آیا نسبت به رفتار و تربیت فرزندانمان سختگیر باشیم یا نرمش؟

15 نشانه سخت گیری والدین؛ همراه با نکات منفی و مثبت آموزشی

آیا شما در مورد هر موضوعی در مورد فرزندان خود تصمیم می گیرید و آنها نمی توانند هیچ یک از قوانین شما را زیر سوال ببرند؟
آیا شما همیشه باید بدانید که آنها چه می کنند و فرزندان خود را مسئول بخواهید؟
اگر انتظارات شما را برآورده نکنند آنها را تنبیه می کنید؟
آیا این علائم برای شما مناسب است؟ اگر پاسخ شما به سوالات بالا مثبت است، این نشانه ها نشان می دهد که شما یک والدین سختگیر هستید.
آیا سخت گیری والدین نسبت به فرزندان روش صحیح تربیتی است؟
آیا این روش می تواند برای کودک مفید باشد یا به او آسیب می رساند؟

فرزندپروری سختگیرانه چیست؟

تربیت سخت گیرانه توسط والدین سخت گیر انجام می شود و متضمن انتظارات زیاد و نابجا، تنبیه های سخت در صورت سرپیچی از قوانین، سخت گیری در انتخاب ها، فعالیت ها و حتی برنامه روزانه کودک است.

نشانه های سخت گیری والدین

1- فرزندانتان با شما راحت نیستند

در حضور شما، فرزندانتان راحت نیستند که افکارشان را بیان کنند، با صدای بلند بخندند یا با دوستانشان صحبت کنند.
تنها زمانی با خواسته های کودک موافقت می کنید که روحیه خوبی داشته باشید.
فرزندتان شما را دوستانه نمی‌داند، بلکه از شما می‌ترسد و قبل از هر درخواستی منتظر است که حال شما خوب باشد.

2- همیشه به نوجوان خود اجازه می دهید

شما فقط یک بار در ماه به فرزندتان اجازه می‌دهید که دور از خانه باشد، نه هر آخر هفته.

3- فرزندان والدین سخت گیر هرگز تشویق نمی شوند با دوستان بیرون بروند

فرزند شما حتی نمی تواند تصور کند که تمام روز را در خانه دوستش سپری کند.

4- فرزندتان به شما دروغ می گوید

وقتی کودکان و نوجوانان از عواقب سرپیچی از قوانین و تنبیه والدین خود می ترسند، به دروغ متوسل می شوند.

5- فرزند شما اولین نفری است که مهمانی را ترک می کند و به خانه باز می گردد

زمانی را تعیین کنید که فرزندان نوجوانتان از یک مهمانی به خانه بیایند و آنقدر زود است که اول آن ها را ترک کنند.

6. شما هرگز در مورد بلوغ با نوجوان خود صحبت نکرده اید

نمی توانید یک گفتگوی دوستانه و صمیمی در این مورد با فرزندان خود تصور کنید. در نتیجه، تشخیص آن را به عهده آنها می گذارید.

7- والدین سختگیر با فرزندان خود نمی خندند

هرگز جلوی کودک شوخی نکنید و برعکس.

8- خطا بسیار زیاد می شود

اگر نوجوان شما حتی یک بار هم به تماس شما پاسخ ندهد، این اشتباه را بدتر خواهید کرد و حتی گاهی اوقات تلفن همراه او را از او می گیرید.

9- تنبیهات والدین سخت گیر بسیار شدید است

فقط به دلیل برآورده نشدن یکی از قوانین و انتظارات، مدت زیادی با کودک صحبت نمی کنید و او را نادیده می گیرید.

10- از فرزندتان بازخورد نمی گیرید

هر قانونی که وضع کنید، انتظار دارید فرزندتان آن را بدون سوال انجام دهد و فرصتی برای بحث در مورد آن وجود ندارد.

11- در خانه والدین سخت گیر تفریحی وجود ندارد

فقط به این دلیل که باید سختگیری خود را حفظ کنید، هیچ وقت تفریحی و فراغتی با فرزندانتان ندارید.

12- سرگرمی فرزندتان در جایی دور از خانه است

کودک شما همیشه ترجیح می دهد اوقات فراغت خود را دور از خانه یا با دوستان بگذراند. و این با دروغ گفتن به شما انجام می شود.

13- کودک یا نوجوان شما از شما دوری می کند

کودک شما ممکن است از شما فاصله بگیرد زیرا او خیلی سختگیر است.

14- صحبت های شما رسمی است

در طول شام خانوادگی، شما فقط در مورد نمرات و مدرسه صحبت می کنید، نه زندگی اجتماعی آنها.

15- شما همچنان در حال انتخاب دختران نوجوان برای فرزندتان هستید

شما اجازه نمی دهید نوجوانتان هرچه می خواهد بپوشد و اگر بپوشد، رفتار خوبی با او نخواهید داشت.
تنها چند مورد از علائم بالا شما را به یک والدین سختگیر تبدیل نمی کند زیرا والدین عادی با مقررات کمتر نیز ممکن است برخی از این اقدامات را رعایت کنند. تفاوت اصلی در شدت این علائم است.

بیایید به چند تفاوت دیگر نگاه کنیم:

والدین عادی	والدین سختگیر
والدین عادی قوانین و پیامدهایی را تعیین می کنند، اما آنها سختگیرانه نیستند.	برای والدین سخت گیر، قوانینی وجود دارد که نمی توان آنها را در تمام جنبه های زندگی فرزندشان تغییر داد.
آنها اعتقادی به تنبیه کودکان ندارند، اما به شیوه ای سازنده، کودک را متوجه اشتباهات خود می کنند.	والدین سختگیر فرزندان را به خاطر اشتباهات جزئی تنبیه می کنند.
والدین عادی معتقدند اگر درخواست کودک منطقی باشد باید به آنها پاسخ مثبت داد. اما اگر گفتار به کودک ضرر می رساند، باید طفل را حرام کرد.	والدین سختگیر به ندرت به درخواست های فرزندانشان بله می گویند. این کودکان اغلب پس از مدتی از والدین خود سؤال نمی کنند، زیرا می دانند که به هر حال والدین با آن موافقت نمی کنند.
والدین عادی اهمیت درس و آموزش را درک می کنند. اگرچه قوانینی را برای آموزش تعیین می کنند، اما توانایی های فرزند خود را نیز در نظر می گیرند و او را مقصر ناکامی هایش نمی دانند.	والدین سختگیر قوانینی را در مورد موفقیت تحصیلی و مدرسه تعیین می کنند. آنها انتظار دارند که کودک در یادگیری خوب عمل کند و شکست به راحتی پذیرفته نمی شود.
والدین عادی به فرزندان خود این آزادی را می دهند که با دوستان خود بیرون بروند و خوش بگذرانند، اما برای کودکان روشن می کنند که نمی توانند از این آزادی سوء استفاده کنند.	والدین سخت گیر به مقررات منع رفت و آمد وسواس دارند و اجازه نمی دهند فرزندانشان برای مدت طولانی از خانه دور باشند.

سخت گیری چه تاثیرات منفی بر کودکان دارد؟

بیایید به عواقب فرزندپروری سختگیرانه بد نگاه کنیم:

1- عزت نفس پایین فرزندان والدین سخت گیر

والدین سخت گیر برای نظرات فرزندان خود ارزش قائل نیستند.
از آنجایی که فرزندان والدین سخت گیر به خاطر ابراز عقاید خود از آنها رنجیده می شوند، باعث می شود در تصمیمات خود شک کنند و عزت نفس پایین تری داشته باشند.

2- عدم استقلال فکری

کودکان و نوجوانانی که توسط والدین سخت‌گیر بزرگ می‌شوند، فاقد تفکر مستقل هستند، زیرا به توصیه‌ها و دستورالعمل‌های مداوم عادت دارند.
آنها هرگز به غرایز خود برای تصمیم گیری گوش نمی دهند.

3- انفعال ذاتی فرزندان والدین سخت گیر

از آنجا که والدین همیشه زندگی خود را کنترل می کنند، فرزندان والدین سخت گیر نسبت به زندگی خود منفعل می شوند.
حتی بعد از بزرگ شدن هم نمی توانند زندگی خود را کنترل کنند.

4- ترس از تجربه

سخت گیری شما باعث می شود فرزندانتان از شکست یا اشتباه بترسند و در نتیجه از تجربه تجربیات جدید اجتناب کنند.

5- ذهن انعطاف ناپذیر

فرزندان والدین سخت گیر معمولا دنیا را فقط سیاه و سفید می بینند و ممکن است نتوانند تفاوت ها و انواع مختلف افراد را بپذیرند.

6- استرس

چنین کودکانی تحت استرس زندگی می کنند زیرا همیشه باید مراقب والدین خود باشند.
آنها باید همیشه مراقب آنچه می گویند، انجام می دهند و فکر می کنند باشند.

7- پنهان کردن احساسات

با گذشت زمان، کودکانی که توسط والدین سخت‌گیر بزرگ می‌شوند، یاد می‌گیرند که احساسات و عواطف خود را پنهان کنند، زیرا به این نتیجه می‌رسند که ابراز آن‌ها قابل قبول نیست.

آیا سختگیری با کودکان مزایایی دارد؟

اگرچه سختگیری رشد روانی کودک را مختل می کند، اما اعمال قوانین منطقی با حمایت عاطفی سالم می تواند از چندین جهت برای کودکان مفید باشد:

1- عملکرد تحصیلی بالاتر

سخت گیری والدین باعث می شود فرزندانشان سخت کار کنند و در محیط تحصیلی بهتر عمل کنند و شغل مناسبی پیدا کنند.

2- خویشتن داری بیشتر

والدین سختگیر فرزندان خود را مجبور می کنند که از مرزهای خاصی پیروی کنند. به این ترتیب کودکان یاد می گیرند که رفتار خود را بهتر کنترل کنند.

3- اعتماد به فرزندان والدین سخت گیر

وقتی والدین دائماً فرزندان خود را برای پیشرفت و انجام کارهای بیشتر تحت فشار قرار می دهند، کودکان یاد می گیرند که با شرایط سخت کنار بیایند و این بر موفقیت و اعتماد به نفس فرزندشان تأثیر می گذارد.