مقاله پیشگیری از بیماری
روزی روزگاری روستای کوچکی بود که مردم در آن با خوشی زندگی می کردند. اما یک روز بیماری مهلکی در روستا شیوع یافت و بسیاری از مردم بیمار شدند. این بیماری به سرعت گسترش یافت و خیلی زود به یک اپیدمی تبدیل شد.
روستاییان ترسیده بودند و نمی دانستند چه کنند. برای کمک نزد پزشک روستا رفتند. پزشک به آنها توصیه کرد برای عدم ابتلا به این بیماری اقدامات پیشگیرانه انجام دهند.
دکتر به آنها گفت که دست های خود را مرتب با آب و صابون بشویند. وی همچنین به آنها توصیه کرد هنگام سرفه یا عطسه، دهان و بینی خود را بپوشانند. دکتر همچنین به آنها توصیه کرد از تماس نزدیک با افراد بیمار خودداری کنند.
اهالی روستا به توصیه پزشک عمل کردند و به زودی شیوع بیماری فروکش کرد. آنها همچنین مراقبت از بهداشت خود را با تمیز نگه داشتن محیط اطراف خود و اجتناب از خوردن غذاهای آلوده شروع کردند.
دهیار از تمامی اهالی این روستا خواست تا جلسه ای برگزار کنند و از آنها خواست تا اقدامات پیشگیرانه را جدی بگیرند. وی همچنین به آنها دستور داد هر گونه علائم بیماری را سریعا گزارش کنند تا کمک های پزشکی به موقع ارائه شود.
کم کم با همت همه این همه گیری مهار شد و دیگر موردی در روستا ثبت نشد.
از آن روز به بعد اهالی روستا متوجه شدند که رعایت بهداشت و نظافت چقدر اهمیت دارد. آنها با تمام اقدامات پیشگیرانه حتی پس از پایان همه گیری ادامه دادند.
بنابراین، انجام اقدامات ساده مانند شستن مکرر دست ها، پوشاندن دهان هنگام سرفه یا عطسه، اجتناب از تماس نزدیک با افراد بیمار، تمیز نگه داشتن محیط و گزارش فوری علائم بیماری می تواند از گسترش بیماری در جوامع ما جلوگیری کند.