مجله گردشگری

پربازدیدترین‌ها
لینک های مفید

معرفی ۵ بیماری انگلی داخلی کبوتر، علل، تشخیص و درمان سریع و آسان

به قلم زود نیوز
به قلم زود نیوز
سرفصل‌های مقاله


بیماری های انگلی داخلی در کبوترها

1. بیماری آسکاریدیاز (کرم گرد انگلی)در کبوتر چیست؟

عامل بیماری، کرم های گرد انگلی به نام لاتین آسکارید یا کولومبه است که هم کبوترهای اهلی و هم کبوترهای وحشی را آلوده می کند. شکل ظاهری این کرم شبیه کرم مشابه در ماکیان (آسکارید یا گالی) است.

این کرم در رودهٔ باریک (عمدتا در ناحیه دوازدهه و بخش های بالایی رودهٔ باریک) کبوتر مستقر می شود. آلودگی شدید باعث توقف رشد، اسهال و ژولیدگی پرها می شود.

آلودگی بیش از حد کبوتر با این کرم، سبب انسداد رودهٔ باریک، سوراخ کردن روده و چسبندگی آن می شود. کرم آسکاریس چرخه انگلی مستقلی دارد و دورهٔ آلودگی به ۹ هفته یا بیشتر میرسد.

لاروهای این کرم به داخل دیوارهٔ روده باریک نفوذ کرده و التهاب روده را باعث می شود. کبوترهای جوان به این انگلی حساسی تر از افراد بالغ اند. این کرم راه آب و غذای آلوده به تخم انگل منتقل می شود. وقتی شرایط محیطی (رطوبت و دما) مناسب باشد، شیوع این آلودگی سرعت میگیرد. مدفوع کبوترهای مبتلا حاوی تخم انگل است.

علائم آسکاریدیاز در کبوتر

کبوترهای آلوده به کرم آسکایس، علاوه بر اسهال، توقف رشد، لاغری، گیجی و تغییر رنگ پوست نشان می دهند. وجود انگلی زیاد موجب مکیده شدن خون زیاد از دیوارهٔ روده توسط این انگل و جذب ناکافی مواد غذایی از روده باریک و در نتیجه کم خونی پرنده می شود که این امر با نشانه پریده رنگ بودن پوست و غشاهای مخاطی پرنده آشکار می شود.

برای تشخیصں دقیق وجود این انگل در کبوتر می توان پرندگان مشکوک را کالبدگشایی کرد یا مدفوع آن ها را از لحاظ وجود تخم کرم آسکاریس که بیضوی شکل است و دیواره ضخیمی دارد، مورد آزمایش قرار داد. گاهی کرم بالغ با طول ۳/۵ سانتیمتر و قطر ۱/۵ تا ۲ میلیمتر از طریق مدفوع دفع می شود.

درمان آسکاریدیاز

داروی اختصاصی برای درمان آسکاریدیاز و انواع کلاپیلاریا در کبوتر، دارویی است به نام کامبندازول با نام تجارتی آسکاپیلیا. در مصرف این دارو، باید به کبوترهایی با وزن بیش از ۴۰۰ گرم به مدت دو روز و هر روز یک کپسول خورانده شود. کبوترهای سنگین باید روزانه ۲ کپسول دریافت کنند.

بیشتر بخوانید  آدرس مراکز تعویض پلاک سلماس آذربایجان غربی

در صورت دسترس نبودن داروی فوق، میتوان از داروهایی چون هیدروکلرور، لوامیزولا، با نام تجارتی اسپارتاکون – سوسپانسیون فن بتد از ولا – ایور مکتین با نام تجارتی ایومکا – ترکیبات پیپرازین؛ مثل فسفات پپرازین، سیترات پیپرازین و غیره، طبق دستورالعمل مصرف یا دستور دامپزشک استفاده کرد.

درمان در سنین ۶، ۱۶ و ۲۶ هفتگی انجام می شود و باید پس از هر درمان مکمل ویتامین های D3 – A و E را به پرنده خورانید. از آنجا که آلودگی کبوترها به این انگلی بسیار شایع است،

نکته::

  1. تمیز نگهداشتن جایگاه کبوتران، دادن آب آشامیدنی تمیز، مصرف غذای تمیز و غیرآلوده به مدفوع
  2. درمان احتیاطی سالی چند بار با داروهای فوق الذکر، از مهم ترین اقدامات برای جلوگیری از ابتلای گله کبوترها به کرمهای آسکارید است.

2. بیماری کاپیلاریاز (کرم نخی شکل) در کبوتر

این بیماری انگلی توسط کرم های نخی شکل و باریکی به طول حدود ۲/۵سانتیمتر به نام کاپیلاریا کولومبه و کاپیلاریا لانگی کولیس که در روده باریک و گاهی مری و چینه دان مستقر می شوند، ایجاد می شود. چرخه زندگی مستقیم این انگلی حدود چهار هفته کامل می شود. شرایط نامطلوب جایگاه، تراکم زیاد پرنده ها و محیط گرم و مرطوب باعث انتقال این انگل می شود.

عوارض ناشی از این انگلی عبارت است از: اسهال، گاهی اسهال خونی، استفراغ، ضعف، لاغری و ظرف چند روز مرگ کبوترهای جوان و کاهش وزن در کبوترهای بالغ.

تشخیص کاپیلاریاز در کبوتر

تشخیصی وجود این انگل در کبوترها، مشابه بیماری انگلی آسکاریدیاز است.

درمان کاپیلاریاز در کبوتر

برای درمان کاپیلاری از داروهایی؛ مثل کامبند از ولا، ایور مکتین، فن بند از ولا، لوامیزولا،متریدین، سیترات پپر ازین، تترامیزول و هیگرو میسین طبق دستورالعمل مصرف هریک و با نظر دامپزشک استفاده می شود.

نکته:: داروهایی؛ مثل فن بندازول و متریدین اگر از حد مناسب بیشتر استفاده شوند، موجب مسمومیت پرنده می شوند.


3. بیماری اورنیتوسترونژیلوز در کبوتر

این بیماری انگلی توسط کرمی به نام اورنیتوسترونژیلوز کوادر ورادیاتوسی، به طول ۱ تا ۲۰ میلیمتر، عارضری کبوترها می شود و حتی وجود تعداد اندک این کرم باعت بروز نشانه های بیماری می شود. ضعف، گیجی و اسهال از جمله علایم مشهود وجود این انگل در بدن پرنده است.

بیشتر بخوانید  فرق تمساح با کروکودیل در چیست ؟

این کرم از دیواره های روده خون می مکد و به همین دلیل رنگ آن سرخ به نظر می رسد. شرایط غیر بهداشتی جایگاه مهم ترین عامل شیوع این بیمای است.

مکیدن خون زیاد کبوتر توسط این کرم موجب کم خونی و التهاب خونی یا نزلهای پرندگان مبتلا می شود. تشخیص وجود این انگل در روده کبوتر مشابه تشخیصی در بیماری آسکاریدیاز است، در آزمایشگاه تخم بیضوی این انگل با میکروسکوپ قابل تشخیصں است،

درمان بیماری اورنیتوسترونژیلوز در کبوتر

درمان این بیماری با استفاده از داروی متیبریدین به همراه سیترات پیپرازین صورت می گیرد. کرم های بالغ را می توان با تزریق زیر پوستی متیبریدین به مقدار ۲۰۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن زنده به مدت ۶ روز متوالی و یا با داروی ایور مکتین از بدن دفع کرد.

بیشتر بخوانید::

معرفی ۱۱۸ دارو برای درمان بیماری و تقویت پرندگان زینتی (قناری)

علل تشخیص و درمان فوری اسهال در پرندگان

علت و درمان نیوکاسل گوارشی کبوتر (باد کردن چینه دان کبوتر)

علت تبخال و آبله در پرندگان(کبوتر)


4. بیماری سینگاموز (انگل تنفسی) در کبوتر

یک بیماری انگلی تنفسی است که تمام پرندگان ممکن است به آن آلوده شوند. عامل این بیماری سینگاموس تراکیا است که در نایی و نایژه های پرندگان مستقر می شود. گاهی تراکم شدید انگلی در نای موجب خفگی پرنده می شود.

در حالت معمولی، پرنده برای بازکردن مجرای تنفسی عطسه می کند و سپس با چشمان بسته و سر پایین در گوشهای کز می کند.

ضعف عمومی، کم خونی، نای خون آلود و حاوی چند کرم از علایم این بیماری برای درمان سینگا موز،

درمان سینگاموز (انگل تنفسی) در کبوتر

اگر بیشتر افراد گله مبتلا باشند، می توان داروی تیابندازول را به میزان ۱ میلی گرم برای میل لا ۷ روز در مخلوط دان پرنده به کار برد. موارد انفرادی آلودگی را می توان با محلول ید در آب به نسبت ۹:۱ یا محلول لوگول با گلیسیرین به نسبت ۵:۱ به صورت مالیدن به بینی پرنده درمان کرد.

بیشتر بخوانید  آدرس و شماره تلفن دکتر رفعت خامده متخصص داخلی در تهران

5. کرمهای نواری یا ستودها در کبوتر

برای آلوده شدن پرندگان و پستانداران به کرمهای نواری (کرمهای بندبند)، ابتدا باید تخم آن ها توسط میزبان های واسطه ای، مثل نرمتنان (حلزون ها) و غیره، کرمهای خاکی و انواع بندپایان بلعیده شود و بخشی از چرخه زندگی را در بدن آنها بگذرانند.

وقتی این نرم تنان توسط پرندگانی چون کبوتر بلعیده شوند، ادامه چرخه زندگی آنها در روده پرنده ممکن می شود. پرندگان بسیار آلوده، علایمی چون کاهش وزن و بی حالی نشان می دهند.

داخل این بندها تخم کرمها وجود دارد که این تخمها توسط نرمتنان بلعیده می شود و به این ترتیب چرخه زندگی کرمهای نواری توسط نرمتنان و پرندگان کامل می شود. معمولا فقط کبوترهایی که اجازه پرواز آزاد دارند، ممکن است به نرمتنان حامل این انگل دسترسی پیدا کنند و آلوده شوند.

تشخیص کرمهای نواری یا ستودها در کبوتر

تشخیص وجود این انگل براساس مشاهده بندهای جدا شده یا تخم انگلی در مدفوع یا رؤیت کرمهای خارج شده از مقعد قرار دارد.

درمان کرمهای نواری یا ستودها در کبوتر

برای درمان، می توان از کپسول های ضد کرم های نواری به نام دیکلروفن استفاده کرد. هر کپسول حاوی ۱۰۰ میلی گرم داروی مؤثر است که باید پس از ۱۲ ساعت غذا ندادن به پرنده از راه دهان تجویز شود.

در صورت نیاز می توان پس از ۱۰ روز از درمان اولیه، تجویز کپسول مذکور را تکرار کرد. داروی دیگری به نام نیکلوزامید را نیز می توان با دز ۲۵۰ میلیگرمی به ازای هر کیلوگرم وزن زنده از طریق لوله وارد چینه دان پرنده کرد. این دارو به صورت قرصی است که باید قبلا در آب حل شود.

نکته بسیار مهم:: گفته شده است که تجویز این دارو برای کبوترها کشنده است و بهتر است از ایور مکتین استفاده شود.


ممکن است به این مطالب نیز علاقه‌مند باشید.
ممکن است به این مطالب نیز علاقه‌مند باشید.
نظرتون رو بنویسید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *