جریمه آرایش غلیظ، مانتو باز و افتادن روسری و روسری چیست؟!

به گزارش سلام نو، روزنامه اعتماد نوشت: چند روز پیش دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر از مجازات بدحجابی خبر داد. آیا این مجازات قانونی است؟

با اظهارنظرهای اخیر دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر، به نظر می رسد برخورد با بدحجابی وارد فاز جدیدی شده است. فازی علاوه بر تذکر زبانی، اکنون حجاب را تخلف می داند و حتی برای انواع سرپوش نیز جرایم کیفری تعریف کرده است.

هاشمی گلپایگانی با بیان اینکه میراث فرهنگی حتی شورایی برای ترویج حجاب تشکیل نداده است، گفت: در طرح جدید حجاب جرم افشای حجاب را به بزه تقلیل داده ایم اما تاثیرگذار و کارآمد و قابل اجرا است. . متخلفان به جای طرح دعوا و مجازات مقرر در قانون مجازات خواهند شد.

وی اگرچه در مورد میزان و میزان اقدامات مجرمانه ای که در دست بررسی است صحبتی نکرد، اما اخباری مبنی بر میزان این اقدامات مجرمانه در فضای مجازی منتشر شد که تاکنون تایید یا تکذیب نشده است.

جریمه مانتو کوتاه چیست؟!

با توجه به این مطالب گفته می شود که جریمه افتادن روسری و روسری 300 هزار تومان، مانتو کوتاه 150 هزار تومان، پوشیدن مانتو باز 100 هزار تومان، بدون مانتو 500 هزار تومان و آرایش سنگین 85 تومان خواهد بود.

جنبه حقوقی جلسه

در عین حال بسیاری از حقوقدانان معتقدند چون تعریف مشخصی از فحاشی نداریم، نمی توانیم آن را جرم یا تخلف بدانیم.

نعمت احمدی حقوقدان به عنوان یکی از منتقدان این حوزه می گوید: هنوز در تعریف حجاب دچار سردرگمی هستیم. این باید تعریف شود. در مرحله بعد اگر فرد باحجاب مجرم نبوده و متخلف باشد، باید با توجه به شدت تخلف، میزان جریمه تعیین شود.

وی افزود: سوال بعدی این است که چه کسی متخلف را مجازات می کند؟ مگر نه این است که فقط قاضی دادگاه می تواند کسی را مجازات کند؟! پس چگونه می‌توان نقش سایر نهادها را در برخورد با محجبه‌ها توجیه کرد؟ محاکمه یک امر حاکمیتی است و مقامات قضایی فقط با نظارت دادستان می توانند اسناد پرونده را جمع آوری کنند.

اما در یک مورد ضابطان دادگستری می توانند خود متخلفان را مجازات کرده و با آنها برخورد کنند.

احمدی در این خصوص گفت: مقامات قضایی تنها در صورت وقوع «جرم مشهود» می توانند فردی را جریمه، برخورد و یا دستگیر کنند. به عنوان مثال اگر مامور پلیس در خیابان شاهد دعوا و چاقو زدن دو نفر باشد می تواند در عرض 24 ساعت وارد موضوع شده و مستندات این حادثه را به مراجع قضایی ارائه کند. فقط در این صورت ضابط و مامور می توانند بدون دستور مقام قضایی وارد موضوع شوند و از وقوع جرم جلوگیری و اسناد را معدوم کنند و جان شهروندان را نجات دهند.

وی در پاسخ به این سوال که ماموران راهنمایی و رانندگی چگونه می توانند رانندگان را به دلیل تخلف جریمه کنند؟ گفت: این سؤال فرق می کند. در اینجا می توانید طرف را به دلیل سرعت غیرمجاز یا نبستن کمربند ایمنی و غیره جریمه کنید که جرایم مشخص و غیر قابل انکار هستند. حتی در آنجا، برخی از ماشین ها به پارکینگ منتقل می شوند. چرا؟ چون دستگاه قضایی باید در مورد آنها تصمیم بگیرد.

این وکیل دادگستری با اشاره به رای دیوان عدالت اداری درباره حدود برخورد ماموران پلیس با مردم گفت: بر اساس رای این مرجع بالاتر نه پلیس می تواند شما را متوقف کند و نه خودروی شما را که ببیند مشروبات الکلی دارید یا خیر. . در آن یا نه یا اینکه ببینیم راننده خلافی داره یا نه یا حملش غیر قانونیه یا نه؟! فقط زمانی که بتواند یک شهروند یا خودرویی را که راننده یا آن شهروند مرتکب تخلف آشکار شده است متوقف کند.

وی درباره استدلال پلیس مبنی بر اینکه فحاشی یک جرم «مشهود» است و از این رو مأموران می توانند با مجرم برخورد کنند، گفت: مسئولان از این استدلال برای توجیه کار خود استفاده می کنند. می گویند فحاشی جرمی آشکار است. در حالی که چه کسی می تواند ثابت کند که چند تار مو خارج از خانمی است که متهم به حجاب است یا اگر آرایش او غلیظ است، چه کسی می تواند در مورد میزان این آرایش اظهار نظر کند؟

اما آیا دادستان ها و قضات نمی توانند اختیاراتی را به ضابطان قضایی تفویض کنند تا ماموران بتوانند شهروندانی را که بدحجاب خوانده می شوند دستگیر یا مجازات کنند؟ سوالی که احمدی در پاسخ گفت: این امر مطلقاً غیرممکن است، زیرا همانطور که گفتم این یک امر حاکمیتی است و اگر هم بخواهد، چگونه ضابط قضایی می تواند کیفیت جرم ارتکابی را ثابت کند؟

مثلاً ممکن است یک افسر پلیس بگوید که این زن یک تار مو را بیرون انداخته است، اما دیگری ممکن است بگوید نه، چند تار از موی او کنده شده است. بنابراین این عملا غیر ممکن است.