روزنامه ایران روز چهارشنبه (14 ژوئیه) در مصاحبه با حسن گافوری فرد ، از پیشکسوتان جریان اصولگرایی ، نوشت: برای این منظور ، ابتدا باید با بهبود اقتصاد شروع کنیم. اقتصادی که به گفته این سیاستمدار باسابقه به جایی رسیده است که موجب نارضایتی تمام اقشار جامعه از ضعیف ترین کارگران تا حتی سرمایه داران و صاحبان کارخانه ها شده است. غفوری فرد می گوید با حاکمیت خوب و بهبود اوضاع اقتصادی ، سرمایه اجتماعی به طور خودکار بازیابی می شود.
در طی انتقال ، آقای رئیسی نشان داد که می خواهد از تمام پتانسیل کشور استفاده کند. ما شاهد جلساتی با وزرای دولت یا مشورت با منتقدان و مواردی از این دست هستیم. به نظر شما اینها چقدر جدی هستند و البته چقدر می توانند موثر باشند؟
اگر نمی خواهیم تعارف کنیم ، باید بگوییم که کشور در وضعیت خوبی نیست. کارایی کشور بسیار ضعیف است و سرمایه اجتماعی ما در شرایط خوبی نیست. تمام بار آن بر دوش مردم است. رهبر معظم انقلاب یک بار فرمودند که این افراد بمب اتمی ما هستند. وی بارها و بارها اشاره کرده است که مردم پایه اصلی قدرت کشور هستند. خوب ، اکنون در شرایط فعلی کشور ، آنچه در حال تضعیف است ، این جامعه است.
جامعه ای از نظر اقتصادی خسته. از نظر اجتماعی اوضاع خوب نیست و ما بحران های روشنی داریم. از نظر فرهنگی هم همین است. اعتماد سیاسی کمرنگ شده و همه اینها برای ما زنگ خطر است. به خصوص در 4 سال گذشته جامعه و سرمایه اجتماعی ما آسیب های زیادی دیده است. بحث تحریم ها بود ، بحث جمع شدن ادعاها بود ، تاج هم اضافه شد و در این میان عملکرد دولت خوب نبود ، زیرا معتقدم در همان شرایط می توان اوضاع را بهتر مدیریت کرد.
در انتخابات ریاست جمهوری سال 1996 دو قطبی در کشور شکل گرفت که متأسفانه بعد از انتخابات پیشرفت چندانی نکرد. برای من ، اکنون جای امیدواری است که در دوره گذار دولت ، با این حرکاتی که آغاز شده است ، آن شکاف هایی که معمولاً در همه انتخابات ها رخ می دهد ، برطرف شود. حال ، اگر دولت طی این 4 سال اشتباهاتی انجام داده است ، نباید این واقعیت را نادیده بگیریم که در این دوره انتقالی ، به نظر می رسد تیم دولت از پشتیبانی خوبی در این کار برخوردار است. اینکه رئیس جمهور منتخب از این طریق به مردم خطاب کرده است تا مشخص کند افراد مناسبی را می شناسد یا از منتقدان خواسته شده نظرات خود را ارائه دهند یا این جلسات با دولت فعلی شروع خوبی برای رفع شکاف ها است ، به شرط مداوم و ساختار یافته.
آیا امیدوارید این اتفاق بیفتد یا هنوز نشانه ای از ادامه آن نمی بینید؟
امیدوارم. ببینید ، چیزهای کوچکی وجود دارد که وقتی کسی آنها را در نظر می گیرد ، امیدوار می شود. به عنوان مثال ، در زمان مبارزات انتخاباتی ، علاوه بر تخریب معمول ، آقای رئیسی مورد توهین قرار گرفت ، اما او در اسرع وقت از همه نامزدها دعوت کرد و حتی صندلی ها را به صورت دایره ای مرتب کرد تا کسی در بالا یا پایین پارلمان نباشد. استراحت نکنید آنها یک پیام دارند و پیام این است که آقای رئیسی جدیت و اهتمام زیادی برای اصلاح نواقص دارد.
به هر حال آنها تاکنون خوب شروع کرده اند. این جلسات و این جلسات برخی از مشکلات کشور را برطرف می کند. باور کنید برخی از مشکلات ما به دلیل عدم ارتباط است. ایده ها البته با همان طوفان مغزی شروع می شوند. بله ، من همچنین معتقدم که ما باید به طور سیستماتیک شرایط و سازوکارهایی داشته باشیم که اجازه ندهد شکاف ها بیشتر شود.
من نمی دانم تیم آقای رئیسی چه ایده ای برای ایجاد چنین مکانیزمی دارد ، اما وقتی می بینم که تلاش های جدی در این زمینه انجام شده است ، امیدوارم که دیر یا زود آنها به این ایده برسند. اکنون لازم است دولت و مردم به یکدیگر نزدیک شوند. اصلاً خوب نیست که میزان مشارکت در انتخابات ما حتی در مورد کرونا به زیر 50 درصد برسد. این مشارکت کم قطعاً به دلیل مشکلات اجتماعی و سیاسی است و باید با اقدامات اصلاحی در این زمینه ها تکمیل شود. به نظر می رسد تیم آقای رئیسی و او خود این نیاز را درک کرده اند.
با این توضیحات ، به نظر شما اولویت دولت آقای رئیسی چیست؟ بسیاری معتقدند که این ترمیم سرمایه اجتماعی باید در اولویت باشد. شما چی فکر میکنید؟
بله ، موضوع سرمایه اجتماعی بسیار مهم است ، اما من این اولویت را در كلام دیگری تعیین كردم ، كه گسترده تر از بحث سرمایه اجتماعی است و آن حكمرانی خوب یا مطلوب است ، كه امروزه بسیار در مورد آن صحبت می شود. اگر بتوانیم کشور را به خوبی اداره کنیم ، سرمایه اجتماعی به طور خودکار افزایش می یابد. این حکمرانی خوب فقط یک جنبه ندارد. اقتصادی ، فرهنگی ، اجتماعی و سیاسی است. اما در شرایط فعلی ، احیای حکمرانی خوب باید از اقتصاد و معیشت آغاز شود ، زیرا این منطقه باعث بیشترین فرسایش در سرمایه اجتماعی ما می شود. مردم ما از نارضایتی های اجتماعی ، فرهنگی و سیاسی نیز برخوردار هستند ، اما حجم نارضایتی یا تقاضای معیشت اقتصادی بسیار بیشتر است.
به عنوان مثال ، اکنون ، اگر دقت کنید ، حتی اقشار سرمایه دار کشور از نظر اقتصادی راضی نیستند. درست است که آنها از نظر معیشتی روزمره مشکلی ندارند ، اما وقتی کارشان در رکود اقتصادی است ، بازده اقتصادی لازم را ندارند ، می توانند سخت کار کنند و به سختی می توانند به کارمندان خود حقوق بدهند و هیچ چشم اندازی هم ندارند ، بنابراین آنها ناراضی هستند من معتقدم ، به استثنای تعداد بسیار کمی از افراد که از این شرایط استفاده می کنند ، نارضایتی اقتصادی امروز از ضعیف ترین لایه های جامعه تا بالاترین دهک ها گسترش یافته است. این کارگر ساده اعتراض می کند و از یک شبه خود ناراضی است و اینکه صاحب کارخانه و سرمایه دار برای آینده نگرانه و شرایط سخت کار به درستی کار می کنند.
تغییر فوری در وضعیت اقتصادی بسیاری از فرسایش سرمایه اجتماعی را جبران می کند. من فکر می کنم آقای رئیسی در دوره ریاست قوه قضائیه در زمینه بازسازی سرمایه اجتماعی نتایج خوبی کسب کرده است. در عین حال ، آنها در بحث های اقتصادی احیای مراکز تولید بسته به خوبی عمل کردند. اصولاً سرمایه اجتماعی از این موضوعات جدا نیست ، اگر ما به عنوان یک دولت خوب عمل کنیم ، آنگاه سرمایه اجتماعی افزایش می یابد.
شما به مشکلات اقتصادی و اولویت های آنها برای کشور اشاره کردید. در این زمینه ، فکر می کنید دولت بعدی باید از چه سیاست خاصی استفاده کند؟
چند مورد مشترک به ذهن خطور می کند. مهمتر از همه ، حاکمیت اقتصادی ما ، به ویژه از زمان آقای احمدی نژاد ، تعادل خود را برای سالهای زیادی از دست داده است. باید این تعادل برقرار شود. الان یعنی چه؟ یعنی نباید اجازه دهیم شعارها و آرمان گرایی جای برنامه های بدون پشتوانه را بگیرد و نباید به بهانه مشکلات ، آرمان ها و ایده های بلند پروازانه داخلی فراموش کنیم. در دولت آقای احمدی نژاد ما بیش از حد در لفاظی ها پیش رفتیم و در دولت بعدی ما ایده های زیادی را به نام واقع گرایی کنار گذاشتیم.
این شعارها اکنون بسیار هیجان انگیز است ، اما تیم آقای رئیسی نباید اجازه رشد آنها را بدهند. نکته بعدی این است که باید از ظرفیت نیروی کار کشور و انباشت تجربی کشور استفاده شود و ما نباید نگاه جامعی به حوزه منابع و نیروی کار داشته باشیم. موضوع شفافیت و مبارزه با فساد و اصلاح قوانین و مقررات کشور نیز بسیار مهم است. تیم اقتصادی آقای رئیسی باید از نخبگان اقتصادی واقعی تشکیل شود ، نه کسانی که شعارهای زیبایی در اقتصاد سر می دهند. برخی سودها نیز می تواند سمی مهلک برای دولت بعدی باشد که امیدوارم آقای رئیسی در آن سقوط نکند. در عین حال ، ادامه همان جدیتی که آنها در مبارزه با فساد به عنوان رئیس قوه قضائیه داشتند ، در اینجا نیز مهم و حیاتی است.
از آنجا که مسئله اقتصاد و بهبود آن مطرح است ، من می خواهم این سال را بپرسم که شما از چه موضعی موضوعات سیاست خارجی را از این موقعیت می دانید؟ به عبارت دیگر ، اگر دولت فعلی چشم انداز خود را برای دولت بعدی تغییر دهد ، فکر می کنید چه تاثیری در اقتصاد خواهد داشت؟
ظاهر تعاملی عملاً چیزی برای ما به همراه نداشته است. نمی خواهم بگویم که دیدگاه مقابله ای می تواند خوب باشد. سوال این است که چقدر واقع بین هستیم. همانطور که شعار “تحریم ها کاغذی است” غیرواقعی است ، این دیدگاه که “همه چیز با برجام حل می شود” نیز چنین نیست. من معتقدم که آقای رئیسی بعید است که به هر دو دولت خود نگاه کند و مسیر سومی را طی خواهد کرد ، که هم به ظرفیت داخلی و نه فقط سیاست خارجی غرب ، بلکه از سوی دیگر ، در تنش غیر ضروری متمرکز است. بدون نتیجه نخواهد ماند.
این یک مسیر منطقی است که فکر می کنم تأثیر مثبت بیشتری در اقتصاد خواهد داشت. ما ظرفیت بالایی برای فعال سازی در داخل و اطراف کشورهای اطراف خود و یا سایر نقاط جهان داریم. من معتقدم که در دولت آقای رئیسی قطعاً جلوی این فرصت ها گرفته نخواهد شد.