یک طراح لباس و مدرس دانشگاه در زمینه طراحی کاروان کاروان ایران به المپیک گفت: این لباس ها در هوا طراحی شده اند. “این ورزشکار باید با لباسهایش صحبت کند.” رقیب باید آزادی عمل خود را با لباس به همه نشان دهد. این لباس ها مجلسی بود و آزادی عملی به ورزشکاران نمی داد.
لیدا فاطی در گفت وگو با ایسنا ، در پاسخ به اینکه چرا در بیشتر دوره ها طراحی لباس کاروان ایرانی اعزامی به المپیک با پرواز و انتقاد همراه است؟ وی اظهار داشت: متأسفانه هنوز بندهای “C” وجود دارد كه افراد از طریق روابط یا معیارها انتخاب می شوند و بدون دانش در این زمینه لباسی را طراحی می كنند.
وی ادامه می دهد: ما در کشوری زندگی می کنیم که سابقه تحصیل در خانه را دارد. مدارس ما نشان می دهد که هنر ایران و هنرمندان ما گاهی نقشی برجسته در جهان داشته اند. اگر ما در دوره صفویه صادر کننده پارچه بودیم ، اگر در مورد طرح های خود در دوره سلجوقیان با دنیا صحبت می کردیم ، این نشانه این بود که هنرمندان با یکدیگر تبادل نظر می کنند.
این طراح لباس سپس می گوید: امروز ما به یک جامعه و فرهنگی تبدیل شده ایم که حتی در آن به سیستم دانشگاهی خود اعتقادی نداریم و این باعث شده است من ، یک معلم در این زمینه ، از فرهنگی که در آن زندگی می کنم ، افتخار کنم. تاریخ و هنر. “اما وقتی نگرش برخی از سیاستمداران یا تصمیم گیرندگان را در این روند می بینم ، خودم را صالح می کنم. آیا من این دو راه را دارم که به خودم افتخار کنم؟ آیا باید به هنر افتخار کنم؟ یا شما از خود رنج می برید آسیب. طراحی لباس ورزشی. یکی از حرفه ها است و این عنوان در دانشگاه های ما تدریس می شود. نیازی به کلمات یا خلاقیت جدید نیست. چرا کشورهای دیگر در طراحی لباس موفق شده اند زیرا آنها با هنر زمان خود پیشرفت می کنند. اکنون در جهان هنر حداقل نقش اصلی را دارد. صامت و انتخابی به عنوان یک درب. نیازی به فریاد متفاوت نیست.
فاطی با اشاره به طراحی لباس کاروان ایران به المپیک توکیو گفت: “وقتی لباس را دیدم ، اولین چیزی که به ذهنم رسید لباس بیمارستان بود.” مردی که این لباس ها را طراحی کرده اصلاً اصول رنگ را نمی دانسته است. کی گفته لباس ورزشکاران باید زیر زانو باشد؟ این قوانین من است. رقیب باید با لباس خود صحبت کند. رقیب باید آزادی عمل خود را با لباس به همه نشان دهد. این لباس ها مجلسی بود و آزادی عملی به ورزشکاران نمی داد. ما هنوز نمی دانیم که این ورزشکار باید از چه مشخصاتی استفاده کند. این لباس ها در هوا طراحی شده اند. به جای افزایش ارزش پرچم در اثر ، ارزش آن کاهش می یابد. طراح آنقدر ناامن بود که روی تأکید هم روی ماسک و هم روی شانه کار کرد ، این به معنای ناچیز بودن این عنصر بصری است.
فاطی با بیان اینکه عنصر اصلی این ورزشکار تحرک است ، گفت: طراحی لباس المپیک با چه عنصری تحرک ورزشکار را نشان می دهد؟ در اوایل قرن هجری ، ما چندین مدرسه داشتیم که همه هنرمندان در آن توافق داشتند. هیچکس صحبت نکرد. اگر آنها نقشی را بدست آورند ، آن نقش با تمام آثار هنری نمایان می شود. اما متأسفانه ما یک مونولوگ داریم و در لحظات حساس اعتبار ملی و کل پیشینه فرهنگی ما با یک حرکت اشتباه زیر سوال می رود.
این استاد دانشگاه استفاده از رنگ آبی را به عنوان عنصری معیوب در طراحی لباس کاروان المپیک عنوان کرد و گفت: اگر پرچم بخواهد صحبت کند ، هیچ دلیلی برای تشکیل رنگ دیگر وجود ندارد. از طرف دیگر ، پرچم لازم نیست که آنقدر حرف بزند. چرا می خواهیم فریاد بزنیم که ما اهل ایران هستیم؟ اگر حجاب نمادی از ایران است ، دلیل زیر سوال بردن آن چیست؟ اگر حجاب زیباست ، آن را زیبا نشان دهید. آنها همچنین با عناصر بصری که به یکدیگر کمک می کنند تا زشت به نظر برسند ، کل طراحی لباس ایرانی را پایین آوردند. هیچ کس در خارج نمی داند که طراحان لباس در ایران درگیر نبوده اند. متأسفانه ، ما به هر چیزی که می خوریم بی اعتماد هستیم.
وی در پایان گفت: “هنر ایران آنقدر حرف برای گفتن دارد که اگر تلاش کنیم آنها را زنده نگه داریم ، خیلی جلوتر خواهیم بود.” ایرانیان در قرون اولیه در میلاد. هنر آنها هنر حداقلی بود. اما آنچه را که بوده ایم نمی پذیریم و برای تقلید تلاش می کنیم ، بنابراین شکست می خوریم و موفق می شویم.
انتهای پیام