آیا نفرت هیتلر از هنر آن را حکم می کرد؟

اگر شروع و پایان زندگی آدولف هیتلر را مقایسه کنید ، قطعاً متعجب خواهید شد. در ابتدا ، رهبر دیکتاتور آلمان آرزوی تحصیل هنر را داشت ، اما هنگامی که 18 ساله بود ، به امید دستیابی به این آرزو ، زادگاه خود ، لینز را ترک کرد و به وین رفت. این در حالی بود که پدر مرحوم وی آرزو داشت که هیتلر یک کارمند دولت باشد.

هیتلر فکر می کرد که مطمئناً می تواند یک هنرمند برجسته در وین شود ، اما طولی نکشید که به یک هنرمند ناامید و افسرده تبدیل شد! او به آکادمی هنرهای زیبا وین مراجعه کرد ، اما درخواست او رد شد. هیتلر پس از رد شدن در زمینه هنر ، این بار متقاضی تحصیل در رشته معماری شد ، اما درخواست وی پذیرفته نشد و همین امر باعث شد كه وی تصور كند كه او شهروندی درجه دو و بی فایده است. هیتلر در طول اقامت خود در وین بین اتاقهای ارزان اجاره ای جابجا شد و حتی مدتی در یک پناهگاه بی خانمان زندگی کرد.

در سال 1909 ، هیتلر با فروش نقاشی های کوچک شروع به درآمدزایی کرد. او عکس ها را از نقاشی های خود ، بیشتر آنها از وین ، از کارت پستال ها کپی کرد. از آن لحظه به بعد ، هیتلر از وین به عنوان یک شهر فرهنگی کینه ورزید و کم کم به سیاست روی آورد و جهان بینی خود را شکل داد.

در سال 1913 به مونیخ رفت و در آنجا نقاشی های ثروتمندان را نقاشی کرد. در همان زمان ، توسط پلیس مونیخ مورد آزار و اذیت قرار گرفت تا برای خدمات اجباری به زادگاهش اعزام شود ، اما هیتلر در آزمون آمادگی نظامی ناکام ماند و ادعا شد که قادر به شرکت در جنگ و کار با سلاح نیست. اما پس از آغاز جنگ جهانی اول ، او داوطلبانه تسلیم ارتش شد و مبارزه هنری خود را متوقف کرد.

وقتی هیتلر به رهبر نازی ها رسید ، تصمیم گرفت وضعیت فرهنگی و هنری شهر وین را که از آن متنفر بود ، کاهش دهد و به همین منظور موزه ای را در زادگاه خود لینز تاسیس کرد. در ابتدا ، موزه باید شامل یک سالن اپرا ، تئاتر ، هتل و کتابخانه و همچنین 36 کیلومتر سالن برای نمایش حدود 27000 اثر هنری باشد. قرار بود این پروژه در سال 1950 تکمیل شود ، اما با سقوط رایش سوم (آلمان نازی) ناتمام ماند.

هیتلر می خواست بزرگترین موزه جهان را بسازد و این ایده منجر به آغاز بزرگترین سرقت هنری در قرن بیستم توسط نازی ها شد که از سال 1939 در جریان جنگ جهانی دوم آغاز شد. در آن زمان ، نازی ها آثار هنری را از سراسر اروپا به سرقت می بردند. البته هیتلر نه تنها همه کارهای هنری موزه خود را از طریق سرقت جمع آوری کرد بلکه افرادی را برای خرید آثار هنری به ایتالیا و فرانسه فرستاد. هیتلر برای شناسایی و تعریف آثار هنری غصبی 20 متخصص هنری استخدام کرد و آلبوم هایی را برای توضیح و ارائه آنها دریافت کرد.

در سال 1945 ماکت موزه ساخته شد. هیتلر ساعت ها در سکوت به نیزه خیره شد و هرچه به شکست نازی ها نزدیک می شد ، زمان بیشتری را در مقابل خط سپری کرد.

پس از شکست آلمان در جنگ جهانی دوم ، جستجوی آثار هنری غارت شده آغاز شد. برخی از این آثار در معادن نمک و مس یافت شده و از وضعیت مطلوبی برخوردار نیستند. زیرا نازی ها که از پیروزی ناامید شده بودند ، به دنبال سرقت آثار به سرقت رفته بودند. تا سال 1951 ، بیش از پنج میلیون اثر هنری از جمله هزاران زنگ کلیسا کشف شده است. نازی ها به دنبال ذوب و استفاده از زنگوله ها برای ساختن سلاح بودند. مخزن اصلی آثار متعلق به هیتلر است که شامل بیش از 10 هزار نقاشی ، مجسمه و اثر هنری ارزشمند است. برخی از این آثار را هنوز هم می توان در مغازه های عتیقه فروشی ، مجموعه های خصوصی و جاهای دیگر یافت.

کارشناسان بر این باورند که در 15-20 سال آینده این آثار پنهان به دست جوانانی می رسد که قطعاً خواهان فروش آنها هستند و خریداران قطعاً می خواهند درباره این آثار و تاریخچه آنها اطلاعات بیشتری کسب کنند و این اسرار جدیدی درباره این آثار فاش می کند. و دوره غارت آنها در آینده.

انتهای پیام