اثرات آلوئه ورا بر التهاب پوست
استفاده از داروهای گیاهی در درمان آسیب های پوستی مانند زخم ها و سوختگی ها با انجام مطالعات مختلف و تایید اثربخشی آنها رایج شده است. اثر مفید گیاهانی مانند آلوئه، گل همیشه بهار، اسطوخودوس و غیره. در التیام زخم ها و سوختگی ها کاربرد آنها در پزشکی مدرن را تایید کرده است.
اخیراً استفاده از داروهای گیاهی در بین بیمارانی که به دنبال درمان های سنتی هستند رواج یافته و در بین بیماران و پزشکان رواج یافته است. تعداد مراجعه پزشکان طب سنتی به ایالات متحده به سرعت در حال افزایش است.
تقریباً 50 درصد مردم از نوعی طب سنتی استفاده می کنند و بسیاری از بیماران به پزشک خود اطلاعی نمی دهند.
در آلمان، یک نهاد نظارتی به نام کمیسیون E گیاهان رایج را با جزئیات بررسی کرد و کیفیت، کارایی بالینی و استفاده از 300 محصول گیاهی را ارزیابی کرد که منجر به استانداردسازی داروهای گیاهی شد. ایالات متحده اکنون قوانین سختگیرانه ای دارد محصولات گیاهی اعمال می شود. در اروپا و آسیا، داروهای گیاهی برای هزاران سال با موفقیت برای درمان اختلالات پوستی مورد استفاده قرار گرفته اند. این درمان ها اکنون به صورت علمی در حال تحقیق هستند.
ارزیابی اثربخشی داروهای گیاهی متعدد برای بیماری های پوستی ادامه دارد و برخی از آنها شواهد علمی قابل توجهی از اثربخشی نشان داده اند. بسیاری از داروهای گیاهی برای بیماری های مختلف از جمله بیماری های پوستی در دسترس هستند. اکنون که ارتباطات پیشرفته ای بین پزشکان در سراسر جهان وجود دارد، مهم است که اطلاعاتی در مورد داروهای گیاهی، اثرات آنها و تداخلات دارویی به اشتراک بگذاریم تا بتوانیم درمان های سنتی را به بیماران خود ارائه دهیم.
این مقاله برای آموزش و استفاده از این چالش های درمانی نوشته شده است. اطلاعات جمع آوری شده به صورت عملی می تواند اکثر بیماران را قادر سازد از این درمان ها که اکنون در سراسر جهان استفاده می شوند، بهره مند شوند. این مقاله به بررسی داروهای گیاهی می‌پردازد که از نظر علمی مبتنی بر اثربخشی بالینی هستند، و همچنین گیاهان رایجی که در درمان اختلالات پوستی مفید بوده‌اند.
ایمنی هر گیاه تعیین می شود تا پزشک بتواند داروهای گیاهی قابل استفاده در عمل بالینی را بهتر درک کند. تداخلات دارویی و عوارض جانبی رایج داروهای گیاهی برای بیماری های پوستی نیز گزارش شده است.
اوه آلوئه ورا
یک برگ تازه آلوئه را ببرید و ژل به دست آمده را روی پوست بمالید یا پوست آن را بگیرید و بقیه برگ را روی پوست بمالید.
برگ های گیاه آلوئه ورا دو ماده تولید می کنند که شامل ژل و آب میوه یا لاتکس است. این ژل از داخل برگ به دست آمده است که قرن ها برای درمان زخم ها و سوختگی ها به صورت موضعی استفاده می شود. شیره یا لاتکس مایع زرد تلخی است که از قسمت های خاصی از پوسته داخلی برگ استخراج می شود و معمولاً به صورت پودر فروخته می شود و خاصیت ملین بسیار قوی دارد.
چندین مطالعه موردی و مطالعات حیوانی نشان داده است که آلوئه سوزن سوزن شدن، خارش و جای زخم مرتبط با درماتیت ناشی از تشعشع را کاهش می دهد. همچنین باعث تسریع در بهبود زخم های مزمن پا، زخم های جراحی و سرمازدگی می شود.
آلوئه ورا ترومبوکسان A2 و B2 را کاهش می دهد، نوعی پروستاگلاندین که باعث انقباض عروق و تجمع پلاکتی می شود و به نظر می رسد پرفیوژن پوست را افزایش می دهد و خطر از دست دادن بافت به دلیل ایسکمی (کم خونی موضعی) را کاهش می دهد.
اسید سالیسیلیک در آلوئه ورا وجود دارد و با مهار تولید پروستاگلاندین به عنوان یک مسکن و ضد التهاب عمل می کند.
لاکتات منیزیم موجود در آلوئه با مهار هیستیدین دکربوکسیلاز، که تبدیل هیستیدین به هیستامین را در ماست سل ها کنترل می کند، به عنوان یک ضد خارش عمل می کند. همچنین به نظر می رسد که از بین بردن التهاب نتیجه خاصیت تعدیل کننده ایمنی پلی ساکاریدهای ژل به ویژه نقص استیله باشد.
آلوئه در آزمایشگاه دارای فعالیت ضد باکتریایی و ضد قارچی است.
اثرات جانبی:
عارضه اصلی مصرف موضعی ژل آلوئه ورا، درماتیت تماسی آلرژیک است. تاخیر در بهبودی پس از لاپاراتومی (پارگی شکم برای تشخیص بیماری) یا سزارین نیز گزارش شده است.
اگر به درستی استفاده شود، آلوئه خوراکی بسیار بی خطر است.
نویسنده: دکتر رضا باخردی