به گزارش سلام نو به نقل از تریپ یار، روستای سرخده در 15 کیلومتری ساوه قرار دارد. این روستا دارای دو پل تاریخی است که قدمت آن به دوران پیش از اسلام برمی گردد و پل معروف به هشت چشمه در دوره صفویه ساخته شده است. پل تاریخی سرخده در ۱۴ مهر ۱۳۵۴ با شماره ثبت ۱۱۸۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
در روستای سرخده ساوه دو پل تاریخی وجود دارد. یکی از این پل ها که به پل چشمه هشت معروف است در 15 کیلومتری جنوب شهر ساوه و در کرانه جنوبی رودخانه کراچای در روستای سرخده قرار دارد. دستاورد این شهرک پس از عبور از پل آجری سنگی است که بر روی کراچای ساخته شده است. این پل برای افرادی که به زبان ترکی صحبت می کنند به نام «داکورگاز» (نه چشمه) شناخته می شود. در غرب این پل به فاصله صد و پنجاه متری دهانه پل دیگری به نام «تک گز» (تک چشمه) قرار دارد. از پل تک چشمه دهانه آجری باقی مانده که در سوراخ های ایجاد شده در پایه های آن با دقت بیشتری دیده می شود. پل نه چشمه نیز به دلیل سنگ تراشی زیر طاق اول جنوبی دارای هشت دهانه است. مصالح به کار رفته در آن آجر و ساروج است و در دوره صفویه ساخته شده است. ساختمان پل دارای 8 چشمه با طاق های رومی است و ارتفاع آن از کف تا سطح رودخانه کاراچای حدود 8 متر است. این پل حدود 70 متر طول و 4.5 تا 5 متر عرض دارد. با رعایت مصالح به کار رفته در ساخت این پل و تنوع روش های ساخت، سه دوره ساخت و تعمیر و یک دوره تعمیرات اساسی بر روی این پل قابل تشخیص است. طراح پل با آگاهی از شیب طبیعی زمین در امتداد رودخانه کاراچای به منظور اجتناب از ساختن پلی با دهانه های زیاد و طول های زیاد و ایجاد دیوارهای سنگی در کرانه شمالی، دره ای باریک بین این دو دیوار و سطح بلند ایجاد کرد. کرانه جنوبی بدین منظور برای ساخت دیوار در 300 متری غرب پل مکانی برای ساختن دیوار سنگی عظیم در نزدیکی پل در نظر گرفته شده است که عرض وسیع کراچای نزدیک پل به هشتاد متر کاهش یابد تا نیازی به پل. یک پل بزرگ قدمت پل چشمه هشت مربوط به دوره صفویه و پل یک چشمه مربوط به قرون اولیه اسلامی یا دوره ساسانی است. این اثر در تاریخ ۱۴ مهر ۱۳۵۴ با شماره ثبت ۱۱۸۴ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.