عبدالله فاطمینی (زادهٔ ۱۳۲۵ در تبریز – درگذشتهٔ ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۱ در تهران) کشیش، خطیب، استاد اخلاق، مورخ اسلامی و کتاب‌شناس اهل ایران بود. او در زمینه اخلاق و عرفان، حدیث و شعر عربی فعالیت می کرد. خطبه های مذهبی او اغلب از تلویزیون ایران پخش می شود، به همین دلیل او یکی از چهره های مذهبی شناخته شده در ایران است.
سید عبدالله فاطمینی در سال 1325 در تبریز به دنیا آمد. از کودکی تحت تعلیمات دینی و علمی پدرش (میر اسماعیل) که از عارفان بود، بود. سپس قریب به 30 سال نزد حسن مستوی (از شاگردان سیدعلی قاضی) درس خواند و تحت تعلیم او بود و همزمان حوزه علمیه خود را ادامه داد. وی پس از مصطفوی از علمایی چون علامه طباطبایی، سید محمدحسن الهی طباطبایی (برادر کوچکتر علامه طباطبایی)، محمدتکی آملی، سیدرضا بهادینی، محمدتکی بهجت و بیشتر شاگردان علامه جعفری استفاده کرد. قاضی بزرگ در علوم و عرفان اسلامی. پس با واسطه یکی از شاگردان سید علی قاضی است.
بهمن ماه 1396 یکی از نزدیکان فاطمی نیا در گفت و گو با پایگاه خبری شفکنا گفت: پس از بررسی آزمایشات فاطمی نیا توسط پزشک، اعلام شد که وی به سرطان مبتلا شده است. آنها در حال حاضر تحت شیمی درمانی هستند و حال عمومی آنها خوب است. جلسات شیمی درمانی باید ادامه یابد و پزشکان برای بهبودی استاد ابراز امیدواری کردند. پس از آن چندین بار در بیمارستان بستری شد و سرانجام در 26 اردیبهشت 1401 درگذشت.
