“ما خواهان مذاکره برای اهداف ، حقوق و منافع خود هستیم و از طرف دیگر توافق خوبی را می خواهیم. هیچ توافقی به هر قیمتی وجود ندارد ، یا بهتر بگوییم ما به دنبال توافق قیمت هستیم و به دنبال توافق با هر قیمتی نیستیم ، بنابراین باید برای یک توافق خوب تلاش کنیم … یک توافق خوب در وین باید منجر به لغو شود تحریم ها ، و در مرحله دوم ، تضمین عملکرد مطالب برجام. این توافق نامه همچنین باید طرفین را تضمین و هزینه کند تا فرآیندهای گذشته تکرار نشوند. همچنین ، پس از این توافق ، باید از نظر وجود ماشین آلات ، زیرساخت های غنی سازی و دانش غنی سازی امکان بازگشت وجود داشته باشد … البته دولت آینده نمی گوید ، زیرا برجام شکست خورد ، من برجام را ترک می کنم. وی افزود: “البته این سیاست جمهوری اسلامی نیست و دولت جدید نیز این سیاست را نخواهد داشت ، اما دولت جدید ادعا می كند كه برجام ادامه خواهد یافت.”
سخنان حجت الاسلام مجتبی ذوالنور ، نماینده قم و عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی ، درباره آینده برجام از این نظر جالب است که به یاد می آوریم سه سال پیش (10 مه 2016) وی یکی از نمایندگان ، که به اقدامات رئیس جمهور وقت دونالد ترامپ واکنش نشان دادند. با ترک برجام ، ایالات متحده به همراه گروهی از همفکران ، برجام را در ملا public عام به آتش کشیدند و صحنه های ماندگاری از تاریخ پارلمان در ایران ، به ویژه در پایان تاریخ هنگامی که آنها نمی دانستند چگونه کاغذ آتشین را خاموش کنند! در مورد صحنه ای که به نمادی از کنایه از فرض تبدیل شد که ما آن را به آتش کشیدیم و رفتیم ، چه می کنید؟
خود حسن روحانی البته مانع خروج از برجام شد و اصرار داشت که با او بماند. اگرچه یک سال بعد ایران برای برداشتن از تعهدات خود اقداماتی انجام داد ، اما ما هرگز از برجام خارج نشدیم و اکنون که ترامپ از بین رفته و دولت از منتقدان برجام بهره مند شده است ، روحانی و ظریف در آستانه استقرار قرار دارند. منتقدان برجام سه احتمال دارند:
اولین کار این است که اقدام نمادین را در 10 مه 2016 ، در 10 آگوست 2016 انجام دهید و این قرارداد را به طور رسمی به آتش بکشید و برجام را ترک کنید ، با بیان اینکه جنگنده سیاست دیگری را ابداع کرده است و ما به سیاست قبلی باز خواهیم گشت – توافق برجام. بدون هیچ توافقی. در این صورت ، برخلاف دوران بایدن و حسن نیت سعودی ها و اسرائیل و تهدید ارجاع به شورای امنیت سازمان ملل ، آنها باید با تحریم ها و اجماع اروپا و آمریکا چه کنند؟ از همه مهمتر ، چگونه می توان کشوری را اداره کرد که پول نفت بدون رضایت نمی چکد و حقوق این تعداد کارمند و یارانه و بازنشستگی از کجا تأمین می شود؟ با شعار حکمرانی جهاد و نگاه به درون و تبدیل حزب به یک فرصت و مانند آن؟
دوم اینکه آنها باید برخلاف شعارهای قبلی به سرعت مذاکرات را خاتمه دهند و از جمله امتیازات بدهند و بگویند روحانی نمی دانست و ما می دانیم و آنها نباید در مورد امتیازاتی که می دهند صدایی ایجاد کنند و در این مورد ، اگر طرفداران دیروز از برجام انتقاد کردند ، از آنها انتقاد کنید. با پولی که کسب می کنند مجبورند مرغ و گوشت وارد کنند و مقداری یارانه بپردازند و مردم باید خداحافظی کنند و دعا کنند و کمی رضایت داشته باشند و حتی ممکن است برخی فکر کنند که این مهم بیهوده حاصل شده است اما در در این صورت ، فضا و رادیکال ها چه کارهایی باید انجام دهند؟ آنها موافق نیستند و البته فضای مجازی و شبکه های اجتماعی که اجازه تشکیل مخفیانه توافق را نمی دهند.
ثالثاً ، آنها باید برجام را نه در متن بلکه در زمینه ها دنبال کنند و او را از بالای اخبار و نفوذش بیرون بیاورند و او را به یک سوال فرعی تبدیل کنند. در این راستا ، با غربی هایی که نمی توانند منتظر مذاکرات و فرسایش بیشتر و نوشتن خطوط و علامت گذاری و شرط بندی و گوش دادن به سخنان سعید جلیلی در زمان احمدی نژاد و قبل از سال 1992 باشند ، چه باید کرد.
به نظر می رسد بند اول قطعاً انتخاب نمی شود و خروج برجام در دستور كار نیست و یكی از موارد دوم و سوم تحقق می یابد كه بدون مانع نیست. در هر صورت ، می توان پرسید: چگونه آنها از آتش سوزی حیاط دادگاه به این نقطه رسیده اند؟ چون در کنار برجام برجام داریم؟ برجام روحانی و ظریف بد و ناموفق هستند ، اما اگر دولت و تیمی که آقای ذوالنور تصویب کرده این کار را انجام دهند ، خوب است؟
با این حال ، از هر پیشرفت مثبتی استقبال می شود. تحریم ها فقر ، تبعیض و انزوا را به همراه دارد و در حال حاضر نیازهای اساسی یک اولویت و یک ضرورت است و طبقه متوسط با تأکید مجدد بر خواسته های سیاسی و اجتماعی و هیچ جای نگرانی ، با تسکین آه می کشد.
۲۷۲۱۵