روند کلی خواب در این سن
نوزادان زیاد می‌خوابند یعنی به طور معمول در هفتهٔ اول زندگیشان ۱۴ تا ۱۸ ساعت در روز و بعد از ۱ ماهگی میزان خواب آن‌ها اندکی کمتر و به ۱۲ تا ۱۶ ساعت در روز کاهش می‌ابد. اما اکثر نوزدان در هفته‌های اول در طول شبانه روز بیش از ۲ تا ۴ ساعت متوالی به خواب فرو نخواهند رفت.
نتیجه چیست؟!
خواب زیاد برای کودکتان و برنامه بی‌نظم و خسته کننده برای شما. شما در این مرحله مرتباً مشغول پاسخ به علائمی هستید که او از خود نشان می‌دهد، بنابراین چندین بار در شب باید پوشک او را عوض کنید، به او شیر دهید و او را آرام کنید.
خواب نوزادان!
دورهٔ خواب نوزادان کوتاه‌تر از بزرگسالان است و زمان بیشتری در خواب چشمان خود را تکان می‌دهند (به این زمان REM گفته می‌شود) و تصور می‌گردد این مسئله به دلیل رشد و تکامل عجیبی است که در مغز روی می‌دهد.
خواب با چشمانی که سریع تکان می‌خورند، سبک‌تر از خوابی است که در آن چشم حرکت سریعی ندارد و به راحتی از هم پاشیده می‌شود.
اصول اولیه خواب نوزاد
در هفته ششم تا هشتم، خواب روزانه کودکان کوتاه‌تر و خواب شبانه آن‌ها طولانی‌تر می‌شود. همچنین مدت زمان خواب «REM» آن‌ها کوتاه‌تر می‌گردد.
کار‌شناسان می‌گویند بین ۳ تا ۶ ماهگی اکثر نوزادان قادرند تمام شب را بخوابند. البته منظور ۸ ساعت خواب نیست، بلکه ۵ یا ۶ ساعت است.
برخی از نوزادان از همان هفته پنجم یا ششم، زمان طولانی را در شب در خواب هستند، اما این زمان خواب در اکثر آن‌ها از ۵ یا ۶ ماهگی شروع می‌شود. برخی دیگر هم تا زمانی که راه بیافتند، هنوز نیمه شب از خواب بیدار می‌شوند. اگر بخواهید می‌توانید از همان روز اول با آموزش عادت هایِ خوب خوابیدن، کودکتان را زود‌تر به این مرحله برسانید.
چطور می‌توانید او را به خواب عادت دهید؟
در اینجا نکاتی برای کمک به کودکتان آمده است:
علائم نشان دهندهٔ خسته بودن او را یاد بگیرید.
در ۶ تا ۸ هفتهٔ اول، اکثر نوزادان نمی‌توانند هر بار بیشتر از دو ساعت بیدار بمانند. اگر بیش از این زمان او را بیدار نگه دارید، ممکن است بیش از حد خسته شود و مشکل به خواب برود. حواستان به علائم خستگی او باشد. آیا چشمانش را می‌مالد؟
گوش‌هایش را می‌کشد؟ یا چشمانش دارند خواب می‌روند؟ اگر این علائم یا هر علامت خواب آلودگی دیگری را در او دیدید، سعی کنید او را بخوابانید. خیلی زود حس ششم شما زمان خواب او را به شما هشدار می‌دهد و خود به خود می‌فهمید که چه زمانی آمادهٔ خواب است.
تفاوت بین شب و روز را به او بیاموزید
بعضی از بچه‌ها مثل جغد شب می‌مانند (چیزی که شما شاید در دوران بارداری کمی تجربه کرده باشید) و درست وقتی که می‌خواهید بخوابید، کاملاً بیدار می‌مانند. چند روز اول کاری از دستتان بر نمی‌آید. ولی با گذشت دو هفته می‌توانید تشخیص شب از روز را به او بیاموزید.
در طول روز وقتی هوشیار و بیدار است، تا جایی که می‌توانید با او تماس داشته باشید، خانه و اتاق او را روشن نگه دارید و سعی نکنید که سر و صدای همیشگی خانه مثل صدای تلفن، تلویزیون و ماشین ظرف شویی را کمتر کنید. اگر موقع شیر خوردن به خواب می‌رود، بیدارش کنید. شب که از خواب بیدار می‌شود، با او بازی نکنید، میزان نور و صدا را کم کنید و با او صحبت نکنید. به زودی متوجه می‌شود، شب زمان خوابیدن است.
او را به زمان خواب عادت بدهید!
هرگز برای شروع زود نیست. کار ساده‌ای است، به عنوان مثال تعویض پوشک در زمان خواب، لالایی خواندن، بوسیدن و شب بخیر گفتن برای شروع، او را به زمان خواب عادت خواهد داد.
به او فرصت بدهید که خودش به خواب برود
این کار را از ۶ یا ۸ هفتگی می‌توانید شروع کنید. چطور؟ جودی می‌ندل معاون مدیر مرکز اختلالات خواب در بیمارستان کودکان فیلادلفیا و نویسندهٔ کتاب «خوابیدن در تمام شب» می‌گوید: وقتی که نوزاد خواب آلود، اما هنوز بیدار است، او را بخوابانید.
می‌ندل با تکان دادن (گهواره‌ای) و بغل کردن مخالف است. او می‌گوید: «پدر و مادر‌ها فکر می‌کنند که خیلی زود است، هر کاری انجام دهند فایده‌ای نخواهد داشت. اما این طور نیست. اگر تا هشت هفته اول هر شب کودکتان را با تکان دادن بخوابانید، بعد از این مدت چرا انتظار چیز دیگری داشته باشد؟»
اما همه با این شیوه موافق نیستند. برخی از والدین ترجیح می‌دهند بچه‌شان را با تکان دادن یا بغل کردن بخوابانند چون فکر می‌کنند این شیوه طبیعی‌تر است و به خاطر اینکه از این کار لذت می‌برند و کودک نیز راحت‌تر به خواب می‌رود یا ظاهراً هیچ راه دیگری موثر نیست، از این شیوه استفاده می‌کنند.