روز جدید : جهان در حال تغییر است و چین تنها با اتکا به استراتژی سنتی پیروزی و عدم حضور موثر نظامی در جهان قادر به دفاع از موقعیت و منافع خود نیست. این امر احتمال تشدید جنگ در چین در مناطق مختلف جهان را افزایش می دهد.
“دیپلماسی مدرن” از تغییر رویکرد احتمالی چین برای گسترش حضور نظامی خود در سراسر جهان و به ویژه برخی از رویدادهای مهم بین المللی ، مانند ظهور طالبان در افغانستان ، تنش های بالقوه در منطقه آسیای میانه خبر می دهد. کاهش درگیری های نظامی نیروهایی مانند ایالات متحده و فرانسه در خاورمیانه و آفریقا به عنوان محرک اصلی چین برای پیگیری این دستور کار ذکر شده است. دیپلماسی مدرن معتقد است که چین چاره ای جز محافظت از منافع اقتصادی خود در سرتاسر جهان ندارد و باید شکاف ناشی از حضور نظامی قدرت های بزرگ در مناطق مختلف جهان را پر کند.
دیپلماسی مدرن در این زمینه می نویسد: “چین ممکن است هیچ علاقه کوتاه مدت برای شرکت در بحث تأمین امنیت مناطقی مانند آسیای میانه یا سواحل شرقی آفریقا نداشته باشد. با این حال ، این به هیچ وجه چین را از تقویت مقدمات همکاری های نظامی و سیاسی طولانی مدت در مناطق مختلف جهان برای تقویت موقعیت خود در زمینه اعمال قدرت یا منافع اقتصادی باز نمی دارد.
جمهوری خلق چین با تأکید بر لزوم برقراری روابط متقابل سودمند بین ملت های مختلف بر اساس مسائل اقتصادی ، تجاری و سرمایه گذاری ، تاکنون به طور قاطع از هرگونه مداخله سیاسی یا نظامی در امور خارج از مرزهای خود خودداری کرده است. با این حال ، بسیاری از ناظران و تحلیل گران سوال می کنند که چین تا چه زمانی قادر خواهد بود این سیاست را دنبال کند.
در همین راستا ، چین اولین گام خود را برای اعمال قدرت نظامی در صحنه بین المللی در سال 2017 و همزمان با ساخت اولین پایگاه نظامی خارجی خود در کشور جیبوتی آفریقا برداشت. در جیبوتی ، سایر کشورها مانند ایالات متحده ، فرانسه ، ژاپن و احتمالاً در آینده نزدیک عربستان نیز پایگاه های نظامی دارند. ساخت این پایگاه نظامی توسط چین تا حد زیادی اهمیتی را که چین به منطقه شاخ آفریقا قائل است نشان داده است.
اخیراً ، در مقاله ای که در یک کتاب منتشر شده توسط یک نهاد نظامی چین منتشر شد ، ضرورت آماده شدن چین برای اقدامات نظامی در سراسر جهان مشخص شد. این مقاله به طور خاص به نیاز چین برای ارائه آموزش های سیاسی و نظامی در خاورمیانه ، آسیا و آفریقا و فعالیت کامل در این زمینه پرداخته است.
در این مقاله تأکید شده است: “دانشجویان و افرادی که به طور کلی در چین تحصیل می کنند معمولاً نخبگان سیاسی و نظامی یا وابسته نخبگان سیاسی و نظامی در کشور خود هستند. پس از اتمام تحصیلات خود در چین.” هنگامی که آنها به کشورهای خود بازمی گردند ، به احتمال زیاد از بهترین رهبران سیاسی و نظامی در کشورهای خود خواهند بود. “بدون شک ، این یک مسئله مهم و بسیار مفید برای توسعه نفوذ خارجی چین است و حتی می تواند سهم بسزایی در توسعه صادرات سلاح های نظامی چین داشته باشد.
این مقاله چینی به طور خاص تأکید می کند که دانشگاه ها و مراکز آموزشی چین برای بسیاری از دانشجویان کشورهای در حال توسعه بیش از دانشگاه های غربی جذاب هستند. بسیاری از کشورهای غربی شرایط متفاوتی را برای کشورهای در حال توسعه تعیین می کنند و این برای این گروه از کشورها چندان خوشایند نیست.
در این مقاله آمده است: “آکادمی های نظامی چین برای پذیرش دانشجویان خارجی مانند همتایان غربی خود به هیچ پیش شرطی نیاز ندارند. دانشجویان خارجی در چین تاکتیک ها و استراتژی های نظامی چین و همچنین نحوه کار با سلاح های چینی را می آموزند.” البته چین هیچگونه پیش شرط سیاسی برای فروش اسلحه به کشورهای مختلف تعیین نکرده است.این امر عملا چین را از نظر خرید اسلحه به کشوری جذاب برای کشورهای مختلف دنیا تبدیل می کند.
در ماه های اخیر برخی تحولات بین المللی رخ داده است که رویکرد چین در عدم مداخله در مسائل فرامرزی را به چالش کشیده است. که البته محاسبات استراتژیک چین را کمی پیچیده کرد. به عنوان مثال ، اقدام اخیر خروج آمریكا از افغانستان و ظهور قابل توجه طالبان در آن كشور ، چین را به ایجاد یك كشور افراطی در نزدیكی مرزها تهدید كرده است.
نباید فراموش کرد که حمله نظامی اخیر طالبان به افغانستان ، افراد و گروههای افراطی در پاکستان را بسیار تشویق کرده و به طور موثر احتمال گسترش افراط گرایی در منطقه را افزایش داده است ، که به هیچ وجه به نفع چین نیست.
یک مقام ارشد پاکستانی گفت: “نیروهای افراطی در افغانستان با پیروزی طالبان در این کشور خواهند گفت که اکنون که ایالات متحده به عنوان یک ابرقدرت جهانی در برابر طالبان شکست خورده است ، وضعیت ارتش پاکستان قبل از این چیست؟ ما؟ “باید ایستاد؟”
هفته گذشته هنگام انفجار یک اتوبوس که آنها را به محل سد در شمال پاکستان منتقل می کرد ، 9 شهروند چینی کشته شدند. این حمله در مناطقی صورت گرفت که گروههای افراطی فعالیت بیشتری دارند و حملات بی شماری را علیه شهروندان چینی انجام داده اند.
حمله اخیر که همزمان با جنبش های طالبان در افغانستان بود ، یکی از بدترین حملات به شهروندان چینی در پاکستان بود. که می تواند به نوعی طرح “کمربند یک طرفه” چین را در منطقه به چالش بکشد و منطقه همسایه چین را برای چین و فعالیت های اقتصادی و توسعه آن بسیار خطرناک کند.
در همین حال ، به دنبال ناآرامی ها در افغانستان ، ترکیه در حال اقدام در این کشور و آسیای میانه است که می تواند بر محاسبات استراتژیک چین مبنی بر عدم حضور نظامی در خارج از مرزهای خود تأثیر بگذارد. در همین راستا ، ترکیه اخیراً از دولت آذربایجان ، که آنکارا در جنگ اخیر خود با ارمنستان به شدت از آن پشتیبانی می کرد ، خواست تا پس از خروج نیروهای آمریکایی و ناتو از افغانستان با ترکیه (ترکیه) در تأمین امنیت فرودگاه بین المللی کابل همکاری کند.
نفوذ و تأثیر ترکیه بر اقلیت های ترکیه در افغانستان با استفاده از روش هایی مانند فعالیت مدارس تحت حمایت ترکیه در افغانستان ، ارائه بورسیه های تحصیلی توسط دولت ترکیه به این اقلیت ها ، آموزش افسران نظامی و پلیس افغانستان و محبوبیت فیلم ها. سریال های در میان اقلیت های ترک در افغانستان و تلاش های وی برای میانجیگری در بحران افغانستان و جنگ داخلی. با این حال ، طالبان به شدت به ترکیه هشدار داده اند که در هر صورت از افغانستان دور بماند. در غیر این صورت ، طالبان با نیروهای ترکیه در خاک افغانستان می جنگند.
در سال 2019 ، چین ، تا حدودی پیش بینی کرد که افغانستان به تنش تبدیل شود ، یک پایگاه نظامی کوچک در مرز تاجیکستان و افغانستان ایجاد کرد. وانگ یی ، وزیر امور خارجه چین اخیراً در سفر به آسیای میانه به همتایان خود در منطقه توصیه کرد که با بازدید از شرکت های امنیتی چینی ، می توانند ابتکار عمل اقتصادی “یک طرفه ، یک طرفه” و همچنین زیرساخت ها را تأمین کنند. در قالب این ابتکار ایجاد شود.
در این راستا ، بسیاری از ناظران و تحلیلگران بر این باورند که در ماه های آینده باید انتظار داشته باشیم که چین در بحث آموزش نظامی کشورهای آسیای میانه فعالیت بیشتری داشته باشد. منطقه ای که قبلاً کاملاً تحت پوشش روسیه قرار داشت.
علاوه بر این ، عقب نشینی نیروهای فرانسوی از منطقه غرب آفریقا ، چین را مجبور خواهد کرد برای محافظت از منافع اقتصادی و امتیازات خود ، حضور نظامی خود را در منطقه افزایش دهد. به ویژه ، اخیراً سه کارگر چینی را دیده ایم که توسط یک گروه مسلح ناشناس در مالی ربوده شده اند. این مسئله بدون شک نگرانی جدی منافع بیشتر چین در قاره آفریقا است. در خاورمیانه نیز وضعیت به همین منوال است. کاهش تعامل نظامی ایالات متحده در منطقه ، در عمل ، باید با افزایش درگیر شدن چین همراه باشد.
همه اینها باعث شده است که بسیاری از ناظران و تحلیلگران حدس بزنند که اگر چین واقعاً حضور نظامی خود را در سراسر جهان برای محافظت از منافع اقتصادی خاص خود گسترش ندهد ، باید راهی دیگر برای تبدیل شدن به یک ابرقدرت پیدا کند. این جاه طلبی را به کلی انتخاب کنید یا کنار بگذارید. “جهان در حال تغییر است و چین تنها با اتكا به استراتژی سنتی خود برای پیروزی و عدم حضور م effectiveثر نظامی در جهان قادر به دفاع از موقعیت و منافع خود نیست.”