به گزارش سلام نو به نقل از تریپ یار، تنگه یا قلعه چوبینه یکی از پدیده های طبیعی زیبای شهرستان دره شهر است و شامل بناهایی است که در نوع خود بی نظیر است. تنگه بهرام چوبین تنگه ای است باریک و مرتفع با موقعیت استراتژیک در دامنه کبیرکوه و در کنار روستای شیخ مکان در سمت غرب جاده دره شهر – پلدختر که از توابع شهرستان دره شهر می باشد. این دریا با بقایای دیوارها و دژهای نظامی منسوب به بهرام چوبین (از سرداران دوره ساسانی) یک مقصد گردشگری است که به طور سنتی در زمان شورش علیه حسروپرویز پناهگاه بهرام چوبین بوده است.
در هشت کیلومتری مسیر دره شهر – پلدختر، در دل یکی از دره های باریک بزرگ، تنگه باستانی شگفت انگیزی قرار دارد که مورخان آن را شکارگاه تابستانی و به روایتی مخفیگاه یکی از سرداران ایرانی به نام بهرام چوبین می نامند. از پدیده های طبیعی زیبای شهرستان دره شهر و شامل بناهایی است که در نوع خود بی نظیر هستند.
آثار قلعه های بزرگ درون تنگه و وجود چهار آب انبار حک شده در دل صخره های عظیم و همچنین پله های سنگی و دیوارهای ورودی تنگه که همچنان برج های دیده بانی نسبتا سالم مشرف به بقایای این بنای تاریخی است، ارزشمند است. میراثی که متأسفانه بی توجهی مسئولان فرهنگی استان باعث تخریب و چپاول آن می شود.
به هر حال، این تنگه همانطور که قبلاً نیز اشاره شد، به گفته برخی کارشناسان، شکارگاه تابستانی بهرام چوبین بوده است، اما دیوارهای گلی و محکم این تنگه و وجود چندین برج دیده بانی، بیش از آنکه شکارگاه را به یاد داشته باشد، قلعه را به یاد می آورد. به نظر می رسد عده ای که این دریا را شکارگاه می دانند، شکارچی معروف بهرام گور را با بهرام چوبین اشتباه گرفته اند.
بقایای آن عمدتاً شامل دژی است که از سنگ، ساروج و پلکانی روی دیوارهای سنگی ساخته شده است. همچنین این مجموعه دارای چهار مخزن سنگی و ناودان ارتباطی برای نگهداری طولانی مدت آب آشامیدنی می باشد.
تنگه بهرام چوبین یکی از مناطق گردشگری در بهار و تابستان برای ساکنان دره شهر و شهرستان های همجوار است.
بهرام چوبین
«بهرام مهران» معروف به بهرام چوبین یکی از قهرمانان ملی ایران در زمان ساسانیان است. او از خانواده ای اشرافی در ماهان بود و در ری به دنیا آمد. در زمان ساسانیان بهترین افسران ارتش ایران از خاندان مهران بودند.
مریخ به دلیل ارتفاع و اندام های عضلانی به درخت (مانند درخت) معروف بود. فرمانروایی آن توسط امپراطور ایران، خسرو هرمز، حاکم نواحی شمال غربی (یک چهارم خاک ایران، از ری تا مرز شمالی گرجستان و داغستان امروزی شامل ارمنستان، آذربایجان و کردستان) بود.
در آن زمان ایران به چهار استان تقسیم شده بود که هر کدام به صورت ربع نوشته می شد. او یک وطن پرست به نام ایرانی است که وفاداری خود را ثابت کرده است. برخی از مورخان بر این باورند که سلسله سامانیان که فرهنگ و زبان فارسی را احیا کردند، از بهرام چوبین سرچشمه گرفته است.
بهرام چوبین اولین کسی بود که از سلاح قابل اشتعال استفاده کرد
مورخان تاریخ جنگها، جنگ بالتیک در سال 588 را که بهرام چوبین در آن پیروز شد، بهعنوان نبردی بیسابقه توصیف کردند، زیرا از پرتابه استفاده کرد و علاوه بر آن، لشکر کوچکی ارتش بسیار بزرگ را شکست داد. . به گفته این مورخان، در 28 نوامبر سال 588 میلادی در بلخ، ارتش ایران به فرماندهی ژنرال بهرام مهران در نبرد با خاکان شبه، امپراتور شمال غربی چین که با سلاح های جدید حاوی نفت خام به خراسان بزرگ حمله کرد، استفاده کرد.
بهرام چوبین در بازدید از محل فوران نفت خام در منطقه بادکوب (باکو) در سواحل جنوب غربی دریای خزر و آگاهی از قابل اشتعال بودن این ماده تصمیم به استفاده از آن به عنوان سلاح تهاجمی گرفت و این کار کنار گذاشته شد. مهندسان نظامی در کمتر از یک سال تیری ساخته شد که هیچ تفاوتی با موشک های امروزی نداشت و توپ دوکی آغشته به نفت خام را حمل می کرد که با بیرون کشیدن زهکش از روی تخته پشت قاطر پرتاب می شد. نحوه پرتابش با کمان فرقی نداشت.
دستگاه از ناودان (روده های خشک شده) و چوب زردچوبه (نوعی درخت منظره خشک) ساخته شده بود که بر روی تخته ای نصب می شد و دارای چین بود و شامل پنج خدمتکار مرد بود که دو نفر از آنها کماندار بودند و سومی هدف قرار می داد و فرماندهی آتش.نفر چهارم مسئول آتش زدن قسمت آغشته به روغن (تیر) و رساندن مهمات بود.
درگیری سپهبد بهرام مهران با پرویس خسروف:
مخالفت بهرام چوبین با حکومت خسرو پرویز که در نهایت به پایان عمر شاهنشاهی ایران در دوران باستان انجامید، یکی از فصول آموزنده تاریخ عمومی است. در حالی که بهرام هاکانی را در آن سوی کوه های پامیر طرد کرد و امروز در مرز سین کیانگ و کاشغرستان در حال ساختن استحکامات است، شنید که پسر پادشاه (خسروف پرویز) علیه پدرش در پایتخت کودتا کرد که به تیسفون حمله کرد. خسرو پرویز هنوز پایه های سلطنت خود را پایه گذاری نکرده بود که با مخالفت سپهبد بهرام چوبین مواجه شد زیرا بهرام شنید که خسرو پرویز علیه پدرش کودتا کرده است.
هسروف پرویز که نتوانست در برابر ژنرال بهرام مقاومت کند، در 23 نوامبر 589 میلادی به قسطنطنیه گریخت تا از موریس امپراتور روم کمک بگیرد. موریس که منتظر چنین فرصتی بود به خسرو دوم لشکر کامل داد و خسرو با کمک این سپاه و حامیان درونی خود در سال 591 میلادی در نبرد پیروز شد و بر تخت نشست و سرانجام بهرام برای ادامه صحنه سیاست را ترک کرد. برادرکشی و ایران را بر ایران ترجیح داد که غیرقابل قبول بود و به خراسان بازگشت و تا پایان عمر در آنجا ماند و درگذشت.
مؤلف کتاب «تاریخ نوابغ نظامی» که کتابی به زبان انگلیسی است، روز درگذشت سپهبد بهرام چوبین، ژنرال و نابغه معروف نظامی قرن ششم میلادی در ایران (۵. ۵۹۲ میلادی) را ذکر کرده است.