فداکاری اصطلاحی است که در طول تاریخ برای توصیف عمل ترک چیزی ارزشمند یا مهم به خاطر دیگران استفاده می شود. این یک عمل فداکارانه است که از شما می‌خواهد نیازها و خواسته‌های دیگران را بر نیازهای خود ترجیح دهید. فداکاری می تواند اشکال مختلفی داشته باشد، از دادن زمان و انرژی گرفته تا اهدای پول یا حتی به خطر انداختن جان خود برای یک هدف بزرگتر.
مفهوم قربانی در طول تاریخ در بسیاری از فرهنگ ها و ادیان وجود داشته است. در زمان‌های قدیم، قربانی‌ها اغلب برای دلجویی از خدایان یا ارواح، با هدایایی از حیوانات گرفته تا انسان‌ها ارائه می‌شد. در مسیحیت، قربانی به عنوان موضوع اصلی در نظر گرفته می شود، با عیسی مسیح که خود را بر روی صلیب قربانی می کند تا بشریت را نجات دهد.
فداکاری را می توان در زندگی روزمره نیز مشاهده کرد، جایی که افراد برای خانواده، دوستان یا جامعه خود فداکاری می کنند. والدین وقت و انرژی خود را برای تربیت فرزندانشان فدا می کنند و اغلب نیازهای خود را کنار می گذارند تا اطمینان حاصل کنند که فرزندانشان همه چیز مورد نیاز خود را دارند. سربازان جان خود را برای کشورشان فدا می کنند و برای محافظت از دیگران خود را در معرض خطر قرار می دهند.
فداکاری را می توان در محل کار نیز مشاهده کرد، جایی که افراد ممکن است ساعت های طولانی کار کنند یا مسئولیت های بیشتری را به نفع شرکت یا همکاران خود بر عهده بگیرند. کارآفرینان ممکن است ثبات و امنیت مالی را قربانی رویاها و اهداف خود کنند.
در حالی که از خودگذشتگی می‌تواند نتایج مثبتی به همراه داشته باشد و به دیگران سود برساند، اما می‌تواند هزینه‌ای نیز داشته باشد. فداکاری بیش از حد می تواند منجر به خستگی، فرسودگی و حتی رنجش نسبت به کسانی شود که از فداکاری های شخص سود می برند. یافتن تعادل بین ایثار و مراقبت از خود بسیار مهم است.
در خاتمه، فداکاری یک عمل از خودگذشتگی است که در طول تاریخ وجود داشته و در زندگی روزمره وجود دارد. این امر مستلزم آن است که افراد نیازها و خواسته های دیگران را بر خواسته های خود ترجیح دهند و می تواند نتایج مثبتی را برای اطرافیان به همراه داشته باشد. با این حال، یافتن تعادل بین ایثار و مراقبت از خود، کلیدی برای جلوگیری از فرسودگی و رنجش است.