یعقوب محمدی فر در گفتگو با گزارشگر بیشتر وی گفت: در دهه 1950 تصمیم گرفته شد دانشگاه بوعلی در تپه مصلا در محل فعلی کاروانسرای ذغال سنگ تأسیس شود و مقداری زمین و املاک خریداری شود ، اما به دلایلی با تغییر طرح ، دانشگاه بوعلی سینا به محل فعلی خود نقل مکان کرد و محل آن و تپه مصلا متروک است.
وی با بیان اینکه کاروانسرا از سال 1977 توسط سازمان مسکن خریداری شده است ، ادامه داد: در سال 1389 سند این مکان از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران و از طرف دانشگاه بوعلی سینا صادر می شد.
محمدی فر همچنین اشاره کرد که دانشگاه بوعلی ردیف بودجه ای برای بازسازی این کاروانسرا ندارد. وی گفت: روند ساخت و ساز فرآیندی گران است و گاهی اوقات تا 20 سال طول می کشد ، بسته به شرایط کشور ، دانشگاه بوعلی علی سینا نیز یک دانشگاه است. “در دست توسعه است و بسیاری از ساختمان ها و آزمایشگاه ها هنوز در دست ساخت هستند و در شرایط فعلی ، فقط با کمک خیرین و بخش خصوصی می توان این کاروانسرا را بازسازی کرد.
رئیس دانشگاه بوعلی سینا نیز گفت: “طرح بازسازی کاروانسرا آماده است و همچنین چندین جلسه با سازمان برنامه و بودجه استان برگزار کردیم تا بخشی از هزینه های بازسازی کاروانسرا را از اقتصاد مقاومتی تأمین کنیم تا بتوانیم مذاکرات را با سرمایه گذار آغاز کنیم. “
وی ادامه داد: من از همه سرمایه گذاران دعوت می کنم تا کاروانسرای ذغال سنگ را احیا کنند و با توجه به حقوق دانشگاه ، از همه سرمایه گذاران پیشگام استقبال می کنم.
محمدی فر در خصوص مشکلات واگذاری کاروانسرا اظهار داشت: یکی از مشکلات محل سکونت افرادی است که از زمان خرید این ملک در دهه 1950 حضور داشته اند همچنین به دلیل اختلافات حقوقی بر سر اماکن فرهنگی و نظارت بر سازمانهای مختلف ، این موضوعات قانونی هستند. “آنها باید در فرآیند اعطای جایزه بررسی شوند.
وی با انتقاد از قوانین دست و پاگیر خصوصی سازی که مانع از حضور جدی بخش خصوصی می شود ، گفت: “بازسازی این مکان باید با روش های خاصی انجام شود و این باعث گران شدن پروژه می شود که این امر بدون حمایت و کمک بخش خصوصی امکان پذیر است. “اجازه حضور جدی تر سرمایه گذاران با همکاری بیشتر در مورد خصوصی سازی وجود ندارد و ضروری است.