتاق سرد است، اما شب ها عرق می کنید، مخصوصاً گاهی اوقات و به طور نامنظم.

تعریق شبانه با تب، خستگی، ناراحتی یا بدن درد همراه است

اختلالات خواب نیز وجود دارد، مانند راه رفتن در خواب، کابوس، تنگی نفس یا بی خوابی.

علائم تعریق شبانه چیست؟

به رختخواب بروید تا یک شب راحت بخوابید. اما به جای غرق شدن در دریای آرامش، در دریای کوچکی از عرق غرق شوید. اگر شب ها عرق می کنید، آن را زیاد زیاد نکنید. کمی عرق کردن در شب می تواند تمام لباس خواب و رختخواب شما را خیس کند.خوشبختانه این نوع تعریق بسیار نادر است. تعریق شبانه معمولاً به دلیل چیزهای ساده ای مانند یک اتاق گرم، یک پتوی گرم،

خواب دیدن یا خوردن چیز خاصی است. تعریق شبانه در خانم ها نیز در ابتدای یائسگی طبیعی است و اگر در طول روز زیاد عرق کنید ممکن است بدن شما در شب تمایل به تعریق داشته باشد همچنین هیجان و استرس باعث تعریق در شب می شود. کابوس، راه رفتن در خواب و آپنه خواب نیز می توانند باعث تعریق شوند.

تعریق های مکرر شبانه معمولاً تلاشی از سوی بدن برای مبارزه با تب است. تب می تواند ناشی از عفونت خفیف، آنفولانزا یا سرماخوردگی باشد و برخی از بیماری های جدی تر می تواند ناشی از تعریق شبانه باشد. اینها عبارتند از سل، هپاتیت، اختلالات سیستم ایمنی، بیماری تیروئید، سرطان خون، سکته مغزی، بیماری روده و بیماری قلبی.

گردآوری: مجله اینترنتی دلگرم