چندی پیش، امید نیکنژاد، مدیرعامل شرکت چوب و کاغذ مازندران، در جریان سفر رئیسجمهور به استان مازندران اعلام کرد که این مجموعه بدون برداشت حتی یک کیلو چوب از جنگلهای کشور به خودکفایی در تولید کاغذ، بهویژه برای کتابهای درسی، دست یافته است. این ادعا در آن زمان با استقبال همراه شد و بهعنوان گامی مهم در جهت حفاظت از منابع طبیعی کشور معرفی گردید.
با این حال، بهتازگی خبر دیدار نیکنژاد با آیتالله آملی لاریجانی و درخواست وی برای واگذاری ۳۰۳ هزار هکتار از جنگلهای هیرکانی به این شرکت، بحثبرانگیز شده است. این اقدام، با توجه به ادعای پیشین مبنی بر عدم نیاز به برداشت چوب از جنگلها، پرسشهایی جدی در خصوص سیاستهای این مجموعه و رویکرد واقعی آن در قبال حفاظت از محیطزیست ایجاد کرده است.
جنگلهای هیرکانی، بهعنوان میراث طبیعی ایران و جهان، نقشی کلیدی در حفظ تنوع زیستی و مقابله با تغییرات اقلیمی دارند و هرگونه بهرهبرداری صنعتی از این مناطق میتواند آسیبهای جبرانناپذیری به این زیستبوم وارد کند.
این تناقض آشکار میان شعار حفاظت از منابع طبیعی و پیگیری واگذاری گسترده جنگلها، واکنشهای مختلفی را از سوی کارشناسان محیطزیست و افکار عمومی به همراه داشته و ضرورت شفافسازی و نظارت دقیق بر تصمیمات مرتبط با این منابع ارزشمند را برجستهتر کرده است.