عوارض جانبی سرترالین و نحوه مصرف سرترالین:این دارو برای درمان افسردگی، اختلال وسواس فکری، اختلال هراس، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، اختلالات قاعدگی در زنان، اختلالات اضطراب اجتماعی (ترس از جامعه) استفاده می شود.
سرترالین عوارض جانبی و نحوه مصرف سرترالین
مکانیسم اثر سرترالین:
این یک مهارکننده قوی و انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) است و با افزایش فعالیت سروتونرژیک در CNS و متعاقب آن مهار فعالیت آدرنرژیک در لوکوس سرولئوس تقویت می‌شود.
فارماکوکینتیک:
جذب گوارشی این دارو کند است، اما اگر همراه غذا مصرف شود، سرعت جذب و فراهمی زیستی آن افزایش می یابد. اتصال پروتئین آن بسیار بالا و حدود 98 درصد است. سرترالین در کبد متابولیزه می شود و تا حد زیادی تحت تاثیر راه عبور اولیه قرار می گیرد. نیمه عمر حذف 24-26 ساعت است اما متابولیت فعال آن نیمه عمر 102-62 ساعت است. ممکن است 2 تا 4 هفته طول بکشد تا اثرات ضد افسردگی و ضد پانیک شروع شود و اثر ضد افسردگی بیشتر طول بکشد. اگر یک بار در روز مصرف شود، دارو پس از 7 روز به غلظت سرمی پایدار می رسد. این دارو عمدتاً به صورت متابولیت از طریق کلیه ها و همچنین مدفوع دفع می شود.
استفاده ممنوع سرترالین:
در صورت حساسیت به دارو باید از مصرف آن اجتناب شود.
هشدارها:
1- در موارد زیر باید با احتیاط فراوان تجویز شود
اختلال عملکرد کبد، بیماری قلبی، سابقه تشنج، اختلالات انعقادی، گلوکوم زاویه بسته و سابقه مانیا
2- ایمنی و کارایی این دارو برای درمان افسردگی، اختلالات پانیک، PTSD و اختلالات اضطراب اجتماعی در کودکان به اثبات نرسیده است.
عواقب سرترالین:
اختلالات جنسی، خواب آلودگی، سرگیجه، خستگی یا ضعف، مشکلات گوارشی از جمله بی اشتهایی، اسهال، خشکی دهان، سوء هاضمه، حالت تهوع، درد شکم، نفخ، کاهش وزن، سردرد، افزایش تعریق، اختلال خواب، لرز و در برخی موارد خونریزی غیرطبیعی و خونریزی غیرطبیعی اختلالات، واکنش های تهاجمی، زوال عقل، سندرم استیونز جانسون، فشار خون ریوی، واکنش های آلرژیک، تاکی کاردی بطنی، تاری دید، قرمزی، سینوزیت، عفونت ریه.
تداخلات دارویی سرترالین:
سرترالین متابولیسم داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای در کبد، گروه ضد آریتمی 1C مانند پروپافنون را کاهش می دهد و اثرات آنها را افزایش می دهد. سرترالین همچنین متابولیسم آستمیزول را مهار می کند و به دلیل افزایش خطر آریتمی منع مصرف دارد. دیجی توکسین و وارفارین ممکن است بر سطح اتصال پروتئین به سرترالین تأثیر بگذارند، بنابراین هنگام استفاده همزمان باید احتیاط کرد. مصرف همزمان مهارکننده های MAO مانند فورازولیدون، پروکاربازین و سلژیلین با این دارو می تواند عوارض جدی و خطرناک و گاهی کشنده قلبی عروقی و CNS ایجاد کند، بنابراین مصرف همزمان آنها ممنوع است. به دلیل افزایش غلظت سرمی پیموزید باید از مصرف سرترالین با پیموزاید اجتناب شود. مصرف سرترالین با داروهای سروتونرژیک می تواند باعث سندرم سروتونین و تشدید عوارض شود. مصرف همزمان این دارو با محصولات گیاهی حاوی چای گیاهی مانند هیپران ممکن است خطر عوارض جانبی را افزایش دهد.
نکات توصیه شده در مورد سرترالین:
1- دوره درمان با این دارو باید کاملا رعایت شود و از مصرف بیش از حد آن اجتناب شود.
2-ممکن است تا 4 هفته طول بکشد تا دارو به اثر ضد افسردگی خود دست یابد، اما رسیدن به اثر درمانی در اختلال وسواس اجباری ممکن است بیشتر طول بکشد.
3-اگر یک نوبت را فراموش کردید، باید این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.
4-از قطع ناگهانی دارو باید خودداری شود و بهتر است تحت نظر پزشک و به تدریج مصرف آن قطع شود.
5-به دلیل احتمال سرگیجه، اختلالات تصمیم گیری، مهارت های فکری و حرکتی، تاری اثر دارو بر روی بیمار، هنگام رانندگی یا انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند باید احتیاط کرد.
6-بیمارانی که در معرض خطر خودکشی هستند، نباید دوزهای زیادی از دارو را به یکباره مصرف کنند.
7-با توجه به احتمال بیشتر عوارض جانبی در افراد مسن، بهتر است با دوز کمتر شروع شود.
دوز سرترالین:
بزرگسالان: به عنوان یک داروی ضد افسردگی و درمان اختلال وسواس فکری اجباری، 50 میلی گرم در روز یک بار در روز، صبح یا عصر و پس از چند هفته برای دستیابی به مقدار موثر یا حداکثر مقدار قابل تحمل بیمار در فواصل حداقلی تجویز می شود. یک هفته 50 میلی گرم در روز. برخی از متخصصان معتقدند که بهتر است دارو را با 25 میلی گرم در روز در یکی دو روز اول شروع کنید.
در درمان اختلالات هراس، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، اختلال اضطراب اجتماعی (ترس از جامعه)، 25 میلی گرم در روز یک بار در روز، صبح یا عصر تجویز می شود. پس از گذشت یک هفته، دوز را در صورت نیاز به 50 میلی گرم در روز افزایش می دهند و سپس 50 میلی گرم در روز با توجه به نیاز بیمار یا با توجه به تحمل بیمار در فواصل حداقل یک هفته ای به این مقدار اضافه می شود. دو کاربرد برای درمان اختلالات قاعدگی وجود دارد. در روش اول، 50 میلی گرم در روز در طول دوره قاعدگی مصرف می شود. در روشی دیگر به همین میزان در دوره لوتئال یا سیکل قاعدگی مصرف می شود. طبق گفته پزشکان، دوز را می توان تا 50 میلی گرم در روز در ماه آینده افزایش داد.
حداکثر دوز دارو در بزرگسالان برای درمان اختلالات قاعدگی 150 میلی گرم در روز در صورت مصرف در دوره قاعدگی و 100 میلی گرم در روز در صورت تجویز در فاز لوتئال است. در موارد دیگر، حداکثر دوز برای بزرگسالان 200 میلی گرم در روز است.
فرزندان: برای درمان اختلال وسواس فکری اجباری در کودکان 12-6 سال، ابتدا 25 میلی گرم در روز و نوجوانان 13 تا 17 سال 50 میلی گرم در روز، یک بار در روز، صبح یا عصر، در فواصل حداقل یک هفته. ، در صورت نیاز یا تحمل بیمار افزایش می یابد.
اشکال دارویی سرترالین:
قرص: 50، 100 میلی گرم
نکات کلی سرترالین:
1- قبل از مصرف این دارو در موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:
::اگر به این دارو حساسیت دارید یا داشته اید.
::در صورت بارداری یا شیردهی
::اگر بیمار کودک یا سالمند باشد.
::اگر داروهای دیگری مصرف می کنید.
::در مورد سایر بیماری ها به ویژه نارسایی کبدی.
2- برای استفاده صحیح از این دارو به نکات زیر توجه کنید:
::دارو را طبق دستور پزشک مصرف کنید و از تغییر مقدار آن خودداری کنید.
::دارو را با یا بدون غذا طبق نظر پزشک مصرف کنید. در صورت بروز عوارض گوارشی دارو را با غذا مصرف کنید.
::اثرات ضد افسردگی و ضد اضطراب دارو پس از حدود 4 هفته ظاهر می شود و ممکن است مدت بیشتری طول بکشد تا اثرات وسواسی ظاهر شود.
::در صورت فراموش کردن یک نوبت، با پزشک خود مشورت کنید، زیرا برای برخی از بیماران مصرف دارو در صبح و برای برخی دیگر در بعد از ظهر توصیه می شود.
::دارو را در بسته بندی اصلی و با شرایط مندرج روی آن نگهداری کنید.
3- هنگام مصرف دارو به نکات زیر توجه کنید:
::برای بررسی پیشرفت درمان به طور منظم به پزشک مراجعه کنید.
::در صورت نیاز به مصرف داروهای دیگر حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.
::از مصرف همزمان این دارو با ترکیبات حاوی الکل خودداری کنید.
::این دارو می تواند باعث خواب آلودگی شود، بنابراین هنگام رانندگی یا انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند مراقب باشید.
::در صورت نیاز به قطع مصرف دارو، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید، زیرا ممکن است کاهش تدریجی دوز دارو ضروری باشد.